Wie wil er nog Koning(in) zijn in deze leugenachtige wereld?

Geboren of gekozen Koning(in), voor geen van beide zou ik me beschikbaar willen stellen. Mij hebben ze niet groot gebracht met het gevoel dat ik een prinsesje ben. Ik stam af van een religieuze, orthodoxe familie, die zich door de eeuwen heen met het goede en het rechtvaardige continu wilde verenigen en daarvoor streed en stierf. Mijn (familie)geschiedenis kent veel leed. Het leed dat door de medemens veroorzaakt werd. Mijn oma’s en opa’s hebben aan ons, de nazaten, nooit en echt alles doorverteld. Zij verzwegen de boel zodat wij vrolijk (verder) mogen opgroeien, in een vreedzame verbinding met de rest. Vergevingsverziend waren ze.

De moeder van mijn oma heeft haar 6 zonen en haar man verloren in de Tweede Wereldoorlog. Allemaal gedood door het fascisme. In Bosnië, waar ze woonden, sloten zij zich allen aan bij Partizanen. Dat heeft hen vele en vele levens gekost.

In die tijd was de keuze zeer beperkt. Je bent er of voor het goede of voor het kwade. Mijn familie koos voor het eerste. Zij zagen het onrecht gebeuren, het kwaad heerste er overal. Het was voor hen niet te verdragen, al dat kwaad. U weet wel hoe het ging en hoe is het gegaan. Volgende week herdenken we hen allen, hen die het kwaad durfden te bestrijden, ongeacht. Ongeacht!

Gelukkig is er altijd naast een kwade, ook een goede mens te bekennen. De Engelen noemen we hen in mijn religie. Onvoorwaardelijk hulpgevende, zonder enige winst (oogmerk).

Wij mogen in zes maanden “34.000 Palestijnen vermoorden en 78.000 verwonden, waarvan 70% vrouwen en kinderen.” De hele wereld mag zwijgen, maar er komt toch iemand die het onrecht niet verdragen kan en die durft vooruit te stappen. Bernie Sanders. Een socialist. Een soort medemens die als zodanig, ooit, de 6 zonen van mijn overgroot oma inspireerde om tegen het onrecht op te staan. Ongeacht!

Klimaatactivisten zijn er ook van het zulk soort durfallen. Zij gingen de A10 blokkeren, hun levens riskeren, om de aandacht te vragen voor het bederf dat er mogelijk wordt gemaakt door uw gekozen vertrouwelingen. Meer dan honderd werden er gearresteerd. Terwijl er geen plek is voor de zware criminelen, die de medemens en onze samenleving best veel pijn hebben toegebracht en daarvoor veroordeeld zijn.

Niet dat ik niet vergevingsgezind ben. Integendeel. Ik gun criminelen hun tweede kans, zeker. Maar als ik de Koning(in) van dit oneerlijke en onrechtvaardige zooitje moet zijn, bij mijn geboorte nota bene, dan was ik zeker geëmigreerd naar een veld waar slechts de eerlijkheid en de rechtvaardigheid de hoogste muziek spelen. Een Koning(in) zou altijd voor de eerlijkheid en de rechtvaardigheid staan, toch? Ongeacht. Of zijn het de jurkjes en de outfits die vooral meetellen?

Jeetje mina, waarvoor hebben onze voorouders, de uwe en de mijne, hun levens onvoorwaardelijk gedoneerd?

Wie wil nog de Koning(in) van deze oneerlijke, bederfelijke, manipulatieve, leugenachtige, moordzuchtige (stukje van de) wereld zijn? U wel? Ik pas.