Wattenstaafcowboys bewijzen dat nietsdoen ook een verdienmodel is

Fouten maken is menselijk en al doende leert men, maar de politici die nu de scepter zwaaien zijn daar niet zo van. Sywert van Lienden had totaal geen ervaring met mondmaskers, evenals de twee rovers die hem hebben geholpen. Hetzelfde verhaal geldt voor de elf onervaren aanbieders van de coronasneltest die onder de vlag van Stichting Open Nederland handelen.

Almar Dassen, oprichter van Covidtest Nederland, had er moeite mee om het contract te ondertekenen. ‘Het is een achtbaan waar we in zitten’, vertelde hij in het Financieele Dagblad. Er waren voor hem nog veel vragen en ontzettend veel onduidelijkheid.

Dat verbaast mij niks, aangezien het gros van deze wattenstaafcowboys, zoals ik ze inmiddels al een tijdje noem, geen medische of logistieke achtergrond heeft. Ze waren dus vanaf het begin al gedoemd om te falen. De praktijk is daarvan het harde bewijs.

Nog bizarder is dat een aantal van deze commerciële testbedrijven als een speer een nieuwe vennootschap hebben opgericht, om als een ware marktkoopman te profiteren van de groeiende vraag naar sneltests. Het is hetzelfde trucje als van Van Lienden. Alleen dan met een medische test in plaats van een mondkapje.

Een gewaarschuwd mens telt voor twee, maar dat geldt niet voor Hugo de Jonge. Hij stoot zich met volle plezier meermaals aan dezelfde steen. De kwaal om niet te willen leren en analyseren leidt ongetwijfeld tot de mogelijkheid dat de geschiedenis zich herhaalt.

Als onze zogenaamde ‘capo di tutti capi’ uit Den Haag voor één weekje op vakantie naar Italië gaat, dan zou hij met een helikopterblik kunnen kijken naar wat er fout gaat: de evenementenindustrie staat stil, terwijl een medewerker van een commerciële testlocatie net zo lang uit zijn neus zit te eten tot er een klant aankomt.

Nietsdoen is inderdaad ook een verdienmodel. Dat blijkt in Groningen waar een megagrote XL-teststraat nu door Xander Schurink van het Twentse bedrijf Hestia wordt gebouwd, terwijl Testen voor Toegang de capaciteit nu met 60 procent heeft verminderd. Tegenover het FD stelde één kenner van de sector dat als een testbedrijf geen personeel inhuurt, zij makkelijk en snel uit de kosten komt. Een andere bron, die net als de eerste graag anoniem wou blijven, bevestigt ook dat testbedrijven met weinig klandizie al uit de kosten komen.

De toekomst zal uitwijzen of de overheid er goed of fout aan heeft gedaan om het testen van mensen over te laten aan de commercie. Ik heb er persoonlijk mijn twijfels bij.