Wie zegt dat 2016 slecht was probeert de handen in onschuld te wassen

Het was nog donker toen ik haar uitliet. De wollige witte vacht ving het weinig licht op dat er was, zodat ik haar niet uit het oog kon verliezen. Met haar snuit omlaag zocht ze tussen de graspollen die boven haar uitstaken. Anderhalf jaar geleden had Helena, mijn kleindochter, haar gekregen na elk jaar op haar verjaardag verlanglijstje bovenaan ‘een hond’ te hebben geschreven. Teddie had ze haar nieuwe vriend genoemd en dat zorgde voor enige verwarring. Een mannetje of een vrouwtje? Ondanks dat ze met kerst nog een stropdasje kreeg was doordat ze vorige week voor het eerst loops was wel duidelijk dat we echt moesten stoppen Helena’s hond aan te duiden met ‘hij’.

Er was geen verkeer, zelfs niet in de verte. De hele wereld sliep uit. Zelfs de honden van de buren waren nog niet buiten. Alleen Teddie en ik waren op de wereld. Zij was op zoek naar de plekken die haar vertrouwd en dus veilig zijn omdat ze de vorige keer daar ook een plas had gedaan. Intussen dwaalden mijn gedachten af naar wat mijn plaats is in de donkere, mistige wereld die ik met de kleine witte hond deelde.

Mijn blote voeten in de haastig aangetrokken slippers voelden steeds kouder aan en ik werd wat ongeduldig. In de verte hoorde ik een haan kraaien. Teddie tilde even een van haar oren op, maar liet die al snel weer zakken. De haan en de hond deden wat de natuur ze ingaf, terwijl ik over de natuur nadacht. Zo is het in de wereld verdeeld. De haan wist niet welk jaar het was en Teddie had geen idee of 2016 nu een slecht of een goed jaar was geweest. Om eerlijk te zijn wist ik dat evenmin.

Wie beweert dat het afgelopen jaar zo’n beroerd jaar is geweest haalt het los uit een lange reeks van economische ontwikkeling, een toenemende kloof tussen rijk en arm en een aarde die te klein wordt voor zoveel inwoners. De dood van David Bowie of Leonard Cohen heeft daar niets mee maken. We konden al van ver af aan zien komen wat er ging gebeuren, alleen de details waren ons nog onbekend. Als het dan zo ver is, kunnen we niet onnozel blijven doen. Wie een jaar schuldig verklaart onttrekt zich aan de verantwoordelijkheid dat wij mensen de handelingen verrichten die de geschiedenis van de aarde bepalen. Het ligt echt niet aan de haan en ook Teddie heeft niets gedaan dat 2016 een slecht jaar zou kunnen maken. In tegendeel, de hond heeft ons alleen maar aan het lachen gemaakt en overladen met likjes om zijn aanhankelijkheid te betuigen.

Wie zegt dat 2016 slecht was probeert de handen in onschuld te wassen alsof een jaartal verantwoordelijk is voor wat wij niet goed hebben gedaan en verschuilt zich achter de schuldige onwetendheid, kiest bewust de gelogen waarheid en verzuimt een bijdrage te leveren aan een samenleving waar iedereen in mee mag delen. Als het een beroerd jaar is geweest, dan kunnen we alleen maar zeggen dat wij er een slecht jaar van hebben gemaakt. Wijzelf hebben verkeerde keuzes gemaakt, toegekeken omdat we ons te goed voelden om te kiezen en we hebben ons laten misleiden door de valse profeten met de meeste hormonen, die het langst onecht mochten glimlachen zonder dat we ze met nette argumenten in de rede vielen omdat we gewoon een beetje bang voor ze waren, zodat ze het vaakst hun uitzichtloze boodschap konden herhalen.

Echte helden schreeuwen niet, ze zijn bereid te verliezen.

Teddie wilde weer naar binnen en uit zichzelf trippelde hij naar de achterdeur, maar ik was nog lang niet klaar met overwegen wat een mooie wens voor het nieuwe jaar zou zijn. Toch volgde ik haar en eenmaal binnen deed ik voer in haar bakje terwijl ze op een afstandje dankbaar toekeek. Zodra ik vanuit mijn hurkhouding omhoog kwam schoot ze met haar staart kwispelend toe.  Ze is altijd even lief. Toch wantrouwt ze sinds een paar maanden mannen die aanbellen om iets af te leveren. Dan keft ze opgewonden bij de deur en kijkt de bezoeker fel aan. Een paar maanden geleden had iemand die een pakje bracht blijkbaar last van haar en gaf haar een genadeloze trap.

Ik hoop voor 2017 dat we de wereld rondom ons het respect en de liefde geven die nodig is om samen tot het beste dat in ons zit te komen. Voor en met iedereen, niet alleen voor onszelf en onze kinderen. Ook voor de hond en de haan. En dat we keffen als er mannen met een verkeerde boodschap voor onze deur staan.

Dit stuk verscheen eerder op de website van Ivan.