De kracht, troost en humor van muziek en voorstellingen die mij er doorheen hebben gesleept

“Op het moment dat ik in augustus 2022 hoorde dat ik botkanker had stortte mijn hele wereld in elkaar. Veel vragen buitelden door mijn hoofd; ga ik dood, heb ik nog een toekomst, kan ik nog verder leren, kan ik nog naar de Efteling en kan ik nog later nog acteren. Ja, dat is mijn liefste wens: acteur worden.

Ik luister heel vaak naar verschillende soorten muziek, naar stukjes uit voorstellingen, musicals en filmmuziek. Net waar ik op dat moment zin in heb om naar te luisteren. Daar haal ik troost, kracht en humor uit.

Tekst gaat door onder de foto

In het begin van mijn diagnose was “I will survive” van Gloria Gaynor het liedje waar ik heel vaak naar luisterde en “Climb every mountain” van de musical the Sound of Music. Of als ik boos was de anekdote van de Kippendrift van Brigitte Kaandorp. Dat vertaalde ik dan naar hoe ik mij voelde op dat moment. Ik was boos en verdrietig tegelijk en wilde die kanker zo snel mogelijk uit mijn been hebben. Ik was boos op Henk de infuuspaal die altijd maar aan mij vastzat met zijn stomme piepjes. Ik was boos op de onrust in mijn hoofd en lijf als de chemo en al die medicijnen via het infuus mijn lichaam in kwamen. Maar ik moest en zou die berg beklimmen en de kanker overwinnen.

Tekst gaat door onder de foto

Ik heb 8 chemo’s voor de operatie gehad en 14 chemo’s na de operatie. Bij mijn operatie is een deel van mijn onderbeen weggehaald. Ik heb een omkeerplastiek gekregen. Als ik chemo had bleef ik meerdere nachten in het Prinses Máxima Centrum. Overdag was er genoeg te doen. Maar de nachten vond ik echt niet fijn in het ziekenhuis. Dan droomde ik raar en was vaak wakker. Mijn hoofd zat dan vol. Dan ging ik op mijn tablet filmpjes kijken met regen die op de ramen kletterden. Dan kwam ik tot rust en viel ik weer in slaap. Vlak na mijn operatie praatte ik veel in mijn slaap. Ik had allemaal raadsels die ik op moest lossen en maakte mijn moeder regelmatig midden in de nacht wakker omdat ze van mij een raadsel moest oplossen. Deze gingen veel over de Efteling. De volgende ochtend wist ik van niks. Mijn moeder en ik moesten hier dan erg om lachen.

Mijn favoriete song uit de musical Soldaat van Oranje is “Als wij niets doen wie dan”. Nou als er bij mij niks was gedaan dan had ik ook niet meer geleefd. Dit liedje zette ik heel vaak op als we in de auto waren onderweg naar huis. Ik luister echt naar de betekenis van liedjes. Die raken mij. Of we luisterden naar wat anekdotes uit voorstellingen waar wij dan weer ontzettend om moesten lachen. En veel samen zingen in de auto op weg naar huis, zo blij waren we dat we tussen de chemo’s door naar huis gingen.

Nu ben ik klaar met de chemo’s, maar ik blijf mijn gevoel uiten via de muziek en blijf de kracht hieruit halen. Ook nu ik met mijn verwerking bezig ben wat er allemaal is gebeurd het afgelopen jaar.”