Zo ranselen wij de burgerij, heel opgeruimd van zin
De Mobiele Eenheid ramde er stevig op in Amsterdam deze week. Ze zette zelfs, alsof ze de Farmers Defence Force was, een shovel in tegen de barricades van de pro-Palestina activisten. Daar waren deze amateuristische verschansingen niet tegen bestand. Daarop begon een spel dat ik uit mijn jonge jaren ken. De demonstranten verspreidden zich door de talrijke stegen in de Amsterdamse binnenstad om elkaar elders weer te ontmoeten, eerst op het Rokin, waar het opnieuw tot een confrontatie kwam en later op het Rembrandtsplein. Uiteindelijk is iedereen moe en pakt de laatste tram, bus of metro naar huis. Dat is in 1934 in Parijs ook gebeurd, toen een fascistische horde op een haar na het Franse parlement in nam. Dat ging niet door omdat men de laatste metro moest halen.
Waarom trouwens met voorbeelden komen uit de Lichtstad? Amsterdam zelf heeft een rijke geschiedenis van confrontaties tussen mishaagde stedelingen en hardhandige handhavers van het zogenaamde gezag. In dit licht bezien verdienen de demonstraties van deze week een kleine recensie. Misschien hebben de Amsterdamse raadsleden er iets aan voor hun spoeddebat van vrijdagmiddag.
Wat – althans op de beelden van de media – sterk opvalt bij de pro-Palestina demonstranten , is het grauwe en het verbetene. Er zit geen muziek in deze activisten. Ze beperken zich tot spreekkoren, die overgenomen zijn van de geestverwanten uit de Verenigde Staten. We are humans, what are you? hoorde men ze scanderen, oog in oog met de politie. Op X kwam het beeld voorbij van demonstranten die zich in de hal van het metrostation Rokin voorbereidden op het avondgebed. Boven rukte de ME op, stond erbij. Ik sloot mijn ogen en stelde mij voor dat wij meer dan een halve eeuw terug in onze solidariteitsdemontraties met de Maagdenhuisbezetters de hele tijd 'Jezus leeft' hadden gescandeerd.
Je zou toch zeggen: die gasten draaien achter elkaar Al Quds, de ode van Fairuz aan Jeruzalem. En meteen daarbij maar Beirut, want die ongelukkige stad is op indirecte maar ernstige wijze zeer het slachtoffer van wat nu in het Midden-Oosten plaatsvindt. Goed versterkt zou dat geweldige opklinken tegen de gevels van Amsterdam.
Waarom trouwens oude clips? Zijn er geen solidaire studenten aan het Conservatorium die zich uitgedaagd voelen? Of van de Kleinkunstacademie? In 1891 was 'Pats, pats pats, je dondert er maar door', het grote succesnummer van de revue 'De Doofpot'. Het is veel later door Gerard Cox en Maria Lindes nog eens op de plaat gezet met begeleiding door de Rotterdamse politieharmonie Hermandad, want het waren toen andere tijden.
De tekst is oogverblindend actueel.
Zeg op, agenten, hoe u bij een oploop handelen wilt
Wij dreigen stokstijf van geweld
Waar elk van beeft en rilt
En wordt door u dan wel bijtijds de straat goed afgezet?
Als altijd komen wij te laat
En dan begint de pret
Pats, pats, pats, je dondert er maar door
Zo wordt door ons de rust bewaard
Daar zijn wij immers voor?
Pats, pats, pats, je hakt er maar op in
Zo ranselen wij de burgerij
Heel opgeruimd van zin
Zo ranselen wij de burgerij
Heel opgeruimd van zin
Wanneer u zo de rust bewaart, slaat u dan niemand dood?
De stok is maar van gummi
En de knop is maar van lood
Maar als men zo staat opgepropt dat niemand weg kan gaan?
Mevrouw, laat dan maar aan ons over
Om ze weg te slaan
Pats, pats, pats, je dondert er maar door
Zo wordt door ons de rust bewaard
Daar zijn wij immers voor?
Pats, pats, pats, je hakt er maar op in
Zo ranselen wij de burgerij
Heel opgeruimd van zin
Zo ranselen wij de burgerij
Heel opgeruimd van zin
Hoe blijft u in conditie? Want u rost wel razend vlug
Geen beter oefenschool mevrouw
Dan op een burgerrug
Maar lukt zo’n grote schoonmaak nu wel altijd even best?
De mensen blijven mak genoeg
Wij slaan ze op d’r test
Pats, pats, pats, je dondert er maar door
Zo wordt door ons de rust bewaard
Daar zijn wij immers voor?
Pats, pats, pats, je hakt er maar op in
Zo ranselen wij de burgerij
Heel opgeruimd van zin
Zo ranselen wij de burgerij
Heel opgeruimd van zin
Voor het overige ben ik van mening dat het toeslagenschandaal niet uit de publieke aandacht mag verdwijnen en de affaire rond het Groninger aardgas evenmin ook al is de laatste put nu dicht.
Beluister Het Geheugenpaleis, de wekelijkse podcast van Han van der Horst en John Knieriem over politiek en geschiedenis. Nu: naar aanleiding van het bezoek van Xi.
Praat mee
