Een matse is een plat brood dat niet is gerezen. Het lijkt op een grote cracker. Er zijn ronde en vierkante matses in de handel. Bij Hollandia zitten die in de bekende zeshoekige doosjes of in zakken. Matses worden belegd met bijvoorbeeld kaas of suiker.
Matses voor Pesach
Ook in veel Nederlandse katholieke en christelijke gezinnen is het traditie om met Pasen matses te eten. De uittocht van Mozes, die ook deel uitmaakt van de bijbel, en het Pesach feest zijn hierbij vermengd met het Christelijke paasfeest, de wederopstand van Jezus Christus. In de periode voor Pasen verschijnen matses dan ook vaak prominent in een groot schap in de supermarkten. Traditioneel wordt de matses besmeerd met boter en bestrooid met suiker.
Kosjer
De matses die gedurende het gehele jaar verkocht worden, zijn niet automatisch kosjer voor Pesach. Wat betreft kasjroet is Pesach een van de lastigste tijden van het jaar: alle voedingswaren moeten een speciale aanduiding Kosher Le-Pesach (Kosjer voor Pesach) hebben. Voor matses houdt dit o.a. in dat het gehele bakproces binnen achttien minuten moet zijn afgerond. Bij voorkeur worden de matses met de hand gemaakt en niet machinaal. Matses voor Pesach zijn dan ook een stuk duurder dan in de rest van het jaar: voor een kilo matses kan de prijs boven de 25 euro liggen.
Hollandia
Hollandia Matzes is één van de weinige zelfstandige familiebakkerijen in Nederland. Misschien wel het kleinste A-merk van Nederland. Al sinds 1933 bakt Hollandia in de binnenstad van Enschede diverse soorten Matses volgens traditioneel recept. Ontstaan vanuit een eeuwenoud gebruik waarbij grote Matses, in de bekende oranje zak, met Pasen op tafel komen. De kleinere variant crackers, verpakt in een zeskantige doosje, worden tegenwoordig het hele jaar door gegeten. Hollandia staat onder rabbinaal toezicht van het Nederlands-Israëlitisch Kerkgenootschap, wat betekent dat de daar gemaakte matses ook kosjer zijn.
Alinea 1 &2:
Leonarda da Vinci zou raar hebben opgekeken bij de verschijning van Mark Spitz: zijn handen steken ver buiten die cirkel uit. Als je Pieter van den Hoogenband in een windtunnel zet bij een wereldvreemde wetenschapper, dan denkt deze te maken te hebben met een aerodynamisch perfect ontworpen robot (manager: no pun intended) en over honderd jaar ontdekken wetenschappers dat de voorouders van Usain Bolt van een andere planeet kwamen vanwege een uiterst zeldzaam type spiervezel tot enthousiasme van Egyptologen/biologen die bij de bouw van die piramiden mogelijke antwoorden zien op hun vragen. Wellicht beschikte Julius Caesar in zijn strijd tegen Noordelijke Barbaren ook over soldaten met dit type spiervezel (es gibt noch immer, die große holländern - opmerking in een Duitse trein)
Kortom: kleine bijkomstigheden bepalen tussen topatleten wie medailles haalt. Als het om nationale trots gaat, zijn we allemaal sovjets.
Alinea 3: Terug te herleiden naar pro of contra wat "Bologna high reform" wordt genoemd, vermoed ik. Verder wordt men slecht hoogleraar als je knap eigenwijs ben, mag ik hopen. Dus meestal zeggen deze qua kwalificatie helemaal niks bij het afstuderen en wat het publiek verder politiseert bij een discretionaire noot van een eigenwijs is irrelevant.
Alinea 4: Zelfopgelegd ''economisch" dirigisme? Hoewel al vroeg een 'calculerende burger,' (wezenloze term) is volwassenheid iets anders.
Enfin, deze Yin en yang bagger met interesse gelezen.
De 'zesjescultuur' gaat niet om welke resultaten behaald worden. Het gaat erom waar op ingezet wordt, en de student die daar hard voor moet werken erbij halen is nogal een rare kronkel. Die is namelijk bij uitstek niet iemand met een zesjescultuur want dan zat hij wel een paar niveau's lager zesjes te halen.
Toen de Olympische Spelen naar Engeland gehaald werden is er een grote beweging ontstaan omdat iemand zich realiseerde dat de jongeren van dat moment 12 jaar later de deelnemers zouden zijn. En ondanks de grote namen uit de Engelse geschiedenis lag sportonderwijs op dat moment compleet stil.
Die inzet is gelukt. Iedereen kon en mocht sporten, en aan de uitersten hebben zich atleten ontwikkeld die destijds voor een grote en vooral brede prestatie hebben gezorgd.
Dat is nu weer weg. Op het WK atletiek nu zijn vrij weinig Engelsen aan de top.
Het mooie van een 'zesjes cultuur' is dat je de breedte stimuleert. Laat iedereen maar speerwerpen, verspringen en snelwandelen. Niet om records te lopen maar om bezig te zijn. Gezonde geesten in gezonde lichamen.
Mensen die er bij hun opleiding tot een beroep de kantjes aflopen zullen dat meer dan degenen die zich het schompes werken bij hun opleiding als zij beide "zesjes" weten te scoren bij hun toekomstige beroep dat ook eerder doen.
'Cum laude' bestaat toch al heel lang? Is dat altijd een probleem geweest? In mijn tijd speelde het nauwelijks een rol, althans niemand die ik ken ging er harder door studeren.