Wilt U wel Wilders of geen Wilders? Dat is de kwestie

Je kunt zeggen wat je wilt maar Wilders heeft het knap gedaan. Hij slaagde erin zichzelf tot inzet van de verkiezingen te maken. Daarbij had hij een bondgenoot in een belangrijk gedeelte van de media. Die vertonen immers een heilig respect voor populistische tinnengieters omdat ze zichzelf sinds Fortuyn wijsmaken dat die de stem des volks vertolken. Neem bijvoorbeeld de égards waarmee Mariëlle Tweebeeke hem ontving ondanks het feit dat Wilders meer dan tien jaar lang zijn neus had opgehaald voor Nieuwsuur. Terwijl zij er bij studiogasten als Rob Jetten en Frans Timmermans juist vol in ging, werd Wilders het hele programma lang op tal van wijzen uitgenodigd zijn visie ongehinderd te ontvouwen. Hij verklaarde concessies te willen doen om toe te kunnen treden tot een kabinet. De islam zat in de genen van de PVV, zei Wilders. Hij zal wel bedoeld hebben de haat jegens de islam. Maar hij was best bereid die haat tijdelijk in de ijskast te zetten omwille van een aandeel in de macht. Dit wordt door een lummel als Xander van der Wulp dan dagen lang uitgevent als “een mildere toon”. De gastjes en meiden met de plofkap gaan vervolgens op pad om politici te vragen naar hun mening over deze toon en of er misschien niet toch... Ondertussen prijzen zij de vaardigheid van de oude leider in het debat en zij stellen vast dat hij binnenkort de nestor zal zijn van het parlement. Ja, die Geert is me er eentje!

Wilders is de lachende derde. Zijn programma is net zo glashelder als dat van Hamas. Niemand lijkt zich te bedenken dat wat je in de ijskast zet, er op een gegeven moment ook weer uit komt. Er lopen ongetwijfeld in de middenpartijen wel mensen rond die denken dat zij Wilders in de hand kunnen houden als ze hem hebben gecommitteerd aan hún kabinet maar dat werd vroeger ook gedacht over een zekere staatsman bij onze oosterburen die er op zijn eentje ook niet in slaagde om vijftig procent plus één van de stemmen op zich te verzamelen.

Dit draagt bij aan de triomf van Wilders gedurende deze laatste dagen van de campagne. Je bent voor hem of je bent tegen hem. Dat bepaalt je stem. Ga je voor politici die nu al hebben aangekondigd “met hem te willen praten” of van wie je mag verwachten dat ze na de uitslag over hun schaduw heen springen, het landsbelang voor het partijbelang stellen en zulk gelul meer? Of stem je op partijen die Wilders (en Baudet) te allen tijde de pas af zullen snijden?

Wat een smeerlap Wilders is, bleek tijdens het “debat” van SBS6 op donderdag. Een vrouw met uitkering legde uit dat zij de €375 eigen risico niet kon betalen. Frans Timmermans ging daarop in. Hij zegde toe dat hij samen met de vakbond wilde strijden voor verbetering. Daar nam die dame geen genoegen mee. Ze wilde nú geholpen worden. Daar sprong Wilders op in. “U krijgt 16000 euro per maand wachtgeld en deze mevrouw moet nu geholpen worden”, beet hij Timmermans toe. Zelf altijd uit de staatsruif gevreten en dan daarmee aankomen. Wilders vertelde er uiteraard niet bij hoe hij die vrouw dan morgen uit de financiële problemen ging halen maar ze klapte wel hartstochtelijk voor hem net als een groot deel van de zaal. Zij zal er met haar stem naar verwachting niet aan bijdragen dat het eigen risico van tafel gaat. Integendeel, maar het punt was gescoord. De rattenvanger had precies op tijd zijn lied gespeeld. Voor het overige beperkt Wilders zich tot fat shaming als hij wat op Timmermans wil aanmerken. Als U zelf ook overgewicht hebt, moet U niet op hem stemmen. Hij veracht en bespot U.

Baudet glorieert ondertussen op zijn manier met een tiktokfilmpje waarin hij zich afvraagt, waarom de ziekteverzekering geen nieuwe bril vergoedt maar wel een geslachtsverandering.

Wie een beetje empathie in zijn donder heeft, wie een beetje besef heeft van de normen en waarden die Nederland tot een succesvolle natie hebben gemaakt, probeert woensdag het tij te keren. Dat kan door zó te stemmen dat er met PVV, VVD, BBB en NSC geen meerderheid te vormen is. Pieter Omtzigt zegt weliswaar dat er met Wilders niet te werken valt vanwege diens opvattingen over de rechtsstatelijkheid maar hoe stevig die opvatting in zijn levensbeschouwing is verankerd, blijft onduidelijk. Neem dat risico niet.

Ondanks alles: knap gedaan om er zo voor te zorgen dat de verkiezingen uiteindelijk om jouw persoon gaan. Bestaanszekerheid, woningnood, alles naar de achtergrond verdwenen. Jouw grijzende kop er voor in de plaats.

Voor het overige ben ik van mening dat het toeslagenschandaal niet uit de publieke aandacht mag verdwijnen en de affaire rond het Groninger aardgas evenmin.

Beluister Het Geheugenpaleis, de wekelijkse podcast van Han van der Horst en John Knieriem over politiek en geschiedenis. Nu: het vergeten campagnethema.