Wie helpt de echt bezorgde burger?

De vluchtelingencrisis. Er is amper een touw aan vast te knopen. We worden plotsklaps verrast en overspoeld door een grote groep vluchtelingen. Oorlogsslachtoffers van een oorlog die al een tijd gaande is en ooit is begonnen op grond van foutieve informatie. Nu zijn we honderdduizenden doden verder en is het geweld uitgebreid over een groot deel van het Midden Oosten. De slachtoffers die deze uitzichtloze en vrijwel eindeloze strijd overleefden komen nu voor een deel onze kant uit. Zogenaamd plotsklaps maar dat kon iedereen zien aankomen. En wat gebeurt er? In plaats van het hoofd koel te houden en te zoeken naar een oplossing wordt het vluchtelingendebat gekaapt door twee kanten die lijnrecht tegenover elkaar staan.

Aan de ene kant bevinden zich hooligans die zogenaamd protesteren tegen onveiligheid maar toch vooral bekend staan om de vreemdsoortige hobby hun eigen stad kapot maken. Zelfs wanneer hun cluppie gewonnen heeft. Net als bij het voetbal trekken ze alle aandacht naar zich toe. Maar terwijl de sportprogramma’s altijd duidelijk maken dat het niet om ‘echte voetbalfans’ gaat, worden ze nu in de gewone media bestempeld tot ‘bezorgde burgers’. Alsof de bezorgde burger niet al voldoende zorgen heeft. 

Aan de andere kant van de discussie bevinden zich types die lijken te beweren dat er niets aan de hand is en dat er gewoon treinen en bootjes vol met Steve Job’s en Freddie Mercury’s onze kant op komen. Ze roepen enthousiast dat het heel fijn is om heel veel nieuwe mensen binnen te laten of dat het er in de jaren negentig heus nog meer waren en vergeten daarbij voor het gemak dat Nederland nu de wonden likt van een venijnige crisis en doorgedraaide bezuinigingsdrift. Heel veel mensen is verteld dat we het moeilijk hebben of merken dat zelf aan den lijve, dus is het niet zo gek dat er weinig vertrouwen is in onze opvangcapaciteit.

Ook is de slapende Hollandse neiging naar racisme – wat de boer niet kent, dat vreet-ie niet – al een tijd geleden luidruchtig gewekt door Wilders en alle media en politiek die de verwilderde retoriek zijn gaan napraten alsof het om een onomstotelijke waarheid ging in plaats van uitgekiende frames. 

Rutte Ondertussen schittert de minister-president door afwezigheid. Alsof hij te druk bezig is met andere zaken. Maar welke zaken zijn er dan belangrijker dan deze kwestie die Nederland zo niet verscheurt dan toch wel verkreukelt? Rutte heeft wel vaker last van chronische apathie die hij heel nonchalant weg denkt te kunnen lachen. Alleen is door zijn beleid veel mensen in Nederland het lachen vergaan. De verzorgingsstaat wordt afgebroken of uitgehold, wat het verschil ook moge zijn, met als resultaat dat het sociale vangnet dat altijd de ergste misère wist te voorkomen, steeds grotere mazen kent waar almaar meer mensen doorheen glippen richting de afgrond.

Steeds meer Nederlanders moeten zich bij de voedselbank melden. Ouder worden in Nederland is inmiddels een angstig toekomst beeld geworden, want je ligt waarschijnlijk een hele dag in een vuile luier. Vroeger eindigde je in huize Avondrood, nu bijna in het riool. De prijs voor gezondheidszorg is nog nooit zo hoog geweest terwijl je er veel minder voor terug krijgt.

Dit voelt niet langer als het goed geregelde land waar Nederland sinds mensenheugenis om bekend om stond. We glijden weg en de gemiddelde Nederlander kan niet goed wennen aan deze realiteit. Natuurlijk is dit allemaal niets vergeleken met een oorlogsgebied maar je hebt geen oorlog nodig om je toch ongemakkelijk of ongerust te voelen.

Kijkend naar alle boze reacties, de door de media aangewakkerde opgefokte stemming in het land en alle andere bezorgde uitingen vraag ik me toch af waarom niemand zo boos was toen we die oorlogen op basis van valse informatie begonnen? Waarom was iedereen passief toen onze ouderen een luier per dag toegewezen kregen? Waarom deed niemand wat toen de banken weer gematst werden met ons belastinggeld? Of de woningcorporaties die zichzelf verrijkten, terwijl de huren blijven stijgen. Het TTIP-verdrag dat ons door de strot wordt geduwd? De astronomische naheffingen waar Brussel ons mee opzadelt. Zo kan ik nog wel even doorgaan. Het is nogal een lijst waar je je boos om had kunnen maken. Ik heb geen hooligan gezien in Den Haag, en weinig bezorgde burgers. Het Malieveld is nog nooit zo lang leeg geweest als in deze eeuw.

Aad van den Heuvel Al met al hebben wij in Nederland een duidelijke boodschap nodig. Woord van kalmte, wijsheid, inzicht en belofte. Iets om de gemoederen in betere banen te lijden. Een signaal. Een duidelijk verhaal, of in elk geval blijk van echte betrokkenheid. Noem het hoop. Of willen we over 10 jaar weer een commissie instellen om uit te zoeken wat er allemaal misging in 2015? Geef de Nederlanders het gevoel dat er naar hen geluisterd wordt en dat er op een menswaardige manier met alle problemen word omgesprongen. De echte bezorgde burger – en wie is dat inmiddels niet –  is geen racist maar is juist betrokken en wil duidelijkheid. Coryfee Aad van den Heuvel gaf laatst bij De Wereld Draait Door goed aan wat er speelt. Niemand bekommert zich om de gewone man die geen kwaad wil maar wel nerveus aan het worden is. De gewone bezorgde burger probeert zich al met man en macht door de crisis heen te participeren. Of is dat de participatie maatschappij, dat we het nu met de vluchtelingen ook zelf maar mogen gaan bedenken-uitzoeken? Wat overigens gelukkig veel betrokken burgers naar hun beste kunnen al doen. Maar is dat wat bedoeld wordt met de zich terugtrekkende overheid? Van harte geparticipeerd dan.

Een goede vriendin stuurde mij de link van P aleis Soestdijk. Ik moest er eerst een beetje om lachen, ik heb soms last van cynische humor. Maar waarom zouden we daar niet beginnen met een daadkrachtig signaal nu deze situatie daar om vraagt. Het paleis staat al een paar jaar leeg en er is een prijs van 100.000 euro voor wie een mooie bestemming voor het royale gebouw weet.  Zou het niet een mooi gebaar zijn om Paleis Soestdijk te veranderen in een opvang/ kenniscentrum voor vluchtelingen? Het is win-win. De voorstanders van opvang zullen blij zijn met deze welhaast koninklijke ontvangst, de rechtse roeptoeters die schreeuwen dat de rijke buurten meer vluchtelingen moeten opvangen, kunnen ook tevreden zijn. En denk eens aan de pr voor Nederland in het buitenland. Een paleis voor de nooddruftigen. Hans Brinker eat your heart out. En mooi aan deze locatie is dat niemand er ‘last’ van heeft.

Het paleis kan vast niet iedere vluchteling huizen. Maar wellicht kunnen we door verloting plekken weg even? Voor wie zijn beste beentje voorzet? De schrijnendste gevallen? Misschien een wedstrijd voor de beste vluchtelingen? Idee voor een tv producent?  Ik zie de pilot al voor me: Refugees have a voice too!  

Je moet immers wat als burgers, als de politiek je zo in de steek laat.