Wie dit gelooft, is gek

Kajsa Ollongren en Annemarie Jorritsma doen een poging de lont uit het door hun zelf geplaatste kruitvat te trekken, nog voordat de Kamer er een lucifer bij kan houden. In een brief aan voorzitter Arib bezweren zij dat de lijst met aandachtspunten die zo onbedoeld in de publiciteit kwam, helemaal en voor honderd procent voor hun verantwoordelijkheid komt. En dat die woorden over Omtzigt er natuurlijk helemaal never nooit in hadden mogen staan. Over een gekozen kamerlid! Foei! Dikke foei! Ik moest aan mijn eigen lafheid denken van 65 jaar geleden op de Sint Jozefschool. “Van der Horst, kom voor het bord staan!”, riep de broeder omdat hij dacht dat ik niet oplette. Denken de mensen tegenwoordig ook nog vaak: dat ik niet oplet. Ik verstijfde, keek hem aan en bewoog mijn wijsvinger voor gezicht heen en weer.  De broeder greep mij bij de lurven en smeet mij op de gang. Toen beging ik de laffe daad waarvan de herinnering me nog steeds kwelt. Ik piepte: “Dat bedoelde ik niet voor U. Ik bedoelde het voor mezelf.” Hij trapte er niet in.

Zo moeten wij ook niet in deze brief aan Kamervoorzitter Arib trappen. Hier zijn geen losse aantekeningen uitgeprint van iemand die tijdens een overlegje op de eigen laptop meeschreef wat naar haar idee de kern was.

De aandachtspunten zijn keurig gerubriceerd. Alles bij elkaar vormen ze een duidelijke gids. Daarover hebben de verkenners eerst uitvoerig gepraat. Het document is ongetwijfeld opgesteld door een lid van de staf die Algemene Zaken (= Rutte) aan de beide verkenners ter beschikking heeft gesteld. Eerst werd een concept gemaakt. Daarna kreeg dit goedkeuring. Nogmaals: het is geen klad. Het is geen kattebelletje.

Uit de brief aan mevrouw Arib blijkt dat het “aandachtspunten” waren, bedoeld voor het overleg van afgelopen donderdag, dat door de coronabesmetting van Ollongren is getorpedeerd.

De vraag is dus: op welke gronden zijn juist deze thema’s in het document met aandachtspunten  terecht gekomen? En dat in het prille begin van de formatie. Ze kunnen moeilijk zijn voortgevloeid uit de verbeeldingskracht van de dames zelve. Hoe en/of door wie zijn zij op het idee gekomen dat van Omtzigt zo op te schrijven? Ollongren en Jorritsma mogen niet wegkomen met de zelfbeschuldiging uit de brief aan mevrouw Arib. De Kamer dient een voorbeeld te nemen aan de broeder die me gewoon op de gang liet staan met zijn gezicht tegen de muur. Wie dit gelooft, is gek.

Zo zal het vast niet gaan. Je komt in ons land als bestuurder meestal met de schrik vrij als je in de ogen van publiek en media maar diep genoeg “door het stof gaat”. De  geroutineerde dames Ollongren en Jorritsma zullen in de Kamer zeker de handen wringen en net niet de klederen scheuren. Ze begrijpen nóg niet hoe dat met Omtzigt er tussendoor is geglipt. Het woord fuckup zullen ze onder het gehoor van moeder Arib niet uit durven spreken maar daar komt het wel op neer. Er is iets mis gegaan en achteraf kun je niet meer construeren waardoor het kwam. Belangrijk is dat we er met zijn allen iets van leren. Het is overigens opmerkelijk dat de verkenners het uitlekken van de tekst minstens zo erg vinden als de inhoud daarvan. Opnieuw dikke foei voor onszelf. Eerlijk waar.

Er zal zeker een of andere lul dan wel tuthola van een volksvertegenwoordiger opstaan en  zeggen dat ze “een beetje dom” waren. Daarmee is de kous dan af.

Het nog lang niet gevaccineerde volk van Nederland staat erbij en kijkt er naar.

Voor het overige ben ik van mening dat de toeslagenaffaire niet uit de publieke aandacht mag verdwijnen en de kwestie met het Groninger aardgas evenmin.