Wilders' islamofobie is het nieuwe antisemitisme
Welke retorische trucs de heer Wilders ook uithaalde in de afgelopen jaren, de islamofobie die hij bedrijft is geen waardige kritiek op de islam of moslims. Het is van dezelfde giftige substantie als antisemitisme.
In zijn boek ‘Marked for Death. Islam’s War Against the West and Me’ (2012), schrijft Wilders nog: "De islam is beslist geen religie… maar vooral een politieke ideologie, in de naam van een religie." Kennelijk werkt die “geen religie maar een ideologie” truc niet binnen de huidige coalitie-afspraken met VVD, NSC en BBB, over wat hij wel en niet mag zeggen.
Aangezien de islam in het dna van de PVV zit (aldus de heer Wilders zelf, in Nieuwsuur november 2023) en islamofobie zo’n beetje het enige handelsmerk van zijn eenmanszaak is, blijkt zwijgen geen optie. Daarom gooit hij het maar over de boeg van ‘religiekritiek’. Dat ‘religiekritiek’ in de intellectuele betekenis van het woord een vernuftig inzicht, verfijnde kennis van zaken en kritische analyse van het onderwerp vereist, daar heeft de heer Wilders geen boodschap aan. Dat de islam van nagenoeg twee miljard moslims(!) wereldwijd zeer veel verscheidenheid kent, who cares!
Het maakt de heer Wilders geen moer uit over welke islam of moslim het gaat. Of het nu om de liefelijke burgervader van Arnhem Ahmed Marcouch gaat, tegen wiens aanstelling de heer Wilders samen met onze gloednieuwe minister van Migratie en Asiel mevrouw Marjolein Faber stond te demonstreren in 2017, alleen omdat hij een moslim is, of dat het draait om Osama bin Laden, de vroegere lieveling van CIA ten tijde van de Koude Oorlog, of om de bloeddorstige islamofascisten van de Islamitische Staat, doet er voor Wilders niet toe. De islam en iedereen die zich moslim noemt, is een potentieel gevaar voor het Westen aldus, de heer Wilders. Zijn nieuwste tweet over de islam bevestigt nog eens de kern van zijn zienswijze.
Dit type denkpatroon is in de geschiedenis van Europa vooral herkenbaar in de pijnlijke episode van het Europees antisemitisme. In dit licht moet ik denken aan de wijze waarneming van de wereldberoemde intellectueel Ian Buruma, telg van een Nederlandse vader en Joods-Engelse moeder, over de huidige populistische politici in Europa met islamofobie als hun belangrijkste handelswaar:
“Mensen die betogen dat de islam de grootste bedreiging voor de Westerse beschaving is, verkondigen dikwijls de mening dat islam helemaal geen religie is, maar een cultuur die onverenigbaar zou zijn met ‘Westerse waarden’. Precies hetzelfde werd ooit alom over de ‘Joodse cultuur’ beweerd. Hoewel moslims, net als Joden, uit vele landen komen en diverse ethnische achtergronden hebben, kan islamofobie net als antisemitisme ook een vorm van racisme zijn. Mensen die met de islam worden geassocieerd, hetzij door hun familie-achtergrond, hetzij door actieve belijdenis, worden dan gezien als vreemdelingen die uit de gemeenschap moeten worden geweerd.”