Ik hoop dat we bewust blijven kiezen voor wat we echt belangrijk vinden. Dat we niet alleen 'woke' zijn als het toch niet anders kan of wanneer het ons uitkomt.
Beste mensen, met onmiddellijke ingang zijn alle regels opgeheven.
Wat zou jij doen als je dat in de krant van vandaag zou lezen? Zou je feesten of alleen nog maar uit eten gaan? Met iedereen knuffelen, zoenen of vrijen? Free love for all? Gewoon weer naar school gaan, OV’tje pakken en je suf shoppen in welke stad je ook maar zin hebt op dat moment? En massaal de mondkapjes afdoen? Waarschijnlijk gaan we alles doen waar we zo lang naar uitgekeken hebben. Voor de een hoe grootser hoe gekker, voor de ander zal het in de kleine dingen zitten. En dat maanden lang. Roaring 20’s revisited.
Ik vraag me af welke lessen we hebben geleerd? De dag dat alles weer mag, wat doe je dan niet of anders? Hebben deze lessen geleid tot nieuwe doelen? Als je de onderzoeken mag geloven, houdt een kleine 12% zich normaal gesproken aan goede voornemens die ze zichzelf stellen. Meer thuiswerken is een van de weinige veranderingen waarvan ik onomstreden heb gehoord dat dit, ook als kantoorpanden weer allemaal open zijn, een blijvertje is. Maar gaan we ook met zijn allen minder rijden? Is het ons gelukt om blijvend de files terug te dringen? Genieten we met z’n allen nog van de natuur als de pleinen en terrassen weer vol lopen?
Blijven we de waardering houden voor beroepen die we voorheen wellicht voor lief namen? Houden we aandacht voor onze kinderen en hun ontwikkeling als alle scholen weer open zijn zoals “normaal”? Blijven we extra investeren in de ontwikkeling van jongeren? Niet alleen in basiskennis, maar juist in ook die 21e -eeuwse vaardigheden?
Blijven we naar elkaar omkijken, ook wanneer de crisis is bezworen? Uit onderzoek is gebleken dat niet alleen volwassenen, maar ook juist jongeren graag iets voor een ander doen. 71% van de jongeren zet zich graag in voor een ander en de bereidheid hiertoe is in deze tijd met 53% toegenomen. Ondanks dat vooral deze groep het nu ontzettend zwaar heeft. Ze hebben niet alleen een leer- maar ook een leefachterstand opgelopen door gedwongen isolatie en beperkte mogelijkheden, terwijl de wereld aan hun voeten hoort te liggen.
Maar ze hebben ook een waanzinnig leerzame ervaring gehad, hoe zwaar en heftig ook, waar ze de rest van hun leven lering uit kunnen trekken. Inzichten verkregen over wat ze echt belangrijk vinden voor henzelf en de samenleving. Dat ze het verschil kunnen maken, in welke situatie ze ook zitten. Hoe waardevol is dat?! Een jaar lang real life les in burgerschap en maatschappijleer. Gaan we ervoor zorgen dat deze lessen blijvend zijn en worden omgezet in iets positiefs? Of stappen we met zijn allen straks weer terug in die Ratrace en gaat Fomo ons inhalen? Glijden we weer af in een sterk individualistische maatschappij, waar omkijken naar een ander weer een uniek fenomeen is? Dat zou absolute armoede zijn.
Ik hoop dat we bewust blijven kiezen voor wat we echt belangrijk vinden. Dat we niet alleen ‘woke’ zijn als het toch niet anders kan of wanneer het ons uitkomt. Dat we niet met zijn allen over een jaar ons isoleren op mindfulness retraites , omdat het leven te snel gaat en de prikkels te veel. Ik hoop dat we beseffen dat we in de meeste gevallen zelf de keuze kunnen maken om dingen anders te doen.
Het zit hem vooral in dat laatste woordje: doen. Laten we blijven doen. Laten we blijven omkijken naar de ander. Kook nog steeds voor de oude buurtjes. Maak nog steeds een ommetje tijdens een zakelijke afspraak. Blijf nog steeds vragen aan een tiener hoe het gaat en of je iets kunt doen. Blijf waarde geven aan de kleine dingen waarvan we allemaal weten dat dit een mens goed doet. Want we zijn er om elkaar te helpen. Om samen de wereld wat mooier te maken.
Als je het thuiswerken zat bent, wees dan dankbaar dat je werk hebt en een dak boven je hoofd. Dan ben je rijker dan 75% van de mensen op deze wereld. Als je dit kunt lezen heb je meer kans op een gezond leven dan bijna een miljard mensen op deze wereld.
