Zekerheid over perspectief boeren ligt meer bij de bank dan bij de overheid

Het hoofdlijnenakkoord biedt wellicht boeren hoop maar geenszins zekerheid.

Boeren worden in het publieke debat nogal eens neergezet als een specifieke groep ondernemers die voor hun voortbestaan primair afhankelijk zijn van de regels die de overheid hen oplegt. Regels die nogal eens gewijzigd zijn en voor de toekomst van de boeren onvoldoende of volstrekt geen zekerheid bieden. Boeren kun je daar geen ongelijk in geven.

Het hoofdlijnenakkoord biedt wellicht boeren hoop maar geenszins zekerheid. Maar wie weet lukt het de nieuwe regering om toch vanuit Brussel méér duidelijkheid te krijgen over de eisen waaraan de boer als ondernemer van de overheid aan moet voldoen.

In de gehele discussie over het perspectief van boeren is onderbelicht gebleven de rol van de bank bij alle individuele boerenbedrijven. Als die tenminste een belangrijke rol vervult bij de financiering van het agrarisch bedrijf. Iedere ondernemer heeft met dat vraagstuk te maken als die over onvoldoende eigen geld beschikt om zijn bedrijf te kunnen exploiteren.

Voor iedere ondernemer en financier, vaak een bank, zijn een aantal zaken belangrijk. De zekerheid dat er met winst geëxploiteerd kan worden in een stabiele of groeiende markt en of het bedrijf voldoende zekerheden kan bieden om risico’s van een faillissement voor de financier goed af te kunnen dekken.

Als voornoemde criteria worden losgelaten op boerenbedrijven dan zijn vele boerenbedrijven kwetsbaar in hun voortbestaan. In bancair jargon is dan hun continuïteit niet geborgd.

In Nederland zijn om bovengenoemde criteria in het verleden vele ooit florerende sectoren als textiel en scheepsbouw, maar ook de mijnbouwbedrijven afgeschaald tot een minimale omvang of geheel verdwenen. Waaronder vele familiebedrijven.

Het eerlijke verhaal over het perspectief van boeren ligt dus niet alleen bij de overheid. De bank speelt een veel belangrijkere rol in de vraag of een specifiek boerenbedrijf überhaupt nog toekomstperspectief heeft.

Als ondernemers doen boeren er verstandig aan, zeker als hun kinderen willen opvolgen, om met de bank aan de hand van de meest actuele financiële cijfers een goed gesprek te hebben over hun toekomstperspectief. De grote afwezige in het publieke debat over het perspectief van boeren is opvallend genoeg de Rabobank. Als grootste financier in deze sector. 

Een ondernemer die wegens een faillissement gedwongen wordt te stoppen, is altijd erg. Dat is voor boerenbedrijven niet anders.

Wachten op uiterst onzekere ontwikkelingen vanuit Brussel en de overheid terwijl nu het bedrijf al in zwaar weer zit en door de bank nog in leven wordt gehouden heeft rationeel weinig zin.

Bij goed ondernemen behoort ook tijdig inzien dat het bedrijf, ondanks alle historie en inspanningen om het voortbestaan te borgen, niet méér levensvatbaar is en zal worden. Financiële cijfers bepalen dat. Niet de overheid.