Een brede groep van belangenorganisaties maakt zich grote zorgen over de kwaliteit van het onderwijs aan kinderen met dyslexie en de plannen om scholen volledig verantwoordelijk te maken voor hun begeleiding. Op dit moment voeren gemeentes de dyslexiezorg uit. Staatssecretaris van Ooijen (Jeugdzorg) overweegt echter om de dyslexiezorg over te hevelen naar het onderwijs om kosten te besparen. Eerder werd daarover een motie aangenomen van René Peters (CDA).
Dit blijkt uit een rondgang van het consumentenprogramma Kassa (BNNVARA) dat vanavond uitgebreid aandacht besteedt aan de problemen van de dyslexiezorg.
Organisaties die opkomen voor de belangen van kinderen met dyslexie en hun ouders, zoals Ouders en Onderwijs, Balans, Stichting Dyslexie Nederland en het Nederlands Kwaliteitsinstituut Dyslexie slaan alarm, omdat zij vrezen dat scholen de dyslexiezorg niet aan kunnen. Volgens de organisaties lukt het nu al regelmatig niet om te zorgen voor leesonderwijs van voldoende kwaliteit.
Dit blijkt ook uit een peiling van het consumentenprogramma Kassa (BNNVARA) onder bijna 300 ouders van kinderen met dyslexie of een vermoeden van dyslexie op het primair onderwijs. Hoewel bijna de helft van de ouders van mening is dat de scholen de dyslexiezorg zelf zouden moeten uitvoeren en die niet langer moeten uitbesteden aan commerciële behandelaars, maken zij zich zorgen of scholen deze zorg wel aan kunnen. Meer dan de helft van de ouders is ontevreden over het leesonderwijs van hun kind. Bijna 40 procent geeft aan dat hun kind niet de benodigde basisondersteuning heeft gekregen om beter te leren lezen en spellen, terwijl scholen daartoe wel verplicht zijn.
"Doordat scholen vaak verzuimen basisondersteuning te bieden, is er geen dossier waarmee ouders kunnen aantonen dat hun kind recht heeft op vergoeding" aldus Joli Luijckx van de vereniging Balans, die opkomt voor de belangen van kinderen met dyslexie. "Kinderen met ernstige dyslexie krijgen daardoor vaak veel te laat de juiste begeleiding. En kinderen met een vermoeden van dyslexie gaan steeds verder achteruit."
Er geldt op dit moment alleen een vergoeding voor kinderen jonger dan dertien jaar met ernstige dyslexie die drie keer de laagste cito-score behalen en die niet vooruitgaan ondanks de extra aangereikte hulp. Kinderen met een vermoeden van dyslexie die te oud zijn, of net 'te hoog' scoren, komen niet voor vergoeding in aanmerking.
Ouders die niet voor vergoeding in aanmerking komen, kunnen ervoor kiezen zelf dyslexiehulp in te schakelen als ze niet tevreden zijn over de begeleiding op school. Maar dat doen ze vaak niet, omdat de kosten te hoog zijn. Ouders zijn vaak 1000 euro kwijt voor een dyslexieonderzoek en de behandeling kan oplopen tot maar liefst 4000 euro, blijkt uit reacties die bij Kassa binnen komen. Dit leidt volgens menigeen tot kansenongelijkheid.
Als het aan René Peters (CDA) ligt, worden voortaan alle kinderen met dyslexie kosteloos door school geholpen. "Het kabinet trekt een miljard euro per jaar uit om de kwaliteit van het onderwijs te verbeteren. Van dat geld kunnen scholen extra personeel inschakelen om kinderen beter te helpen. Dat kunnen bijvoorbeeld ook dyslexie-experts zijn die nu nog werken voor commerciële bureaus."
Het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport laat weten dat de dyslexiezorg onderdeel is van lopende gesprekken over wat wel en niet onder de Jeugdwet valt. "Het doel is om deze maand overeenstemming te bereiken", aldus een woordvoerder.
Staatssecretaris van Ooijen beloofde eind vorig jaar al meer duidelijkheid te geven over de hervormingen in de Jeugdzorg. De gesprekken met de gemeente en aanbieders liepen toen echter vast op geld.
Naar schatting heeft één op de twintig kinderen dyslexie. Dat betekent dat in bijna elke klas wel een kind met dyslexie zit, zegt Balans.
Als je meer wilt weten over dyslexie, kijk dan eens op onderstaande sites.
Thema's:
Meld je snel en gratis aan voor de Kassa nieuwsbrief!