We kunnen allemaal oorlogsvluchteling worden
Nico schrijft een serie over oorlog. Dit is het zevende deel.
Als het ons wereldburgers zou lukken om het aantal oorlogen in de wereld te reduceren, dan heeft dat een gunstig effect op wat onze nieuwe rechtse regering de migratiecrisis noemt. Voor het eerst zijn meer dan 100 miljoen mensen op de vlucht. Dat is een forse stijging ten opzichte van de 89,3 miljoen vluchtelingen van 2021.
Uit de cijfers van Vluchtelingenwerk blijkt dat voor het tiende jaar op rij het aantal mensen dat op de vlucht is voor oorlog en geweld, is gegroeid. Daarbij springen vooral de 6,5 miljoen Syriërs en 3,9 miljoen Oekraïners in het oog. 76 procent van de vluchtelingen wereldwijd wordt opgevangen in landen met een laag- of middeninkomen. 70 procent in een buurland. Dringen die cijfers wel tot u door of bent u er immuun voor geraakt?
De afgelopen kwamen zo’n 108 duizend Oekraïners naar Nederland. Ik bewonder de Nederlanders die spontaan thuis vluchtelingen opvangen. Dat wij dat niet doen heeft onder andere te maken met onze privéomstandigheden, onze hoge leeftijd en een lastige hond. Maar dat is, als je kijkt naar de ellende waarin Oekraïners en anderen verkeren, een slap excuus.
Het VN Vluchtelingenverdrag van 1951, dat ook door Nederland ondertekend is, erkent het recht van mensen die geweld, oorlog en vervolging ontvluchten, om eerlijk en menswaardig behandeld te worden. Volgens het hoofdlijnenakkoord van de komende regering wordt gestreefd naar beperking van dit verdrag. (bron: de Volkskrant) Men wil de opvang van vluchtelingen zoveel mogelijk uitbesteden aan andere landen, binnen en buiten Europa. (bron: Stichting Vluchteling)
Mocht een nieuwe oorlog ons treffen, dan zouden wij dus ook naar andere landen kunnen vluchten.
Net als oorlog is het migratievraagstuk van alle tijden en het is tweerichtingsverkeer. De ene keer vlucht iemand uit een ander land hierheen, een andere keer kan een Nederlandse burger ervoor kiezen om naar elders te vluchten. Uit angst voor nucleaire dreiging, effecten van cyberwar, drones, chemische oorlogsvoering of wat dan ook.
Volgende keer: de oorlog als actualiteit.