Wilders heeft geen fractie maar onderdanig roffelvolk

Frans Timmermans noemde hen dan ook terecht minions, volgelingen. Dat zijn ze ook.

Behalve als ze de verkiezingen heel erg hebben verloren, hebben politieke leiders in de Tweede Kamer een fractie. Geert Wilders is op deze regel een uitzondering. Hij geeft vanuit de kamerbankjes leiding aan een claque. Ze betuigen instemming met de woorden van de Leider door regelmatig met hun handen op het tafeltje voor hen te roffelen. Dat hebben ze uit de Duitse Bondsdag volgens mij waar dit gebeurt als iemand iets buitengewoon treffends heeft gezegd.

Hier is dat anders. Met hun geroffel betuigen de Kamerleden van de PVV hun onderdanigheid. Het staat in een heel oude traditie: toen keizer Valentinianus III hun gebouw bezocht, zongen de senatoren van Rome een speciaal voor hem ingestudeerd loflied. Met hen vergeleken zijn de roffelende PVV-ers afgedaald tot het niveau van barbaren die voor de slag met hun speren op hun schilden slaan.

Frans Timmermans noemde hen dan ook terecht minions, volgelingen. Dat zijn ze ook. De PVV-fractie is niet ingebed in een democratisch georganiseerde partij maar het persoonlijk werktuig van de Leider. Toch kreeg Timmermans te staan op een standje van Pieter Omtzigt. Hij wilde niet dat Wilders' klapvee op deze manier weggezet. Hij werd prompt met een roffel van de minions beloond.

Straks zal het extraparlementaire kabinet aan de leiband van Wilders moeten lopen. Als hij en zijn volgelingen die straks trekken, moet het half stikkend zich inhouden en braaf naast het baasje blijven lopen. Anders is het meteen afgelopen. In ieder geval zolang Wilders denkt bij nieuwe verkiezingen garen te spinnen.

We zullen zien hoe Omtzigt dát bevalt.

Voor het overige ben ik van mening dat het toeslagenschandaal niet uit de publieke aandacht mag verdwijnen en de affaire rond het Groninger aardgas evenmin.

Beluister Het Geheugenpaleis, de wekelijkse podcast van Han van der Horst over politiek en geschiedenis. Nu: de formatie en de komende premier.