Zieke shit

De aanslagen in Parijs zijn nu meer dan twee weken geleden. We hebben van alles kunnen lezen over de slachtpartij. Reportages van wat er exact is gebeurd; verhalen van nabestaanden; analyses over moslimterreur; de onvermijdelijke repressie van de Franse en Belgische staat; het verdriet van columnisten voor wie Parijs ‘om de hoek’ is; oorlogsretoriek en last but not least veel over de ISLAMITISCHE STAAT, DAESH en ISIS.

Niks blijft onbenoemd. Alles komt aan bod. En het gaat maar door. Hele katernen en tig pagina’s worden dag in dag uit gereserveerd voor deze terroristische aanslag op onschuldige westerlingen. Ik lees het allemaal en sla geen letter over. Waarom, zou je denken? Omdat het in Nederland uiteindelijk – uitgesproken of niet – over mij en mijn maatjes gaat. Arthur van Amerongen wees nadrukkelijk naar ons: ‘In Amsterdam-West zitten dezelfde mensen als in Molenbeek.’

Vergoelijking van radicalisme Nu we gemarkeerd zijn, lijkt geen ontsnapping mogelijk. Dat hoort ook niet, vindt Sander van Walsum:

‘Het gaat allang niet meer om de vraag of de ‘gematigde moslims’ zich uitspreken tegen geweld. Het gaat erom dat zij zich werkelijk committeren aan de vreedzame coexistentie tussen moslims en niet-moslims. Dat betekent dat de democratische rechtsstaat prevaleert boven de solidariteit in eigen kring – die zich tot dusverre vaak uitte in de ontkenning of vergoelijking van radicalisme.’

Deze paternalistisch-koloniale terechtwijzing leest als een handleiding van hoe je je behoefte moet doen. Met andere woorden: het volstaat niet om je kont droogjes af te vegen met slechts wc-papier, je moet ook water gebruiken en daarna nogmaals wc-papier om je anus echt schoon te vegen van alle ‘jihadistische’ poepresten.

Behaagziekte Waarschijnlijk is bij mij, in het ‘post-Charlie-tijdperk’, zo’n behaagziekte ten aanzien van de westerling ontstaan, dat ik in de ochtend ‘na Parijs’ gelijk het volgende bericht postte op Facebook:

‘This morning I opened my eyes and saw that Paris died yesterday. According to some news agencies the killers were Muslim. As a Muslim I condemn these horrific acts of terrorism in Paris and in other parts of the world where people are killed every single day.’

BAM, 26 likes! Lekker mijn plicht vervuld en ik heb daarna voldaan een balletje getrapt. Niemand kon me nog iets maken. In de kleedkamer zeiden we nog: “Stel je voor, je hebt nu lekker gedouched, maakt plannen voor de avond, je verlangt om languit te liggen op de bank en dan ZDEF ZDEF: gewapende mannen schieten je moeder overhoop. Iedereen: “Jaaa man. Gekke shit.” We vroegen ons af: wat als de situatie zo uit de hand loopt dat we als moslims moeten vertrekken uit Nederland? “Jaaa man, zieke shit.”

Religieus vuur Maar goed. De echte frustraties zouden nog komen. Velen zaten afgelopen week namelijk in de vernietigingsmodus. Lees en huiver:

‘Het is tijd om die veertig- tot vijftigduizend mensen die zich bij IS hebben aangesloten met wortel en tak uit te roeien.’

Voor de goede orde, hier is niet de massamoordenaar Bashar al-Assad aan het woord, maar Ahmed Aboutaleb, de burgemeester van Rotterdam. Hij wordt in deze drang naar vernietiging bijgevallen door Ayaan Hirsi Ali:

‘Europa moet bereid zijn om militair alles te doen om IS en zijn kalifaat in Syrie en Irak te vernietigen.’

Voor Ayaan is de fysieke ‘vernietiging’ van islamitisch extremisme bovendien niet voldoende, je moet ‘het gezwel’ ook geestelijk ‘uitroeien’.

