Het zoeken naar een huurhuis kan op verschillende manieren. Via de Woningbouwvereniging, via de makelaar en via via. Tegenwoordig kun je ook op internet terecht voor het actuele huuraanbod. Maar of je daar veel mee opschiet, is de vraag.
Woningsite Wooncomputer.nl belooft betaalbare huurwoningen: en nog een gratis actueel woonaanbod ook. Helemaal gratis blijkt het niet. Nadat je je (gratis) hebt aangemeld en vervolgens wilt reageren op een woning moet je daar toch voor betalen. Het standaardabonnement kost € 16,95.
Kassa neemt de proef op de som, schrijft zich in en betaalt om te reageren op een aantal woningen in Amsterdam. Na een paar dagen krijgen we bericht over onze plaats op de reactielijst voor de betreffende woning. Al snel wordt duidelijk dat er andere geïnteresseerden zijn voor dezelfde woning. Maar daar kunnen we wat aan doen volgens wooncomputer.nl: urgentiepunten kopen van € 9,95 tot zelfs € 34,95. We willen de woning toch echt graag hebben en kopen punten bij. En dat loont, aan het einde van de inschrijftijd staan we op nummer 1. Maar vervolgens horen we helemaal niets meer. Ook niet nadat we 2 weken later bellen naar de klantenservice. Daar horen we dat de huurwoning waarschijnlijk al verhuurd is door de eigenaar. Heel veel pech voor ons, want dat gebeurt echt bijna nooit.
We reageren vervolgens nog op andere woningen, maar helemaal nooit horen we er iets over terug. We bellen met het bedrijf voor uitleg en of zij ons in contact kunnen brengen met verhuurders en huurders die daadwerkelijk een woning hebben ver- of gehuurd hebben via Wooncomputer. Maar helaas, het bedrijf wil op geen enkele wijze inhoudelijk in gaan op onze vragen. Ook niet wanneer we op de stoep staan bij het bedrijf.
Joost van Lingen is makelaar in Amsterdam en bemiddelt in huurwoningen. Hij vindt websites waar tegen inschrijvingsgeld woningen worden aangeboden, geldklopperij. Hij is van mening dat het onzin is om voor aanbod te betalen. “
Je moet ervan uit gaan dat een makelaar het aanbod graag wilt verhuren en die gaat niet drempelverhogend werken door inschrijfgeld te betalen. Geld betalen voor aanbod is echt onzin
.”
Dit soort sites waar huurwoningen aangeboden worden tegen inschrijfgeld, staan dan ook bekend onder reguliere makelaars als tientjesmachientjes. “
Je merkt toch dat mensen verleid worden door advertenties die eigenlijk te mooi zijn om waar te zijn. Maar toch gaan reageren in de hoop dat ze kans maken op zo’n woning. Wel een tientje kwijt zijn maar geen woning krijgen
.”
Wel een vergunning
Opmerkelijk is dat de site Wooncomputer.nl wel een vergunning heeft voor het bemiddelen in huurwoningen en kamers via internet. Volgens Alfred Eefting, hoofd
Handhaving van de Dienst Wonen van de gemeente Amsterdam
, is de Wooncomputer zelfs de eerste site is die zo’n vergunning van de gemeente heeft gekregen.
Er zijn twee soorten bemiddelingsbureaus. Het eerste bureau is uitgebreid met kantoor, vaak zorgen zij ook voor afhandeling van het contract. Het tweede bureau is het webbureau. Deze websites zetten alleen maar woningen op internet en brengen zo verhuurder en mogelijke verhuurders bij elkaar. Ze gaan bijvoorbeeld niet over het contract en geven geen sleutels af. Voor een webbureau gelden minder regels dan voor de klassieke bemiddelingsbureaus. Er wordt door de gemeente gekeken of kostenstructuur helder is. Ook moet de site kunnen laten zien of er sprake is van reëel aanbod. Volgens de gemeente Amsterdam heeft Wooncomputer aan deze eisen voldaan. Ook bij periodieke controles is niks opmerkelijks geconstateerd, aldus Alfred Eefting.
Webbureaus moeten ervoor zorgen dat de reacties van mogelijke huurders terechtkomen bij de verhuurder of makelaar. De vraag is of dat gebeurt bij Wooncomputer.nl. We leggen twee woningen waar we via Wooncomputer op hebben gereageerd eens onder de loep. Het is moeilijk om te achterhalen welke woning Woningcomputer precies aanbiedt omdat ze niet werken met adressen. Maar na even zoeken hebben we een paar woningen gevonden die erg lijken op degene waar we op gereageerd hebben. We bellen met de makelaars die de woningen aanbieden. Zij vinden de advertenties van Wooncomputer heel erg lijken op die van hun maar kennen de site van Wooncomputer niet. En beiden weten zeker dat de woningen alleen bij hen in de verhuur zitten en niet officieel zijn aangeboden bij Wooncomputer.
Controle op webbureau's beperkt
Volgens Hans Roseboom van
de Woonbond
zijn er niet veel gemeentes, zoals Amsterdam, die woon- en kamerbemiddelingbureaus in de gaten houden. De controle op webbureaus is echter maar beperkt. Er wordt niet gelet op de maximale huurprijs, de splitsing van de huur- en servicekosten en het verkrijgen van een woonvergunning. Volgens Hans Roseboom is dat onderscheid onterecht. Dit vergunning wekt de suggestie dat je actief controleert, maar zo stelt het eigenlijk niets voor. Op deze manier geeft de gemeente carte blanche aan zulke bureaus. Dat stimuleert malafide bedrijven die misbruik willen maken van de schaarste op de woningmarkt. Een ontwikkeling die steeds meer voorkomt op het internet.
De gemeente geeft aan dat de controle op webbureaus minder streng is dan de controle op de klassieke bemiddelingsbureaus. Als ze op meer punten zouden moeten letten, bijvoorbeeld achterhalen of er ook contact is tussen aanbieders van woningen en de website, zouden er geen webbureaus kunnen bestaan. De Amsterdamse gemeenteraad heeft echter besloten hier wel ruimte aan te geven.
Volgens Hans Roseboom zou de controle op webbureaus gelijk moeten worden getrokken met de controle op klassieke bemiddelingsbureaus. De verantwoordelijkheid ligt nu bij de verhuurder, die zou ook bij de bemiddelaar moeten liggen. Het zou ook goed zijn als meer gemeentes naar deze verordening kijken. Veel gemeentes hebben zelfs geen verordening. Ook zijn er gemeentes die wel verordening hebben, maar deze niet handhaven.
Alfred Eefting laat weten dat de gemeente Amsterdam onderzoek gaat doen naar de Wooncomputer. Als ze het idee hebben dat de werkwijze van deze site in strijd is met de verordening, gaat de gemeente daarnaar kijken.