Waterdicht alibi voor perfecte oorlogen
Ik ben een mens. Het soort mens dat iedereen zou moeten zijn. Achter mij liggen ‘gewelddadige’ successen. Achter mij liggen prijzen en mijn bijdrage aan de vooruitgang van de mensheid. Studenten van overal komen naar mijn land voor kennis. Naar mijn vijanden komen alleen zogenaamd onpartijdige journalisten en hulpverleners.
Staat achter degenen die ik vervolg meer dan geweld, onwetendheid, mishandelde vrouwen en een bloederig verleden? Onschuldigen bestaan niet. Alleen mensen zonder macht. Mijn belangen gaan altijd voor.
Ik heb een ziekenhuis aangevallen, omdat er een terrorist in de kelder zat. Een gevaarlijke moordenaar. Dat heb ik vaker gedaan. Het was geen ongeluk. Elk ziekenhuis is nu terecht doelwit. Ik heb de stroomvoorziening uitgeschakeld zonder me druk te maken om mijn vijanden en hun hobby van het nachtelijk schoonmaken van wapens.
Natuurlijk heb Ik ook vluchtelingenkampen gebombardeerd, vol wapens en munitie. Scholen? Tja, die hadden tunnelsystemen die perfect dienden als schuilplaatsen voor de moordenaars.
En nu beschuldigen jullie mij? Ben ik de misdadiger omdat ik ziekenhuizen, scholen en vluchtelingenkampen vernietig? Omdat ik mannen, vrouwen en kinderen kwel? Maar, wat zeggen jullie dan over de moordenaars die zich verschuilen achter de zieken, de zwakken, onder de rokken van de vrouwen en tussen kinderen? Hoe stel je je een oorlog voor? Moeten wij stoppen met het doden van de terroristen vanwege morele bezwaren?
Dit is een oorlog tot de uiteindelijke overwinning van de mensheid. Ik jaag op burgers omdat zij moordenaars verbergen. Ik verplaats hen uit gevaarlijke gebieden… voor hun eigen veiligheid natuurlijk. Want ik wil niet dat ze sterven. Sinds wanneer kondigt een genadeloze vijand zijn aanvallen aan, waarschuwt hij de mensen en helpt hij bij hun evacuatie?
Moet ik wachten tot terroristen naar mijn land komen om mijn vrijheid te verdedigen? Of moet ik mezelf helemaal niet verdedigen, omdat ik dan het respect voor het slachtoffer verlies? Mijn strijd is rechtvaardig en het meest vrije deel van de wereld staat achter mij. Wat wordt mijn vijanden aangeboden? Geloof in een betere en rechtvaardiger wereld na de dood. Ik word ervan beschuldigd alleen de woestenij van de oorlog en geblokkeerde voedselkonvooien achter te laten. Mijn vijanden lijken geen eetlust te hebben. Voedsel uit humanitaire pakketten wordt alleen gegeten door het volkomen onschuldige publiek.
Wanneer er geen van mijn vijanden meer onder jullie zijn, zal ik ook ophouden jullie vijand te zijn. Ik zal geen vrouwen en kinderen meer vermoorden als je maar één moordenaar vindt die geen kind was en geen moeder had. Kan het? Tot die tijd moet je mij respecteren. Omdat ik jouw vrijheid en recht om te kiezen bescherm: het comfort van je woonkamer, het warme water in de boiler en het in de was zetten van je dure voertuig na het wassen in je prachtige tuin voor je prachtige huis.