Wopke Hoekstra is ongeschikt voor de politiek

Wopke Hoekstra is dezer dagen de bonte hond omdat hij de maximale duur van de WW tot één jaar wil beperken. Eerder trok hij al de aandacht door verhoging van het minimumloon uit het CDA-programma te schrappen. De minister/lijsttrekker verdedigde zich in het AD met een beroep op economen. Die vinden immers dat je niet lonen moet verhogen maar belastingen verlagen zodat werknemers meer in hun loonzakje overhouden. Het punt is: dat vinden hoogstens economen met wie Hoekstra, ex praeses van het Leids Studentencorps babbelt, allemaal met een hete aardappel in de keel.

Het plan voor de verdere inkorting van de WW ontleende hij aan het Centraal Plan Bureau waar ze schijnen te denken dat mensen sneller een baan vinden als je ze maar stevig genoeg op zwart zaad zet. Met het feit dat werkgevers ondanks alle mooie praatjes liever doodgaan dan dat zij een oudere werknemer in dienst nemen, weigert men bij dit instituut rekening te houden. Hoekstra en de hele rechtse politiek evenmin trouwens maar dat weten de wanhopige ouderen die hele multomappen vol afwijzingen kunnen tonen. Hoekstra geeft ze nu het vooruitzicht dat zij na een jaar WW huis en spaarcentjes moeten opeten. Ach ja, naakt word je geboren, naakt ga je weer het graf in.

Niemand liet zich dan ook in met de praatjes van Hoekstra. Hij heeft zichzelf een rechtse hoek gegeven.

Moeilijk voorstelbaar? Bij de minister van Financiën is sprake van een patroon. Hij heeft een groot talent voor het maken van domme en onberaden opmerkingen die zijn eigen positie ernstig schaden. Het is niet de eerste beuk op  eigen smoel. Deze zomer bracht Hoekstra die zich toe door bij de EU een onderzoek te eisen naar de redenen waarom Zuid-Europese landen geen financiële buffers hadden opgebouwd zodat ze nu uit eigen zak hun economie overeind konden houden. Dit nadat ze door de EU gedwongen waren tot een jarenlang strikt, de economie fnuikend bezuinigingsbeleid met Griekenland als meest trieste voorbeeld.

De woede was algemeen. De Portugese minister van Financiën noemde Hoekstra’s verlangen weerzinwekkend. Men ontdekte in Brussel bovendien dat Nederland om steun had gebedeld voor de siertelers, die in de eerste maanden van de coronacrisis met de ondergang bedreigd leken. In de praktijk bleek dat later reuze mee te vallen. Door zijn onberaden optreden verzwakte Hoekstra de onderhandelingspositie van Nederland tijdens de opstelling van een Europees ondersteuningsplan om de economische gevolgen van de coronacrisis te keren. Hij moest genoegen nemen met een paar cosmetische aanpassinkjes. Zijn reputatie was intussen geruïneerd.

En nu doet hij het weer.

Wopke Hoekstra is ongeschikt voor de politiek.

Voor het overige ben ik van mening dat de toeslagenaffaire niet uit de publieke aandacht mag verdwijnen. En de zaak met het Groningse aardgas evenmin.