Wie in de supermarkt groente en fruit koopt, is vast en zeker bekend met de stickertjes die erop zijn geplakt. Vaak staat er niet alleen de naam van het product op, maar ook een getal. Dat is de PLU-code. Nooit van gehoord? Wij leggen uit wat je uit die cijfercode kunt afleiden. En wat als je per ongeluk een appel met stickertje en al verorbert? Kan dat kwaad? En mag je een schil met een fruitsticker er nog op in de gft-bak deponeren of niet?
Waarom zijn veel losse stuks fruit en groenten van een stickertje voorzien? Voor een kassamedewerker is het niet eenvoudig om alle soorten groenten en fruit te herkennen. Zo’n stickertje helpt dan bij het bepalen van de juiste prijs, omdat je het merk en de soort eraan kunt aflezen.
Ook voor de consument is het een handige reminder van wat hij of zij koopt, bijvoorbeeld bij het zelf scannen van producten in de supermarkt. Een ander voordeel van bestickerd fruit is dat er geen aparte verpakking omheen hoeft. Dit spaart het nodige verpakkingsmateriaal uit.
Is het je weleens opgevallen? Op het kleine stickertje staat vaak ook nog een reeks cijfers. Dat is de zogenaamde PLU-code (Price Looking Up code). De codes worden al decennialang gebruikt. De internationale koepelorganisatie International Federation for Produce Standards (IFPS) beheert namens de groente- en fruitindustrie de database.
Wil je het PLU-nummertje op bijvoorbeeld jouw perzik of appel controleren? Dat kan hier via de IFPS-website. Je krijgt informatie over het soort fruit, het ras en het formaat te zien. Zo staat de code “4128” voor de Pink Lady appel van een klein formaat – zie de afbeelding bij dit artikel als voorbeeld van een appel met dit stickertje. De code 4130 is van een groot formaat Pink Lady appel.
De PLU-code telt meestal vier cijfers, maar soms ook vijf. Begint een cijferreeks van vijf met het getal 9? Dan weet je dat je te maken hebt met een biologisch geteeld product. Biologisch geteelde bananen hebben bijvoorbeeld de code 94011. Bij een stuk fruit of groente met vier cijfers die beginnen met een 3 of 4 kun je ervan uitgaan dat die met behulp van bestrijdingsmiddelen en/of kunstmest is geteeld.
Groente- en fruittelers of supermarkten zijn niet verplicht om het systeem van PLU-codes door te voeren op alle gft-producten. Daarom zie je ook genoeg fruit en groenten in de schappen liggen waarop een sticker met PLU-code ontbreekt.
Omdat het stickertje nogal klein is, bestaat de kans dat je ‘m over het hoofd ziet en per ongeluk opeet als je een flinke hap neemt van je appel. De PLU-stickertjes zijn doorgaans gemaakt van papier of een kunststoffolie. De lijm waarmee het wordt vastgeplakt is meestal op basis van plantaardig zetmeel. Het is zeker geen aanrader om zo’n stickertje te verorberen. Maar heel schadelijk is het niet, mocht je er eentje doorslikken. Deze verlaat langs natuurlijke weg weer het lichaam.
Als je een schil hebt met zo’n stickertje erop, kun je die dan bij het gft-afval deponeren zodat er compost van gemaakt kan worden? Helaas! Sommige fruitstickertjes zijn al wel afbreekbaar gemaakt door de industrie, maar dat geldt nog niet voor alle stickers. Omdat je ze niet uit elkaar houdt, is het advies van om fruitresten met een stickertje bij het gewone afval te gooien. De overige resten kun je natuurlijk wel gewoon in de gft-bak werpen. Uiteraard is het ook mogelijk om het stickertje simpelweg te verwijderen en vervolgens apart weg te gooien.
De EU werkt momenteel aan wetgeving die verplicht stelt dat alle fruitstickers composteerbaar zijn, zodat ze ook bij het gft-afval kunnen.
Bronnen: GroentenFruit Huis, AGF.nl, Dokter.nl, Sticker.nl
Meld je snel en gratis aan voor de Kassa nieuwsbrief!