Zolang Wilders kan scoren met vreemdelingenhaat zal hij het niet laten

Op woensdagavond 6 november waren er in Amsterdam honderden Maccabi Tel Aviv-supporters die volgens mensen die het Hebreeuws machtig zijn de vreselijkste teksten zongen richting Arabieren, lees: Palestijnen; ik beperk me tot slechts die provocatie. Zeker: een provocatie als je weet dat de harde kern van de MTA-supporters felle aanhangers zijn van de rechtse Israëlische premier. Die supporters waren allen Israëlische burgers en je mag aannemen - gehoord hun racistische gezang - zelfs Joodse burgers van die staat. Een bewuste provocatie richting dat deel van de Amsterdamse bevolking, dat het afgelopen jaar al vaak demonstreerde tegen de Israëlische oorlog in Gaza.

Op donderdagavond 7 november waren er in Amsterdam tientallen (aantal is nog steeds onduidelijk en naar aangenomen wordt vooral) jonge Nederlanders met Marokkaanse roots, die de provocaties van de vorige dag voldoende reden vonden de straat op te gaan en nog vreselijker dingen te gaan doen: naar eigen zeggen ‘op Jodenjacht’. Het bekt natuurlijk niet zo lekker om te roepen: op MTA-supporters-met-Israëlisch-paspoort-jacht. Dan maar liever lekker domme dingen doen, die niet alleen strafrechtelijke overtredingen zijn, maar ook nog door het zelfgekozen Jodenjacht-sausje als antisemitisch kunnen worden geduid.

En toen waren de rapen gaar: Israël wilde vliegtuigen met militairen sturen om z’n burgers te komen beschermen, kennelijk heeft een Nederlander met voldoende gezag dat weten te voorkomen, maar de Israëlische minister van Buitenlandse Zaken was er wel binnen de kortste keren. En wie was er ter verwelkoming? De man van wie - overigens onbewezen - wordt beweerd dat hij betaald is/werd door Israël. Er werd gesproken over georganiseerd antisemitisme, over pogroms, over vergelijkingen met de Kristallnacht. Kortom: het werd vele malen groter en afgrijselijker gemaakt dan het al meer dan groot en afgrijselijk was.

In de dagen daarop verschoof het frame van die wetsovertreding (openlijke geweldpleging met een antisemitisch oogmerk) van jonge Nederlanders (met Marokkaanse roots) naar een groot integratieprobleem (in sommige kringen spreekt men bij wat voor probleem dan ook liever over: -crisis). Zelfs de premier (toch de daartoe aangestelde neutrale voorzitter van de ministerraad) deed mee in het door dat ene lid van de PVV georkestreerde coalitiekoor, dat in de meest duidelijke racistische versies varieert van: ‘moreel volstrekt ontaard gedrag’ tot ‘antisemitisme zit in het DNA van islamieten’. Vergeet ik nog bijna de ter zake onkundige duit in het zakje van een of andere corpsbal - vast nooit verder gekomen dan Aerdenhout, nou misschien wel Blaricum -, die de staatssecretaris voor Participatie en Integratie bleek te zijn.

Die ene PVV-er (dat in 2016 wegens discriminatie veroordeelde parlementslid) zag z’n kans schoon en haalde een oud stokpaardje van stal: mensen met een dubbel paspoort, die een antisemitisch misdrijf plegen, moet hun Nederlands paspoort ontnomen worden en het land uitgezet. Voor de goede orde: mensen met Marokkaanse roots krijgen vanwege een Marokkaanse wet bij geboorte een Marokkaans paspoort, waar je ook niet van af kunt. Een witte of een zwarte Nederlander die een dergelijk misdrijf pleegt wordt z’n Nederlanderschap dus niet ontnomen; dit lijkt me tegen artikel 1 van de grondwet. Bovendien zou een dergelijke maatregel nu al genomen kunnen worden, maar volgens de minister van Justitie en Veiligheid van dit kabinet gaat een dergelijk persoon daarmee ondergronds en vormt zo een groter veiligheidsrisico dan daarvoor.

Het zou prettig zijn als hiermee deze kous af zou zijn, want komende week ligt er wel weer een ander incident, probleem, sorry: crisis op de loer, waarover leden van deze coalitie stampij gaan maken en het kabinet dus weer het risico loopt in een echte kabinetscrisis te belanden; bijvoorbeeld rechterlijke uitspraken in verband met stikstof, maar…

1. De kans is groot dat met het aantreden van een veroordeelde crimineel als president van de VS de huidige regering in Israël de kans krijgt en ook met gretigheid zal grijpen de bezette Westbank in één keer te annexeren en officieel om te dopen in de provincies Judea en Samaria. Dat komt dan in de plaats van de sluipende annexatie die al jaren gaande is door de illegale nederzettingen van Joodse kolonisten. Bij de start van het zionisme (rond 1900) realiseerde Theodor Herzl zich dat de oprichting van een ‘thuis voor de Joden’ (zeg maar: de staat Israël) zou betekenen dat ‘we de oorspronkelijke bevolking (d.w.z. toen de 95% Palestijnen) ongemerkt over de grens moeten zetten’. Dat ging én gaat dus niet zo ongemerkt: alle oorlogen en militaire operaties van Israël sindsdien hebben te maken met (de gevolgen van) het verdrijven van de oorspronkelijke bevolking. Een Palestijnse bewoner van de Westbank zei het zaterdagavond 16 november op het NOS-Journaal zo: ‘Of we worden tweederangsburgers of we verzetten ons en dan gaan we dood of we moeten het land waar mijn familie al eeuwen woont en werkt als vluchteling verlaten’. Er zullen mensen blijven die zich daartegen zullen verzetten. En dan maar hopen dat ze het onderscheid zullen maken tussen de staat Israël en Joden.

2. De kans is groot dat we voorlopig nog niet af zijn van de leider van de (in de peilingen alleen maar groter wordende) grootste partij van dit land. Zolang hij kan scoren met vreemdelingenhaat verpakt in de opgeklopte asielcrisis en/of integratiecrisis zal hij dat niet laten. Dan komen niet alleen vluchtelingen/asielzoekers en met name minderheidsgroepen met een islamitische achtergrond in de knel, maar ook de ‘slappe hap’ die het niet met hem eens is. Zondagmorgen 17 november zat bij WNL op Zondag Marco Pastors, niet echt eentje uit de linkse kerk. Hij is al 13 jaar directeur Nationaal Programma Rotterdam-Zuid. Hij stelde dat integratie een onmogelijk begrip is, omdat iedereen er wat anders onder verstaat. Het is volgens hem beter om te spreken over participatie. In 1989 stelde ik, als coördinator minderhedenbeleid bij de gemeente Arnhem, ook dat het beter het te hebben over participatie en dan met name aan onderwijs en arbeid en dat normen en waarden een privé zaak zijn, zolang je je houdt aan de Nederlandse wet. Ik vrees dat zelfs Pastors net als rechters, journalisten, politici, burgemeesters, ambtenaren en dergelijke moet vrezen voor zijn baan of voor deportatie (zoals op 7 oktober voorgesteld door die PVV-er voor de burgemeester van Amsterdam) als die door de rechter erkende discriminator aan de macht komt. Of ben ik nu te pessimistisch?