Honing: Vijf feiten en fabels over het bijenproduct

Ben jij net als Winnie de Poeh zo gek op honing, of eet je het alleen wanneer je last hebt van keelklachten? Het heerlijke zoete goedje zou zelfs een geneeskrachtige werking hebben. Maar is dat eigenlijk wel waar? Hoe dan ook, er zijn veel feiten en fabels rond het bijenproduct. Benieuwd wat waar en niet waar is? Lees gauw verder.

We weten allemaal dat honing wordt gemaakt door bijen. Daarvoor moeten ze hard werk verrichten, met als resultaat: onze geliefde honing. Wat is er eigenlijk over het bijproduct bekend? Lees onze vijf feiten en fabels.

Honing is een natuurproduct. Veel mensen denken daarom dat honing beter is dan suiker. Dit is niet waar, honing bestaat zo goed als volledig uit dezelfde stoffen als suiker. Daarnaast is suiker zelf ook een natuurproduct, het komt namelijk van suikerbieten of suikerriet.

In honing zitten fructose en glucose. Deze stoffen worden op dezelfde manier afgebroken en verteerd als suiker, zegt internationaal honingexpert Wim Reybroeck in een eerdere Kassa-uitzending. Glucose is een suiker die snel door het lichaam wordt opgenomen en levert daardoor dus direct energie. Fructose wordt langzamer door het lichaam opgenomen en zorgt hiermee voor langdurige energie.

Het is dus een misverstand te denken dat honing in je thee beter is dan suiker, zegt het Voedingscentrum. Wel is het zo dat er meer vocht in honing zit. Hierdoor bevat het minder calorieën per honderd gram.

Ook wordt er gedacht dat honing gezonder is doordat het meer vitamines bevat dan suiker. Het Voedingscentrum ontkracht dat: honing bevat namelijk wel vitamines, spoorelementen, mineralen en eiwit, maar in zo’n kleine mate dat het nauwelijks toegevoegde waarde heeft.

Of de effecten écht werken, is nooit bewezen. Toch wordt honing als duizenden jaren gebruikt tegen verschillende gezondheidsklachten. Waar of niet waar, velen gebruiken het wel voor verlichting. Zo kan lindehoning een verlichtende werking hebben bij hoest, keelpijn of hoofdpijn, zegt Reybroeck.

Ook kan het volgens hem gebruikt worden voor wondverzorging en heeft het een verlichtende werking bij brandwonden.

Let wel: de Europese voedselveiligheidsautoriteit (EFSA) heeft nooit geclaimd dat honing daadwerkelijk een geneeskrachtige werking heeft.

Niet waar, al zou je misschien denken van wel. Omdat honing wordt gezien als een vloeibare suiker is het niet aan te raden voor je dagelijkse voedselinname, oftewel je kunt er beter niet te veel van eten. Het is niet erg om een beetje door je yoghurt of thee te doen.

Bij kinderen onder de één jaar is de darmflora nog niet volledig ontwikkeld, zegt het RIVM. Hierdoor kan de Clostridium bacterie in de darmen terechtkomen en toxine produceren. Daardoor bestaat de kans dat een kind de ernstige ziekte botulisme krijgt. De kans dat een kind deze ziekte krijgt is niet groot. De bacterie kán in honing voorkomen. Hij kan via de pootjes van bijen worden verspreid en in honing terechtkomen.

Kinderen ouder dan één met een volledig ontwikkelde darmflora kunnen zonder zorgen honing consumeren.

Dat is waar. Honing kan voor eeuwig goed blijven. Als de honing goed wordt afgesloten van vocht kan hij dus onbeperkt houdbaar blijven. Zo hebben ze bij graven van oude Egyptenaren nog eeuwenoude honing gevonden die nu nog steeds te consumeren is. Dit heeft te maken met het bepaalde enzymen, het hoge suikergehalte en het weinige vocht dat het product bevat.

Wél kan honing kristalliseren. Hierdoor wordt de honing hard en lijkt het niet meer te gebruiken. Toch is er een eenvoudig trucje om de honing weer normaal te krijgen. Je hoeft de honing alleen even op te warmen.

Bron: Voedingscentrum/Kassa/Wetenschap in Beeld