Je kunt het nieuws deze week bijna niet gemist hebben: 'Alexia gaat een opleiding volgen in een Harry Potter-kasteel'.
Al toen ik zwanger was van mijn zoon Floris dacht ik na over zijn toekomst en over het onderwijs dat hij moest krijgen. Ik was zelf nog bezig met mijn opleiding en ik wist dat ik er alleen voorstond, nadat het was misgelopen met zijn vader. Maar ik wist dat mijn zoon een minstens zo goede opleiding zou moeten krijgen als zijn vader. Een jurist en zoon van een politicus.
Ik verdiepte me in boeken over onderwijs en opvoeding en met mijn zwangere buik bezocht ik alle scholen in de omgeving. Ik zocht naar een school die goed scoorde op de ranglijsten maar ook een school waar mijn kind zich zou kunnen ontwikkelen tot wie hij wilde zijn. Hij doet nu, niet voor niets, het UWC in Amerika. De school die door Alexia ineens in het nieuws is omdat ze daar haar opleiding gaat vervolgen.
Het UWC (United World College) gelooft, net als ik, in gelijke kansen. Het UWC is een wereldwijde onderwijsbeweging die mensen, landen en culturen wil samenbrengen voor een vreedzame en duurzame wereld. Met 18 scholen wereldwijd en leerlingen van 150 nationaliteiten geven zij leerlingen de kans 5 en 6 VWO te doen in een omgeving die hen perfect voorbereidt op een (internationale) universitaire vervolgopleiding. Ze bieden jongeren een fantastische ervaring. En niet alleen jongeren van koninklijke bloede. Maar álle jongeren.
Het nieuws over Alexia zou mensen moeten inspireren. Het zou ouders moeten motiveren om naar dat droomkasteel te kijken als een mogelijkheid voor hun eigen kinderen en hen kunnen aanzetten om de website en de procedures van het UWC na te pluizen. Maar in alle berichtgeving wordt vooral de exclusiviteit belicht. Een gemiste kans.
Ik ben geen tijgermoeder. Maar tijdens de moeilijke start die ik met Floris had doordat ik hem alleen moest opvoeden in lastige (financiële) omstandigheden, heb ik hem en mezelf de belofte gedaan er alles aan te doen om hem het beste leven te geven dat ik hem kon bieden. En ik ben me er altijd van bewust geweest dat het meest waardevolle dat ik hem kon geven mijn aandacht voor zijn ontwikkeling was.
Goed onderwijs is de belangrijkste basis die je je kind als ouder kunt meegeven. Het vergroot kansen. Hoezeer ik mijn zoon nu ook mis, hij zal een leven lang profiteren van de opleiding die hij nu volgt. Te weinig mensen weten dat je daar dus niet rijk voor hoeft te zijn.
Wat was het mooi geweest als de nieuwsberichten over Alexia hadden laten zien dat zij op het UWC zowel andere prinsessen als mensen als Floris kan tegenkomen. Omdat dat is waar dit onderwijs voor staat. Dat kinderen van ouders die de opleiding niet zelf kunnen betalen, in aanmerking komen voor een gehele of gedeeltelijke beurs. Dat je er op eigen kracht dezelfde kansen krijgt als een prins of prinses. Dat had vast mensen gestimuleerd en gemotiveerd om van deze uitzonderlijk mooie kans op kansengelijkheid gebruik te maken. Daarom neem ik nu hiermee die kans alsnog waar.