Distributieriem zorgt voor kosten en kopzorgen bij Citroën-, DS-, Opel- en Peugeotbezitters

Stel je voor; je rijdt auto en plots brandt het oliedruklampje. Help! Je stuurt de auto de vluchtstrook op en belt je onderhoudsgarage. Het advies? Rijd niet verder en laat de auto direct afslepen. Na inspectie in de werkplaats blijkt de distributieriem versleten en aan vervanging toe te zijn: een schadepost van zo’n duizend euro. En dat met slechts 70.900 kilometer op de teller, terwijl de distributieriem officieel pas bij 180.000 kilometer of een leeftijd van tien jaar vervangen dient te worden. Hoe kan dat? 

Dit is niet slechts een situatieschets, want het probleem doet zich voor bij veel modellen van Peugeot, Citroën, DS en Opel. Zo is dit het geval bij de Peugeot Partner, de 208, 308 en 5008 SUV. Daarnaast hebben de Citroën Berlingo, C3, C4, de DS 3 en 4 en de Opel Crossland X en de Grandland deze distributieriem in hun motoren ingebouwd. Voor autobezitters van deze modellen zorgt dit voor de nodige angst, kopzorgen én onkosten.

Weten of er op jouw type auto een terugroepactie geldt? Raadpleeg dan het terugroepregister van de RDW. Wil je de gemaakte kosten voor de distributieriem of schade aan de motor van de genoemde modellen gecompenseerd krijgen? Gebruik dan deze voorbeeldbrief (Word-document) van de ANWB:

Dat deze auto’s dezelfde distributieriem hebben is geen toeval. Het Franse concern Stellantis, voorheen bekend onder de naam PSA, bouwt namelijk sinds 2014 in al deze automodellen de PureTech driecilinder-benzinemotor van 1.2 liter. 

De PureTech motor heeft een distributieriem (ook wel aandrijfriem genoemd) die door de olie van het motorblok loopt. Hierdoor kan de distributieriem bovenmatig slijten als er bijvoorbeeld verkeerde olie is gebruikt bij het periodiek verversen van de olie.

Ook kan er zo benzine in het motorblok terechtkomen, waardoor de distributieriem extra wordt aangetast en snel slijt. Het gevolg? Stukjes riem breken door slijtage af en komen in de motorolie terecht. Dit kan de oliezeef onder in de motor verstoppen, waardoor de oliedruk kan wegvallen. Hierdoor kan op zijn beurt de vacuümpomp worden beschadigd en de rembekrachtiging doen verminderen of wegvallen. De RDW stelt dat de riem na verloop van tijd kan scheuren. Dit kan gevaarlijke verkeersituaties opleveren.

Voorbeeld van de informatie over de terugroepactie op de RDW-site voor modellen van Citroën - tekst loopt verder:

Vanwege de ongevalsrisico's met letselschade heeft de Rijksdienst voor het Wegverkeer (RDW) in 2020 en 2022 een terugroepactie opgelegd voor de modellen met deze distributieriem. Dus moesten importeurs en dealers autobezitters per brief vragen of ze hun auto naar de garage willen brengen voor een software-update van het remsysteem en voor inspectie van de distributieriem. Is dan slijtage duidelijk zichtbaar? Dan wordt de distributieriem kosteloos vervangen.

Klinkt alsof er niets mis kan gaan. Maar na oproep van Kassa via de sociale media en de nieuwsbrief geven veel ontevreden autobezitters aan geen brief over de terugroepactie te hebben ontvangen en van niets weten.

Autobezitters die de distributieriem na slijtage door hun eigen onderhoudsgarage lieten vervangen, zijn daarom niet te spreken over de communicatie van importeurs en dealers. Hierdoor hebben ze immers duizend euro of meer betaald voor de vervanging. Daar komt bij dat de reparatie enkel kosteloos wordt uitgevoerd bij de dealer als je de brief over de terugroepactie als bewijsstuk kan overleggen. Maar volgens de terugroepactie van de Opel Crossland X van de RDW kunnen autobezitters ook gebeld of persoonlijk benaderd worden en zelf een afspraak maken met hun dealer.

En dus zijn de rapen gaar. Want hoe kan je die overleggen, als je meent de brief nooit te hebben ontvangen? Horen dealers en importeurs hun klanten niet beter te informeren? Wie draait er voor de kosten op als je garage de distributieriem al voor 180.000 kilometer of tien jaar heeft moeten vervangen door slijtage? En wat gaat er gebeuren met de kosten van autobezitters voor motorschade? 