Wat ik probeer te zeggen is dat mensen over ‘vernietiging’, ‘uitroeiing’ en ‘gezwellen’ praten alsof het niks is. Een conflict, oorlog, is juist vanuit onze ‘Europese waarden’ gebonden aan de Geneefse Conventies of het oorlogsrecht. Wat als die vijftigduizend mensen van IS besluiten zich over te geven, of als krijgsgevangen worden gepakt. Waarom wil je hen dan niet berechten in Den Haag?

Genocidale taal Zonder het te beseffen, vervallen de uitroeiers van islamitisch extremisme in exact dezelfde genocidale taal die de seculiere extremisten als Poetin en Assad bezigen. Zij worden dan ook stukje bij beetje gerehabiliteerd. Hollande in zijn oorlogstoespraak:

‘De republiek zal het terrorisme vernietigen. In Syrië zoeken we onvermoeibaar naar een politieke oplossing, waarvan president Assad niet de uitkomst oplevert. Maar onze vijand in Syrie heet Islamitische Staat.’

Waarom zijn we in ons oordeel over Assad niet zo genadeloos als tegenover Islamitische Staat? Deze vraag mag niet gesteld worden van Elma Drayer:

‘zo’n abjecte heilsleer (Drayer bedoelt jihadisme – TB) valt niet te doorgronden. Sterker we zouden niet eens moeten willen doorgronden. Op de abjecte heilsleer van de nazi’s was maar één antwoord. Dat is ook het enige antwoord op de nazi’s van de 21ste eeuw.’

Rode billen Ik begrijp wel waarom Drayer niks heeft met begrijpen, want als we vanuit onze ‘Europese waarden’ een kleine poging zouden wagen tot het doorgronden dan zouden we direct oog in oog staan met onze eigen hypocrisie met betrekking tot Syrië. Zo open en bloot als de rode billen van een baviaan. Te lelijk om naar te kijken. Maar goed. Wie niet kijken kan, moet maar lezen. Hier een citaat uit een vierdelig interview met een gedeserteerde IS’er:

‘He joined ISIS on Oct. 19, 2014, he said, about a month after the U.S.-led coalition’s Operation Inherent Resolve expanded its aerial bombardment campaign to Raqqa, the eastern province where ISIS keeps its “capital.” Abu Khaled felt compelled to sign up because he believed America was an accomplice to global conspiracy, led by Iran and Russia, to keep the tyrant Bashar al-Assad in power. How else could it be explained that the U.S. was waging war only against Sunnis, and leaving an Alawite-run regime guilty of mass murder by almost every means and its Iranian Shia armies untouched?’

Soennitische moslims

Hier Sean McAllister van de IDFA-documentaire A Syrian Love Story in een interview met mij:

‘We set the red lines and Obama let him (Assad) go with a lousy deal. The green light was provided for him. And it’s a little line in the film, which goes unmissed (sic): The Middle East problem will come to Europe. We thought we could ignore their problems. OK, fine, ignore Syria. We did, we ignored it until it collapsed into massacre, but now the problems comes from two ways. In refugees, which we see, and in Daesh. Daesh is coming to Britain! And this is what they are going to do: they are gonna start targeting Europe and America. So when we think about Syria, we have to think in terms of our own security, and therefore we have to get involved. We should have gotten involved.’

Hier Marijn Kruk eerder in De Groene Amsterdammer:

‘Al Qaida en IS zijn niet uit de lucht komen vallen: het onbehagen van soennitische moslims is nog steeds een feit.’

Seculiere extremisten Hier Tayfun Balçik op 8 augustus 2014 op Facebook, nadat Obama besloot om IS te bombarderen:

‘Obama has authorized targeted bombardments of positions of ‘Islamic’ extremists, which is the right thing to do. I hope the civilian population will be relieved asap of this IS-onslaught. But, what about the ‘secular’ extremists? They have done and are doing much more harm to the civilian population. As a matter of fact, they are the main cause for the proliferation of religious extremism. So, without a solution for the causes of religious extremism, I think these bombardments will have no effect in the long term. I hope I’m wrong.’

Zolang er geen aandacht is voor de soennitische onvrede over het Assad-regime, zal deze shit blijven doorgaan. #Sunnilivesmatter.