Zonder #MeToo geen vrije seks

Het is nu ruim een week geleden dat #MeToo viral ging. De mensen die hun ervaringen met seksuele intimidatie gedeeld hebben, liggen in de touwen, uitgeput van de emoties die het vertellen van zo’n verhaal met zich meebrengt. De trollen zijn van repliek gediend of rücksichtsloos achter de  mute-muur  geparkeerd, de trollenherders zijn  gescreenshot  voor je weet nooit. En nu komen de gesofisticeerde goedpraters.

Getooid met academische titels en columnistisch gezag herhalen ze de eeuwenoude smoezen. Zo zijn mannen nu eenmaal, het is een heksenjacht, de slachtoffers van mannen als Weinstein wilden zich gewoon omhoog neuken – de hoeren – en er is natuurlijk geen bewijs want er zijn alleen de verklaringen van enkele tientallen hysterische vrouwen.

Preuts En altijd, altijd komen ze erop uit dat de mensen die protesteren tegen seksuele intimidatie preuts zijn. ‘Flirten mag niet meer’, ‘het zijn gewoon onhandige versierpogingen’ en ‘mannen moeten wel vrouwen kunnen blijven versieren’.

In de Volkskrant bijvoorbeeld  een stuk van Daniëla Hooghiemstra  dat begint met bagatelliseren van seksuele intimidatie en dat eindigt bij de conclusie dat we het moeten accepteren omdat er anders geen lust en liefde meer is:

Waarna ze nog even toevoegt dat vrouwen die hier ‘kwetsuren’ van oplopen niet zo moeten zeuren. Gezeur over seksuele intimidatie bedreigt de vrije seks.

Muur om zich heen Ik ben geen seksuoloog, maar ik zet er wel een kratje of twee op dat de vrije seks vooral wordt bedreigd doordat mensen uit angst voor verkrachting wel drie keer nadenken voordat ze met iemand naar huis gaan. Doordat mensen die seksueel geweld hebben meegemaakt, soms jaren bezig zijn om weer van seks te leren genieten. Doordat mensen, murw gebeukt door seksuele intimidatie, zo’n muur om zich heen bouwen dat ze zich niet meer open kunnen stellen voor een respectvolle toenaderingspoging. Doordat het op zich zo mooie moment van penetratie verpest wordt omdat vrouwen moeten opletten of hij niet stiekem het condoom wegfrommelt.

Een wereld waarin ‘nee’ gewoon ‘nee’ is Of laat ik het omdraaien. Stel je een wereld voor waarin ‘nee’ gewoon ‘nee’ betekent. Waarin je een wildvreemde mee naar je eigen huis kunt nemen zonder angst verkracht te worden, of om gestalkt te worden als je de volgende ochtend besluit dat één nachtje precies genoeg was. Waarin je een flirt naar iemand kan zenden en dan zeker weet dat hij het niet ziet als legitimatie om in je kruis te grijpen, maar als een uitnodiging tot een spel dat overal mag eindigen. Dat mag eindigen in ongetemde lust, maar waarvan het ook prima is als het blijft bij één mooie blik. Zo’n blik waar je dagen op kunt teren.

Wat zouden we flirten. Hoeveel seks zouden we wel niet hebben. We zouden zoveel van elkaar genieten dat we nauwelijks nog aan iets anders toe zouden komen.

Het is seksuele intimidatie die van flirten een mijnenveld maakt, niet het protest er tegen. Het is seksueel geweld dat maakt dat mensen terughoudend worden met seks of er zelfs geheel van af moeten zien.

Als vrije seks je lief is, steun je #MeToo. In woord en in daad.