Wij zijn niet geïndoctrineerd, maar geïnformeerd. Waarom zijn volwassenen dat niet?

20 weken lang staat ze al voor het gemeentehuis van Zeist: Lilly Platt, van 10 jaar. Geïnspireerd door de Zweedse Gretha Thunberg staat ze elke vrijdag een uurtje te demonstreren om op te roepen tot meer actie voor het klimaat. Rechtse partijen, journalisten en instanties buitelden over elkaar heen om er schande van te spreken. Indoctrinatie zou het zijn, aangestuurd door haar ouders, Lilly een marionet! Wonderlijk dat mensen het zo moeilijk voorstelbaar vinden dat kinderen een maatschappelijk bewustzijn hebben.

Lilly Ik heb het voorrecht om in dezelfde gemeente als Lilly te mogen wonen, waardoor ik haar een aantal keer heb gezien en daadwerkelijk heb meegekregen dat ze heel gepassioneerd is over het milieu. Ze heeft oprechte zorgen en kan die ook goed articuleren. Dit geldt ook voor de Belgische Anuna de Wever en de 34.999 anderen die op donderdagen door Brussel marcheren om meer actie en een beter klimaatbeleid te eisen. Zij allemaal slagen erin om duidelijk te maken wáárom ze er staan. En toch lijkt het niet genoeg. Esther van Fenema, blijkbaar psycholoog, vond het nodig om in de Telegraaf een pagina te vullen waarin ze stelt dat we “kritisch naar de feiten moeten kijken – op school”. Mooi dat ze dat zegt, want dat is precies wat er gebeurt.

Deze generatie jongvolwassenen is er één die als eerste de gevolgen meemaakt van het gebrek aan actie bij de generaties boven hen. Zij krijgen onderwijs, feitelijk onderwijs, in aardrijkskunde, geschiedenis, scheikunde en natuurkunde en wéten wat er gebeurt als er niet genoeg gedaan wordt om klimaatverandering te stoppen. “Kritisch naar de feiten kijken” is volgens van Fenema blijkbaar “wetenschappelijke consensus negeren en doen alsof er niets aan de hand is”, en maar accepteren dat Oog in Al-strand straks niet aan het Merwedekanaal maar aan de Noordzee ligt.

Geïndoctrineerd Kinderen die spijbelen voor het klimaat zouden “gemanipuleerd” zijn, een “vorm van kindermishandeling”, “marionetten van hun ouders”. Dat is niet het geval. Deze generatie heeft een maatschappelijk bewustzijn opgebouwd. Jongvolwassenen die meedraaien in de maatschappij, op de hoogte zijn van de actualiteit, zich laten horen in de samenleving en zich mengen in het maatschappelijk debat – is dat niet exact wat we als samenleving willen bereiken? En nu het eenmaal zover is heten we geïndoctrineerd en gemanipuleerd.

Dus een luid “Nee” naar de Esther van Fenema’s, Wierd Duks en Syp Winia’s van deze wereld. Jullie selectiviteit is zo overduidelijk en ergerlijk dat het nu wel een keer klaar is. Als een stel mallote Friezen een snelweg mag blokkeren voor een kinderfeest, mogen wij ook een ochtend demonstreren tegen het volwassenenfeestje van de politiek.

Daarom gaan wij op 7 februari naar Den Haag. Niet omdat het moet van onze ouders, maar omdat we zelf ook wel een keer een stem willen hebben. Een duidelijk signaal afgeven aan de politiek, beleidsmakers en bedrijven. Maak van onze toekomst weer een kinderfeest!