Honderden mensen met beperking krijgen onvoldoende zorg

Veel mensen met een beperking krijgen niet de zorg die zij nodig hebben. Dat weten we dankzij recente uitzendingen van Kassa natuurlijk al langer. (Bekijk de uitzendingen hier , hier en hier terug.) Maar voor Femke Halsema, voorzitter van de Vereniging Gehandicaptenzorg Nederland , is de maat nu vol. Mensen met een beperking ondervinden dagelijks problemen met de wetgeving. Zij worden in een systeem gedwongen waar ze niet goed in passen en krijgen daardoor niet de zorg en begeleiding die ze echt nodig hebben. Ze heeft een uitgebreide inventarisatie gedaan en komt met schokkende cijfers over mensen die tussen wal en schip vallen.

VN-verdrag
Sinds 14 juli 2016 is in Nederland het ‘ VN-Verdrag voor de rechten van mensen met een handicap’ van kracht. De ratificatie van het VN-Verdrag riep bij mensen met een handicap veel emotie op, omdat zij nu eindelijk meer autonomie zouden krijgen en actief konden werken aan een inclusieve samenleving . “Het was historisch. Wij voelden ons eindelijk gehoord maar bovendien erkend in het feit dat wij gewoon gelijkwaardig als mens mee mogen doen in de Nederlandse samenleving. Zoveel impact had dat op ons”, zegt Pauline Gransier van Wij Staan Op .

Het amendement van Otwin van Dijk en Linda Voortman zorgde voor de verplichting om toegankelijkheid de norm te maken en daarmee ontoegankelijkheid de uitzondering. CDA en SGP wilden de implicatie van toegankelijkheid beter beschreven hebben en vroegen om een Algemene Maatregel van Bestuur (AMvB).

Algemene toegankelijkheid onder de maat
Deze week kan iedereen een reactie geven op de uitwerking van het amendement. Linda Voortman, Tweede Kamerlid Groen Links zegt hierover: “Het is niet duidelijk met welke afdwingbare regels het kabinet nu gaan komen. Mijn grote vrees is dat mensen straks nog steeds in de kou staan. Terwijl het idee was dat juist, dankzij dit verdrag, de norm algemeen toegankelijk zou worden, maar nu blijkt het in de uitwerking heel vaag. Je weet dus nog steeds niet hoe sterk je staat. De AMvB, algemene toegankelijkheid, is onder de maat.”

Pauline Gransier mist de ambitie op alle vlakken. “Eigenlijk wordt er met dit signaal door 2,1 miljoen mensen het recht om echt mee te draaien in de samenleving ontzegd.” Toegankelijkheid zou de norm worden. Dit betekent een verplichting tot het toegankelijk maken van goederen en diensten, met als eventuele ontsnappingsroutes geleidelijke en eenvoudige uitvoering. Zonder ambitie tot verbetering wordt #jekomternietin voor mensen met een beperking #jekomternooitin . “Ik heb de behoefte om de hele Tweede Kamer aan te spreken en te zeggen: ‘Oké, ga maar een dagje in een rolstoel zitten, dan denk je er wel anders over na’”, zegt Gransier.

Papieren tijger
‘Wij Staan Op’ vraagt de staatssecretaris om in de AMvB vast te leggen dat toegankelijkheid een verplichting moet zijn, die tijdig gerealiseerd wordt en niet voor eeuwig kan worden uitgesteld. Zo zouden meer dan 2,1 miljoen mensen met een handicap volwaardig mee kunnen doen in een inclusieve samenleving en het wordt VN-Verdrag geen papieren tijger. Het is dan ook van belang dat zoveel mogelijk mensen een reactie geven.