Papierwerk ziekenhuizen gaat ten koste van patiënten

Elk ziekenhuis is ongeveer 1,3 miljoen euro kwijt aan kwaliteitsmetingen. Voor alle ziekenhuizen komt dit neer op zo'n 80 miljoen euro per jaar. Dit bedrag gaat ten koste van het leveren van zorg. Dat blijkt uit een rapport van KPMG Plexus dat in opdracht van de Nederlandse Vereniging van Ziekenhuizen (NVZ) werd opgesteld. “De NVZ dringt namens haar leden al langer aan om de registratielast aanzienlijk terug te dringen dit rapport benadrukt de noodzaak hiervan”, aldus NVZ directeur Margot van der Starre.

Toenemende registratielast
Om de beste zorg aan de patiënt te kunnen blijven bieden, is inzicht in kwaliteit nodig. Daarom nemen ziekenhuizen dan ook deel aan kwaliteitsmetingen. Het meten van kwaliteit brengt zowel externe kosten als interne kosten, zoals registratietijd en systeemaanpassingen met zich mee. Van der Starre: “Deze kosten komen vaak bij het ziekenhuis terecht. De kwaliteitsregistraties zijn echt doorgeslagen naar de verkeerde kant. Registraties zijn ooit bedacht om patiëntenzorg te verbeteren. Maar daar komen de ziekenhuizen bijna niet meer aan toe door de registratielast.”

Beschikbare middelen onder druk
Er is steeds meer vraag naar kwaliteitsgegevens. Dit betekent dat ziekenhuizen de afgelopen jaren steeds meer zijn gaan registreren waardoor de beschikbare middelen onder druk komen te staan. Gemiddeld neemt een ziekenhuis deel aan 45 kwaliteitsregistraties, 19 keurmerken en 7 patiënt-ervaringsregistraties. De toegevoegde waarde van al deze registraties en metingen weegt allang niet meer op tegen de kosten en de registratielast.

Terugdringen registraties door landelijke afspraken
De uitkomsten van het onderzoek onderstrepen de reeds door de NVZ ingezette lijn om afspraken te maken over het toetsen van kwaliteitsregistraties op effectiviteit en doelmatigheid, bijvoorbeeld door eenmalige registratie aan de bron door te zetten. Hierdoor worden gegevens één keer verzameld en kunnen ze op meerdere plekken worden gebruikt. Ook is er winst te behalen door de uitkomsten van behandelingen te meten waardoor veel structuur- en procesindicatoren kunnen vervallen. Van der Starre: “Het is ook belangrijk landelijke afspraken te maken over een beperkte indicatorenset voor een maximaal aantal aandoeningen. We hebben er nu gewoon teveel. Het systeem in ontspoort terwijl de basisgedachte - het verbeteren van zorg - waardevol is.”