Sander Hoogendoorn over plastic

Twee gezichten

“Plastic heeft eigenlijk twee gezichten: aan de ene kant is het superduurzaam want het gaat lang mee. Aan de andere kant is dat precies waarom het zo schadelijk is. Als materiaal voor bijvoorbeeld een platenspeler is het dus eigenlijk fantastisch. Zoiets blijft je hele leven goed en dat is dan alleen maar mooi. Het probleem zit hem in plastic als iets om meteen weer weg te gooien. Een vriendin van me was hier al wat langer mee bezig dan ik en zij liet me een paar jaar geleden inzien dat we de verkeerde kant op gaan. Vervolgens kwam ik via mijn liefde voor orka’s in aanraking met de Plastic Soup Foundation en daar ben ik nu ambassadeur van. Zeker 1400 zeedieren hebben in meer of mindere mate last van plastic waar we als mens voor verantwoordelijk zijn.

Power to the people

Maarja, hoe verander je ons plasticgebruik? Ik geloof in ieder geval heel erg in power to the people. Als consument heb je een grote stem in wat bedrijven aanbieden en hoe. Daarin kunnen we nog veel winnen, want ga maar eens bij de supermarkt kijken. Avocado’s, tomaten, allemaal verpakt. En vooral die flesjes water natuurlijk. Waarom nou? We zijn toch slimmer dan dit? En juist als groot bedrijf kun je het goede voorbeeld geven. Dat gaat echt geen miljarden kosten. Sterker nog, ik denk dat het wat oplevert.

'O ja-moment'

Gelukkig zijn we met z’n allen bewuster aan het worden. Ik merk het in ieder geval in m’n omgeving, veel mensen die het ‘o ja-moment’ met plastic beleven. Het is ook te raar om te negeren, dat je soms iets koopt waarbij de verpakking er binnen een paar seconden al af is en eigenlijk compleet onnodig was. Die momenten moeten we gaan herkennen en daar moeten we ons gedrag op aanpassen.
Een ecologische voetafdruk laat iedereen achter. We zijn nu eenmaal mensen, we poepen, we plassen. Maar laten we op z’n minst proberen om die voetafdruk zo klein mogelijk te houden en niet met een fles schoonmaakmiddel per keer.

Een kleine verandering

Plastic is geen vies woord, dat moet ook duidelijk zijn. Ik ben niet van de plasticpolitie, ik kom je flesje Spa echt niet uit je handen slaan. Maar het is wel goed om je bewust te zijn van wat het is, waar het vandaan komt en waar het naartoe moet. Die flesjes zijn gewoon dom, klaar. Maar niemand probeert je iets af te nemen. Niet zoals bij de vuurwerkdiscussie, of zoals het eten van vlees. Het enige wat nodig is: een kleine verandering. Geen water uit een plastic flesje maar in plaats daarvan iets wat je kan hergebruiken. Dan ben je er al, of nou ja, het is een goed begin.”