Laten we blijven hopen dat de dag heel snel komt dat de wereld weer van de handrem af mag. Dat we alle remmen kunnen losgooien. Maar laten we ook hopen dat we bewust blijven kiezen; dat we blijven ontwikkelen en blijven doen.. Want we kunnen het onszelf, en vooral onze jeugd, niet aandoen om niets van deze pandemie te leren!
het is vandaag de dag na de verkiezingen en mijn angst is bewaarheid omdat ik zie dat op rechts velen erg op zichzelf gericht zijn, minder voor anderen over hebben, zelfs niet voor hun eigen kinderen.
ik mis het land waarin samenwerken en voor elkaar klaarstaan norm was. pasgeleden erachter gekomen dat blijkbaar eigen woningbezit de oorzaak is waarom men steeds rechtser gaat stemmen, geld maakt minder sociaal en meer bezitterig. en de voorbeelden liegen er niet om, ik hoor grootouders zeggen dat ze hun huis niet vergrienen want dat halen ze er niet meer uit? maar ze hebben het wel altijd over 'op de kleinkinderen passen' of 'de kleinkinderen zijn het leukste in mijn leven'? en dat begrijp ik dan niet. ouders van de huidige generatie kinderen zijn meer bezig met nieuwe auto/vakantie/2e huis dan dat ze even stil zijn en naar een kind luisteren en de schuld geven aan zg allochtonen of windmolens dat de waarde van jun huis daalt? ook daar snap ik niets van.
nu de verkiezingen gedaan zijn blijkt dat er nog meer rechtse roeptoeters bijkomen die mensen verwijten maken om wat ze zijn terwijl ze zelf verweten moet worden om hun keuzes.
ik blijf met je hopen en ook dat dit kabinet heel snel valt en ondertussen duidelijk wordt voor velen dat een meer links beleid voor velen beter is dan rechtse ballen die andersdenkenden/anders uitziende/elders geborenen uitsluiten want die woorden en toon zorgen voor polarisatie.
fingers crossedXX
Een charmant artikel, Wendy. Dat mocht wel eens gezegd, na alle zure bittere stukjes die hier op JOOP verschijnen.
En een compliment via jou aan Francisco natuurlijk ook. Zo zie je maar eens hoe progressie toeneemt. .
Ik laat me niet leiden door wat van Rutte mag. Ik kijk naar de situatie in het land m.b.t. de pandemie en kijk naar wat verantwoord is, maak van daaruit mijn afweging.
Dat kunnen we niet aan Rutte overlaten nl.
"Als je het thuiswerken zat bent, wees dan dankbaar dat je werk hebt en een dak boven je hoofd. Dan ben je rijker dan 75% van de mensen op deze wereld. Als je dit kunt lezen heb je meer kans op een gezond leven dan bijna een miljard mensen op deze wereld."
Dit zou Rutte ook gezegd kunnen hebben!
Je zou haast denken dat er een nationale feestdag aan komt!
Ik weet niet wat ik anders zou doen, ik maak het me nu ook naar de zin. Ben niet zo'n pieper, en kan prima bewegen in de ruimte die er wel is, en dingen doen die wel kunnen.
Waar ik naar uitkijk?
Het hok vol vrienden, kennissen en voorbijgangers. En hun kinderen. Alle ovens en barbeques aan, bakken met koud bier, zwetsen, smullen en knuffelen. Opa en oma er bij, kijken naar hoe de achterkleinkinderen aan het groeien zijn. Vooral dat.
Mooi zitten, dom kijken en overal van ophoren!
Maar dat gaan we evengoed wel doen dus och. Mijn geluk is niet afhankelijk van keuzes van de overheid.
Wat denk je nu dat er gaat veranderen? We stoppen vele miljarden om het leven zoals het nu is in stand te houden, maar investeren compleet niets om te veranderen waardoor we gewoon lekker van de ene naar de andere pandemie zullen glijden. Niks leer of leef achterstand, dat wordt dan "het nieuwe normaal".
We hebben een jaar gehad om belangrijke online handelingen te normaliseren, we hebben een jaar alleen maar zitten klagen over hoe k*t het is.
We hebben in dat jaar hele periodes gehad gebouwen, lokalen en wat dan ook aan te passen aan de moderne tijd, we hebben in dat jaar alleen maar zitten klagen hoe k*t het is.
We hebben een jaar lang ons kunnen bezinnen over hoe we verder moeten, we hebben een jaar lang alleen maar zitten klagen hoe k*t het is.
We eten verkeerd.
We handelen verkeerd.
We gaan verkeerd om met de aarde.
We migreren verkeerd.
We planten ons veel te veel voor.
We krijgen een hele milde waarschuwing dat we moeten veranderen.
We klagen alleen maar hoe k*t het is.
« Wat doe jij anders op de dag dat alles weer mag? »......Onzinnige vraag, want dingen zullen niet allemaal ineens mogen. Dat zal in stapjes gaan en zelfs dan is het verstandiger en socialer om niet gelijk omdat het mag in Nice of Scheveningen op de boulevard te zijn. Misschien kunnen we in octobre weer een huisje bij vrienden in Catalunya huren. Dat kan nu officieel ook, maar waar ben je dan mee bezig. Dus lekker hier die dag.