Honderden Nederlanders vast in Marokko

De groep die verspreid is over heel Marokko en contact met elkaar onderhoudt in een app-groep, wil vooral duidelijkheid en het gevoel dat er alles aan gedaan wordt om hen zo spoedig mogelijk naar Nederland terug te laten keren. Met de ambassade en het consulaat in Casablanca verloopt de communicatie stroef. De telefoonlijnen zijn beperkt open (tot 13.00 uur), er wordt na lange wachttijden soms gewoon opgehangen. In Casablanca wordt men alleen in het Frans te woord gestaan en doorverwezen naar Facebook waar meerdere keren verkeerde of achterhaalde informatie op staat.  Over grenzen die nog open zijn en waar niet wordt gereageerd. Op noodkreten die op de Facebookpagina van de ambassade worden achtergelaten, wordt niet gereageerd. Soms zijn er nog wel vluchten beschikbaar naar andere Europese bestemmingen, maar daarover wordt men te laat geïnformeerd, op de dag zelf terwijl men nog vanuit Zuid-Marokko naar Noord-Marokko moet reizen. De vluchten zijn overgelaten aan de markt waardoor de prijzen omhoog schieten.

Ook het contact met het ministerie in Nederland verloopt niet altijd even goed. Men heeft zich soms viermaal opnieuw moeten inschrijven op websites. Emails die worden gestuurd vanuit het ministerie geven weinig informatie, kunnen soms niet worden geopend of zijn verkeerd geadresseerd. Web-formulieren waar gegevens moeten worden achtergelaten zijn zeer onduidelijk en komen onprofessioneel over. Men moet bij voorbaat rekeningnummers opgeven zodat de kosten voor repatriëring kunnen worden geclaimd, zonder enige informatie van BuZa hoe dat proces zal gaan. Men zou na inschrijving binnen 72 uur gebeld worden, maar bij velen is dat nooit gebeurd. Familieleden die bellen met het ministerie krijgen geen of nauwelijks informatie. En de Nederlanders in Marokko ook niet over de vorderingen in het overleg met Marokko of een antwoord op de vraag waarom andere landen soms nog wel kunnen repatriëren. Veel Nederlanders hebben als gevolg van die onduidelijkheid soms voor duizenden euro’s meerdere tickets moeten kopen voor vluchten die dan weer gecanceld worden, terwijl ze ook al repatriëringskosten betalen aan de overheid. Moeten ze daarop vertrouwen of toch maar weer een ticket kopen voor na eind april als het luchtruim in Marokko weer open zou gaan, als dat überhaupt gebeurt?

Kortom, er zit veel frustratie bij deze groep Nederlanders. Ze begrijpen heel goed dat dit buitengewone omstandigheden zijn en willen ook best geloven dat er achter de schermen hard aan gewerkt wordt. Maar de frustratie over de onduidelijkheid, onzekerheid en de gebrekkige communicatie voert de boventoon.

De noodoproep heeft effect. Het leidt tot kamervragen van Sadet Karabulut (SP) en Lilian Ploumen (PvdA) aan Minister Blok van Buitenlandse Zaken. Dat en aandacht in de pers, onder meer de vragen die Kassa voorlegt aan de minister, leidt ertoe dat het ministerie op donderdag 9 april beterschap belooft en aankondigt contact op te nemen met alle Nederlanders in Marokko. Blok beklemtoont dat Nederland ook in EU-verband zich maximaal zal inspannen om de Nederlanders te repatriëren, waarbij voorrang zal worden gegeven aan de meest schrijnende gevallen, zoals hoogzwangere vrouwen en landgenoten met een medische urgentie.

Maar alles hangt af van de medewerking van Marokko. Sadet Karabulut vindt dat Marokko misbruik maakt van de corona-epidemie door de problemen die het land heeft met Nederland en de EU over de hoofden van deze mensen uit te vechten. En door Nederlanders met een dubbele nationaliteit – Nederlanders met een Marokkaanse achtergrond kunnen geen afstand doen van een Marokkaans paspoort – te beschouwen als landgenoten die helemaal niet mogen vertrekken. Zij vindt dat de landen binnen de EU een blok moeten vormen en de druk op Marokko moeten opvoeren. Het land krijgt bakken met geld aan subsidies, gebruikt dat maar als pressiemiddel, stelt zij.