Hierdoor draaien autobezitters als Agnes Gerrits zelf voor de kosten op als hun distributieriem het begeeft. Agnes en haar partner kochten tweedehands een Citroën. Na enige tijd gingen ze vanwege een brandend olielampje naar de garage. “De oliepomp bleek verstopt en niet meer te werken en moest worden vernieuwd. Kosten 3000 euro.” De garage adviseerde om naar de Citroën-garage te gaan in verband met een terugroepactie.

Daar kregen ze te horen dat deze niet voor hen gold. "Dit had de vorige eigenaar moeten doen. Daardoor konden wij daar niet op terugvallen en moesten het volledige bedrag betalen. Op dat moment sta je met de rug tegen de muur. De auto is vijf jaar oud, heeft ons 9.900 euro gekost en we konden er niet meer in rijden."

Het feit dat er bij een terugroepactie voorwaarden worden gesteld waaraan autobezitters moeten voldoen – zoals dat je het onderhoud bij de dealer hebt moeten laten doen en dat je een brief moet kunnen voorleggen – is volgens de ANWB raar. “Onderhoud is onderhoud en als het door een erkende garage wordt uitgevoerd moet dat volstaan. Eisen dat je dat bij de dealer moet doen is onzin. Da's een stok om de hond te slaan”, stelt Annemieke Zerdoun-Dekker van de ANWB. Door deze voorwaarden te stellen, nemen de merken nu niet alle kosten op zich.

“Wanneer de distributieriem is versleten voordat die officieel moet worden vervangen, dan zijn alle kosten – inclusief de vervolgkosten – voor rekening van de dealer. Je doet dan een beroep op conformiteit; het moet immers een deugdelijk product zijn”, vervolgt ze.

Lisette Aubri-Kin is er zelf achteraangegaan of ze na de terugroepactie vergoeding kon krijgen en liep ook tegen een muur aan voorwaarden aan. “Dat kon als ze het bij Peugeot gingen repareren: kosten ongeveer 2200 euro. Dan moest ik van alle onderhoudsbeurten in het verleden de facturen aanleveren en welke soort olie er in de auto gedaan is.”

In een schriftelijke reactie aan Kassa stelt Stellantis dat de terugroepactie alleen een software-update van het remsysteem betreft en dat het alleen auto’s aangaat die in een deel van 2017 en 2018 zijn geproduceerd. Toch staan de problemen met de distributieriem expliciet vermeld in het terugroepregister van de RDW.

Het autoconcern erkent dat er problemen met de distributieriem kunnen ontstaan. Auto’s met dit type motor kunnen “geconfronteerd worden met slijtage van de distributieriem” en daarom wordt daarop bij elke servicebeurt gecontroleerd.

Lees de reactie van Stellantis (pdf)

In de Kassa-uitzending van 18 maart stelt de jurist van de ANWB, Annemieke Zerdoun-Dekker, dat de snel slijtende distributieriem "de oorzaak van alle ellende is." 

Een week later, op 25 maart, besteedt Kassa weer aandacht aan de slijtende distributieriem. Ditmaal geven we een aantal Stellantis-rijders de gelegenheid om te vertellen hoeveel de reparatie van de distributieriem ze heeft gekost:

In de uitzending van 1 april gaan we in op de eis van de merkdealers om alleen bij hen het reguliere onderhoud uit te voeren. Wie dit niet doet of heeft gedaan, krijgt geen garantie en valt niet onder de coulance-regeling van de importeur. BOVAG reageert in de uitzending: "Als de termijn van 100.000 geldt voor de distributieriem van jouw auto, en hij gaat bij 70.000 kilometer stuk. Dan kan je beroep doen op de fabrieksgarantie", aldus Paul de Waal van BOVAG.

En ook in de uitzending van 8 april komen we terug op de snel slijtende distributieriem die in allerlei modellen van Peugeot, DS, Citroen en Opel is ingebouwd.

Na diverse oproepen in Kassa aan moederonderneming Stellantis, kreeg Amber deze week eindelijk een interview met Jeroen Maas, de woordvoerder van Stellantis.

In het interview komen allerlei vragen over de distributieriem aan de orde inclusief de belangrijkste vraag: gaat Stellantis autobezitters compenseren die hun riem hebben laten vervangen?

Heb jij nou ook problemen gehad met de distributieriem van je driecilinder 1.2 PureTech-motor en kreeg je de reparatiekosten niet vergoed? Mail je verhaal + telefoonnummer naar kassa@bnnvara.nl.