Je kunt zeggen wat je wilt maar dit was Rutte nooit overkomen
De dag na de antisemitische incidenten in Amsterdam gaf de Nederlandse politiek een verbijsterend blijk van onvermogen. VVD-minister David van Weel voorop. Bij ontstentenis van Schoof en Veldkamp, die op een EU-top in Boedapest zaten, was het aan hem op Schiphol twee hoge Israëlische gasten te ontvangen, de minister van Buitenlandse Zaken Gideon Saar en de voorzitter van de Knesset Amir Ohana. Daar liet hij zich min of meer opzij schuiven door Geert Wilders die onaangekondigd op het vliegveld verscheen. Hij stond ze uitgebreid te woord.
Een minister die een knip voor zijn neus waard is, zegt in dat geval: “Mijnheer Wilders, wat doet U hier? Ik dacht niet dat wij een afspraak hadden”. Daarna ontvangt hij de gasten en loodst ze onmiddellijk naar Den Haag. Een parlementslid heeft immers protocollair bij een dergelijke verwelkoming niets te zoeken. Hij is dan geen gesprekspartner voor een bewindsman uit een ander land. Als Wilders een gesprek wil, kan hij dat via de voorzitter van de Tweede Kamer regelen en de eerst aangewezene voor contact met parlementariërs is zijn Israëlische homologue Amir Ohana. Nu heeft Wilders het kabinet diep vernederd. Het zegt veel over Van Weels bekwaamheden dat hij zich zó heeft laten piepelen. Schoof dient Wilders dan ook streng tot de orde te roepen maar zoiets zal dit politieke schijthuis wel niet durven.
In de nacht van donderdag op vrijdag vonden in de binnenstad van Amsterdam gewelddadige antisemitische incidenten plaats. Dat is op die manier sinds de Tweede Wereldoorlog niet vertoond. De joodse Nederlanders maken zich terecht zorgen en zij moeten als staatsburgers kunnen rekenen op de meest volledige bescherming. Daarom is onmiddellijk en hard ingrijpen vereist. De daders dienen te worden geïsoleerd en opgepakt.
Maar een pogrom was het niet, want er werden geen huizen in brand gestoken. Er lagen ook geen lijken op straat. Pogroms zijn een Oost-Europees verschijnsel uit vroeger tijd. Op 7 oktober 2023 vond er opnieuw een plaats in de dorpen langs de grens van Israël met Gaza. Wat zich in Amsterdam voor deed was geen schaduw van de misdaden daar.
Toch neemt een deel van de landelijke politiek, georkestreerd door de koning van de valse noot, Geert Wilders, dit soort terminologie onmiddellijk over. De hele vrijdag gaf deze op schrille toon de hele islamitische gemeenschap de schuld en dan met name de Nederlanders van Marokkaanse afkomst. Hij zei letterlijk dat de tijd van verbinding voorbij was. Hij eiste uitzetting van iedereen met een dubbel paspoort die in verband kon worden gebracht met antisemitisme. Het leek wel of hij vond dat in Amsterdam de verkeerden waren aangevallen en naar hun paspoort gevraagd.
Kastelein Kockelmann gaf vrijdagavond enkele politici een uur lang de volledige vrijheid om onderling te kakelen over de opkomst van het antisemitisme en hoe de oorzaken daarvan moesten worden benoemd. En over de te nemen maatregelen. Caroline van der Plas, Mirjam Bikkers en Henri Bontenbal probeerden elkaar te overtroeven in woede en verontwaardiging. Uiteindelijk kwamen zij tot het slotsom dat het demonstratierecht moest worden ingeperkt. Ze leken het eens met Caroline van der Plas die meende dat behoorlijk geschiedenisonderwijs weinig zin had omdat het er bij de Marokkaanse en Islamitische leerlingen het ene oor in en het andere oor uit ging. Thuis hoorden zij immers heel andere verhalen.
En dat terwijl er in Amsterdam alles behalve een demonstratie had plaats gevonden. De stad had te maken met gerichte agressie. Er is geen enkele, maar dan ook geen enkele goede reden om het mensen lastig te maken die op stations en andere plekken vreedzaam hun solidariteit met de Palestijnse zaak betuigen. Zolang ze passagiers niet hinderen bij het nemen van de trein, is er niets aan de hand. Dat zulke dingen mogelijk zijn, is de trots van een democratie. Het is een veeg teken dat leiders als Bontenbal en Bikkers er als de kippen bij zijn in het koor van de illiberale staat mee te zingen nu zich een ernstig incident heeft voorgedaan.
Intussen schitterde de linkse oppositie door afwezigheid terwijl dit de aangewezen gelegenheid was om een principieel geluid te laten horen . Het kan zijn dat de NPO die niet meer uitnodigt maar dan hadden Jimmy Dijk, Frits Timmermans, Jesse Klaver, Laurens Dassen, Rob Jetten en Esther Ouwehand toch minstens een persconferentie kunnen geven. In dit rijtje ontbreekt Stephan van Baarle maar die kan met zijn Denk toch moeilijk links genoemd worden. Hij viel afgelopen vrijdag wel op door tweets, die in toon en stijl niet voor die van Wilders onder deden.
Zo volgde op de nacht der schande een dag der schande.
Je kunt van Rutte zeggen wat je wilt, dit was hém nooit overkomen.
Toegift: lees wat de New York Times over de incidenten schrijft:
Antisemitische incidenten leiden tot evacuatievluchten voor Israëlische voetbalfans
Wat U moet weten over de aanvallen op Israëlische voetbalfans in Amsterdam
Voor het overige ben ik van mening dat het toeslagenschandaal niet uit de publieke aandacht mag verdwijnen en de affaire rond het Groninger aardgas evenmin zeker nu de laatste putten toch open blijken. Tevens noem ik de PVV een extreemrechtse partij.
Beluister Het Geheugenpaleis, de wekelijkse podcast van Han van der Horst en John Knieriem over politiek en geschiedenis. Nu: een wereld met Trump.