Scootmobiel niet welkom in regiotaxi’s vanwege ‘coronaprotocol’

In het protocol wordt een scootmobiel gezien als bagage. De klant stapt namelijk zelf in het busje, al dan niet met hulp van de chauffeur. Het voertuig wordt achterin geladen. Volgens brancheorganisatie Koninklijk Nederlands Vervoer (KNV) zijn er voor chauffeurs, bij het vervoeren van mensen met een scootmobiel, te veel contactmomenten. Het gaat dan vooral om contact tussen de chauffeur en de klant, maar ook tussen de chauffeur en de scootmobiel. Om het besmettingsrisico klein te houden, kiest de organisatie ervoor om mensen met een scootmobiel tijdelijk niet te vervoeren. Bij rolstoelgebruikers, die gewoon kunnen blijven zitten, zijn er volgens de organisatie minder contactmomenten met risico op besmetting. Het KNV heeft het protocol in samenspraak met de vakbonden voor chauffeurs, CNV en FNV, opgesteld.

Scootmobielgebruikers zijn nu genoodzaakt om alternatieven te vinden om toch op vakantie te kunnen of familie en vrienden verder weg te kunnen bezoeken. Die luxe had Loes Bosman (71). Met behulp van haar zoon en een huurbusje kan zij deze week nog vanuit Eindhoven op vakantie naar Zeeland.

“Ik merk nu hoe afhankelijk ik ben van anderen”, vertelt Loes. “Ik kon altijd rekenen op Valys, dat is niet voor niets in het leven geroepen.”

“Natuurlijk willen we niemand in de kou laten staan”, verklaart Hilbert Michel, woordvoerder van het KNV. “En we begrijpen het als mensen zich in de steek gelaten voelen. Maar om de veiligheid van chauffeurs en klanten te waarborgen, hebben we dit protocol opgesteld. We hebben helaas nog geen idee tot wanneer deze maatregelen zullen gelden. Het KNV vertaalt de regels die de overheid treft naar een protocol als dit.”

Volgens het KNV is het protocol tijdelijk en is er en wordt er mede naar aanleiding van vragen van gedupeerden en Kassa gekeken of er ruimte is voor wijzigingen om meer mensen tegemoet te komen. “Het is belangrijk om te weten dat al voor de coronacrisis de scootmobiel als een apart vervoersmiddel werd gezien,” vertelt Michel. “Dat komt omdat een klant onderweg in de meeste gevallen niet in de scootmobiel kan blijven zitten, omdat de bijna geen enkele scootmobiel veilig vastgezet kan worden. Daar komt nu in coronatijd bij dat wanneer de scootmobiel als bagage meegaat, er veel meer contact met de scootmobiel en de reiziger is. Dat is onwenselijk in verband met besmettingsgevaar. Het protocol is daarnaast een sterk advies en we gaan ervan uit dat vervoersbedrijven het opvolgen, maar de regels zijn niet bindend. Mochten bedrijven ervoor kiezen om scootmobielen wel als bagage mee te nemen, is dat aan henzelf.” De KNV is op de hoogte van klachten van gedupeerde klanten, maar kan er niet inhoudelijk op ingaan. Klanten kunnen volgens Michel terecht bij de vervoersbedrijven of opdrachtgevers zelf en KNV kan daar verder niet bij bemiddelen.

Als klanten een goedgekeurde rolstoel hebben in plaats van een scootmobiel, dan kunnen ze wel gewoon mee reizen, geeft Michel aan. Maar Loes en Lia hebben niet voor niets een scootmobiel aangeschaft. Loes: “Als je in een rolstoel zit moet je geduwd worden, of genoeg kracht hebben in je armen. Mensen kiezen voor een scootmobiel, omdat je dan zelfstandig kunt bewegen.” Lia denkt er ook zo over en weet van zichzelf dat het te zwaar is om zelf de rolstoel te duwen.

Mensen met een beperking kunnen gebruikmaken van vervoersbedrijf Valys. Ook bij hen is een scootmobiel tijdelijk niet welkom. In een schriftelijke reactie laat het bedrijf weten het protocol zo lang als nodig is op te volgen.

Gedupeerde Loes denkt niet dat een scootmobiel voor meer besmettingsrisico zorgt. “Ik zie niet in hoe er bij mijn voertuig meer contactmomenten zijn in vergelijking met mensen in een rolstoel. Zij worden immers door de chauffeur met stoel en al vastgezet in de auto. Dan moet je over iemand heen buigen en kom je heel dicht bij iemand in de buurt. Ik kan zelfstandig in het busje gaan zitten terwijl mijn scootmobiel achterin gezet wordt. Er is dan verder geen contact.”

“Ik snap dat er zoveel mogelijk wordt gedaan om besmetting te voorkomen, maar er wordt nu een grote groep mensen uitgesloten. We worden bij elke vervoersdienst geweigerd en we weten ook niet voor hoe lang. Ik ben bang dat deze regels blijven bestaan totdat er een vaccin is gevonden.”

Ook Lia Suurlant (58) vindt de nieuwe regeling verschrikkelijk en kan zich niet vinden in het protocol. “Rolstoelen hebben wat mij betreft net zo veel, of misschien wel meer contactmomenten dan mensen met een scootmobiel. Bovendien kan ik zelfstandig in het busje gaan zitten en hoeft de chauffeur verder niet bij me in de buurt te komen.”

Om toch op vakantie te kunnen, heeft Lia geregeld dat een kennis haar vanuit haar woonplaats in Zeeland naar het station in Bergen op Zoom kan brengen. Per trein kan ze dan reizen naar haar bestemming in Drenthe, waar ze begin juli een vakantie gepland heeft. Zij is net als Loes een van de velen die door de nieuwe maatregelen op zoek moet naar alternatieve reismethodes. Om aandacht te vragen voor de situatie is Lia inmiddels een petitie gestart.