Verpakkingen van snacks in de bioscoop worden steeds groter

Wie weleens naar de bioscoop gaat herkent het vast: voordat je bij de film komt moet je eerst door een ware supermarkt vol drinken, snoep en snacks. De verleidingen zijn groot en de verpakkingen ook.

Grote maten
Want wat opvalt is dat de bakken popcorn, zakken chips en bekers frisdrank steeds groter lijken te zijn worden. In een medium zak chips in de bios gaan 4 zakjes chips die je thuis zou eten. Laat staan de large en XL-maten. Bij popcorn is de kleinste maat bij de grootste bioscoopketen nog altijd 150 gram, wat gelijk staat aan 600 calorieën. Fors voor een tussendoortje. Een XL bak van 865 gram betekent 3200 calorieën! Wie een colaatje wil, moet minstens een halve liter nemen. En dan word je ook nog eens aangemoedigd om groot in te slaan voordat je de film betreedt. Hoe groter de verpakking hoe voordeliger. Veel voor weinig, je bent gek als je het laat staan.

Mindless eten
Uit Amerikaans onderzoek over popcorn blijkt dat zelfs twee weken oude popcorn nog wordt opgegeten. Zelfs als het niet lekker is. Mindless eten heet dat, je proeft het niet eens meer. Je bent afgeleid door de film. En je eet maar door, gedachteloos.

Groot effect op hoeveelheid consumptie
Gezondheidswetenschapper Ingrid Steenhuis deed het enige onderzoek in Nederland naar het effect van portiegrootte bij voeding. De afgelopen 30-40 jaar zijn verpakkingen van voedingsmiddelen steeds groter geworden. Niet alleen in de bioscoop maar ook in de supermarkt. Uit haar onderzoek en vergelijkbare onderzoeken in het buitenland (onder meer Denemarken) komt steeds weer naar voren dat het een groot effect heeft op de hoeveelheid die geconsumeerd wordt. Hoe groter de verpakking hoe meer je ook daadwerkelijk consumeert. Bij een dubbele portie ga je gemiddeld zo’n 35 procent meer eten.

Marketing
Het effect van de steeds grotere porties is ook dat de norm verschuift. Mensen weten niet meer wat normaal is. De grote verpakkingen in de bios worden steeds meer als normaal gezien, ook buiten de bios. Steenhuis vindt de bios een goed voorbeeld omdat je daar in een fuik loopt. Over die routing is goed nagedacht. “Het is een groot marketingverhaal. Met grotere porties krijg je ook meer waar voor je geld. En door het aanbod en de manier waarop het wordt gepresenteerd, wordt er een hele marketing op je losgelaten waar je je helemaal niet van bewust bent.”

De bioscoop is een typisch voorbeeld van een obesogene (dikmakende) omgeving, stelt Steenhuis. Het effect op kinderen laat zich raden. Dit gaat geheel in tegen wat je de kinderen mee wilt geven: film is snoepen en drinken en veel, dat hoort erbij. Tegenwoordig kampt al 1 op de 8 kinderen in Nederland met overgewicht. Bij volwassenen is dat 1 op de 3. En de obesitasepidemie neemt almaar toe.