Ik kom uit/zit in een nogal raar dysfunctioneel 'gezin'. Ik zal de details weglaten, behalve dan het feit dat mijn ouders een jaar of 10 geleden op hoge leeftijd (zo rond hun 65e) gescheiden zijn. Na een lang en conflictueus vecht-huwelijk. Heel onprettig allemaal. Nou is 'de erfenis' al een probleem sinds wij allen nog kinderen waren, de oudste een puistige puber.Als de dood waren mijn ouders dat de kinderen er voortijdig mee aan de haal zouden gaan. Naar mate mijn ouders ouder worden nemen plannen voor begrafenissen, een gemeenschappelijk graf (!) etc. inmiddels grotesque vormen aan. Ik zie het nog gebeuren dat op het sterfbed opnieuw een huwelijk tussen hun beiden gesloten wordt. Voor de één omdat hij/zij nog steeds een gebroken hart heeft, voor de ander omdat hij/zij misschien toch wel vindt dat de helft van het vermogen (zoals verdeeld bij de scheiding) toch wel een beetje mager eindresultaat is.
Nou heb ik begrepen dat in geval van hertrouwen de kinderen wel het een en ander kunnen doen om te voorkomen dat de erfenis 'verweesd' als één van de ouders hertrouwt. Ik neem aan dat het niet uitmaakt of ze (her)trouwen met een derde, of dat het hertrouwen is met wie ze oorspronkelijk getrouwd waren...
Het blijft opnieuw trouwen tenslotte... Maar is dat wel zo?