Wat doen jonge Oekraïense mannen überhaupt in Nederland?

Stel, in België zetelt een kwaadaardig regime onder leiding van een corrupte dictator. Met hun nietsontziende leger hebben ze eerst Zeeuws-Vlaanderen bezet, en een paar jaar later zijn ze ook Noord-Brabant en Limburg binnengevallen. Een langjarige oorlog volgt, waarbij onze samenleving gigantisch veel schade oploopt en zeer veel mensen sterven.

Sommige Nederlanders zijn pro-België. Zij willen niet tegen België vechten en zijn er voorstander van dat Zeeland, Limburg en Noord-Brabant door België worden geannexeerd.

Veel Nederlanders vluchten naar Portugal. Daaronder ook mannen tussen de 18 en 60 jaar oud. Uit barmhartigheid neemt Portugal die mannen op. Wat zouden wij daarvan vinden? Persoonlijk zou ik dit Portugal, vermoedelijk, ernstig kwalijk nemen. Ik zou verwachten, wensen en eisen dat die gasten zich in Nederland verdienstelijk maken voor het vaderlandsbelang. Voor het beschermen van onze samenleving. Als je kan vechten ga je naar het front. En als je daar echt te zwak voor bent, nou dan word je maar kok achter de linies of drone-producent of iets dergelijks. Maar je zet je in.

Ik ben vader van een geweldige zoon van 5. Hij is me veruit het aller dierbaarste dat er is in het leven, maar als hij in dit verhaal 21 zou zijn, zou hij vechten. Ook al bestaat het aanzienlijke risico dat hij sterft, ik zou het never nooit accepteren dat hij voor z’n verantwoordelijkheid vlucht. Sommige dingen zijn groter dan je eigenbelang.

Om deze reden vraag ik me ten zeerste af wat jonge Oekraïense mannen (fighting aged males) hier doen. Hoe durven ze? Tenzij je psychiatrisch patiënt bent, hoor je daar. Je landgenoten sterven en ondertussen zit jij hier hoog en droog? In tijden van woke zal ik het misschien niet mogen zeggen, maar de essentie van mannelijkheid is opofferingsbereidheid voor dat wat zichzelf niet kan verdedigen. Wat dóen die lui hier?!

Dan is er natuurlijk nog een groep pro-Russische Oekraïners. Ik kan me voorstellen dat die Oekraïne in de huidige strijd niet willen dienen, maar dat betekent toch niet dat wij hen daarin moeten faciliteren?

Weet overigens dat ik een aantal jonge Oekraïense mannen persoonlijk ken. Die gasten hebben maandelijks meer te besteden dan ik, doordat ze gewoon kunnen werken en hun huisvesting gratis is. Van dat geld leven ze er in Amsterdam lustig op los, terwijl hun broeders sterven aan het front. En wij faciliteren dat?!