Tweede Pinksterdag op het middaguur start de horeca. Reken maar dat de kelners, obers en barmensen blij zijn met de politie en de handhavers. En wij ook.
Corona confronteert ons met extremen. Terwijl de ene Arnhemmer zich vanochtend fris en fruitig opmaakt voor een ontspannen weekend, trekt de ander bezorgd en zorgvuldig het uniform aan, ook op deze prachtige ochtend zit daar de hoes bij voor steek- en snijwerende panelen.
Het mensenrijk is minstens zo gevarieerd als het dierenrijk, ook in coronatijd. Gisteren schreef ik ’s middags nog met liefde voor de vrijwilligers van De Zonnebloem, die ervoor zorgen dat mensen ondanks alle beperkingen de wereld van haar mooie kant kunnen zien. En een paar uur later kreeg ik de gebeurtenis met de BOA-bijter langs.
Ik heb zwaar van doen met bijters, spugers en stekers die zichzelf verwonden, maar wie onze agenten, handhavers en andere dienstverleners aanvalt, krijgt met mij te maken. Zij staan in het brandpunt van onze coronasores, van buschauffeur tot BOA, juist nu wij het virus met de beperkingen aan het overwinnen zijn. Tweede Pinksterdag op het middaguur start de horeca. Reken maar dat de kelners, obers en barmensen blij zijn met de politie en de handhavers. En wij ook.
Beste mensen, onze vrijheid is veel en veel meer dan veiligheid. Maar veiligheid is de vader van vrijheid; vrijheid kan niet zonder. Onze agenten en handhavers zijn gemaakt voor onze vrijheid. Een eerste geschenk is alleen al de jarenlange opvoeding door hun ouders.
Als jonge mensen met een sterk rechtvaardigheidsbesef, een mooie zelfbeheersing en enorm doorzettingsvermogen komen zij binnen bij de politie en bij andere beveiligingsopleidingen. Daar trainen zij jarenlang om fit te zijn, geweld te hanteren, met mensen uit alle rangen en standen om te gaan en vooral ook escalaties vóór te zijn. Maar desondanks lopen zij nu elke dag de kans onverhoeds en plotseling beledigd, gebeten en bespuugd te worden. Vraag het maar na bij hun ouders, partners en kinderen – die hebben zij namelijk, als echte mensen.
Daar is niemand op gebouwd. Hier zijn wij echt nodig, ook als omstanders. Daar zit grote winst. Dit is misschien nog wel de grootste pijn, dat een BOA-bijter als deze werd aangemoedigd door omstanders. Niet door u en ik natuurlijk, wij tellen tot tien en stappen naar het juiste adres, de gemeente.
Laten wij in Arnhem onze dienstverleners op straat – van handhavers tot ambulancemedewerkers en van agenten tot buschauffeurs, juist welkom heten, hier in onze stad. Als gezagsdragers zorgen zij ervoor dat wij onze vrijheid kunnen waarmaken, sterker nog – in gezondheid! Dus met de regels voor drukte vermijden en afstand houden.
Ook vandaag, op deze prachtige dag, op weg naar Pinksteren. Helpt u mee?