Wapenembargo tegen Israël en Nederlands verloren morele kompas

Op 26 september werd er in de Tweede Kamer een motie ingediend die de regering vraagt Israël een algeheel wapenembargo voor offensieve en defensieve wapens op te leggen vanwege internationale misdrijven. Hier werd 1 oktober over gestemd. Slechts Denk, SP en PvdD stemden voor deze motie. Een nieuwe klap voor het morele kompas van onze Tweede Kamer.  

In het kort, dit wapenembargo werd niet opportuun geacht, zelfs niet door GroenLinks-PvdA. Een algeheel wapenembargo zou niet opgelegd kunnen worden, want Israël moet zichzelf kunnen verdedigen tegen aanvallen van buiten. Het argument dat al eerder was verwoord door de VVD. Het betreft hier mogelijke aanvallen zoals van Hezbollah, Houthi’s, Iran, etc. samen bekend als de As van Verzet tegen de Amerikaanse en Israëlische dominantie in West Azië. Er lijkt redelijk wat overeenstemming te zijn dat het leveren van wapens voor gebruik in Gaza (en de Westelijke Jordaanoever) voor genocide en etnische zuivering niet meer kan, maar ja, hoe haal je die twee zaken uit elkaar? Genocide op de Palestijnen en verdediging tegen de As van Verzet? 

Een reden waarom tegen deze motie stemmen niet logisch, niet juist en zelfs niet verantwoordelijk is, is dat die twee zaken niet tegen over elkaar staan, maar in elkaars verlengde liggen. Als Israël stopt met het geweld tegen Palestijnen, valt ook de dreiging van de As van Verzet weg. Zowel Iran en Hezbollah hebben geen belang en willen geen geweldsescalatie in de regio. Zij houden zich zeer sterk in, ondanks al het barbaarse geweld in Gaza. En, zoals Hezbollah, de Houthi’s, Iran en anderen blijven zeggen: als Israël stopt met het geweld op Palestijnen, dan stoppen zij ook. De enige manier om al dit geweld te stoppen is het stoppen van deze krankzinnige oorlog en van wapenleveranties aan Israël. Kortom, weer een politiek en ethisch foute beoordeling van een meerderheid in ons parlement.

Waarom toch tegengestemd? Bang zijn om in de publieke opinie te worden beschuldigd als anti-Israël? Welke publieke opinie? De opinie van de rechtse meerderheid? Wanneer gaat het dagen dat er een grote minderheid, zo niet zelfs een kleine meerderheid van die publieke opinie wacht op een stevige stellingname van belangrijke politieke partijen tegen de Israëlische barbaarsheid en tegen het ongelooflijke onrecht en leed dat de Palestijnen wordt aangedaan? Of werd er bij centrum-links tegen deze motie gestemd in de wensdroom binnenkort te kunnen gaan regeren met VVD, NSC en CDA?

Een dieperliggend maar onterecht argument wortelt in de mantra’s van het recht op zelfverdediging en van het recht op bestaan van de staat Israël. Een recht op zelfverdediging wat betreft aanvallen van het Palestijnse verzet is een bewuste misleiding. Tegen geweld moet worden opgetreden, maar een bezetter heeft geen recht tot zelfverdediging tegen een bezette bevolking. Integendeel, volgens internationaal recht heeft het bezette Palestijnse volk het recht zich te verdedigen tegen een bezetter (of dat nu Mongolen, Kruisvaarders, Ottomanen, Britten, Zionisten of Israëliërs zijn), zelfs met geweld. 

Zelfverdediging tegen een aanval van een ander land. Dat wel. Maar het is Israël dat andere landen aanvalt, en straffeloos al jaren bombardementen uitvoert en mensen vermoordt in andere landen. Of provocaties onderneemt die aanvallen moeten uitlokken. Wie goed kijkt ziet dat aanvallen op Israël, in antwoord op provocaties, voor het grootste deel militaire doelen treffen, zelfs als Israël hele steden in Libanon platbombardeert, en ook daar al duizenden burgers heeft vermoord. Zelfverdediging? 

Israëls recht van bestaan? De jure, nee, zelfs niet in principe, want geen enkel land heeft een juridisch recht van bestaan, ook Nederland niet. De facto, ja, zelf uitgeroepen na ongelooflijk geweld en “massacres” op een inheemse bevolking. De uitkomst van een gewelddadig proces van vestiging kolonialisme dat al begon tijdens het Britse Mandaat over Palestina. En zelfs als Israël al een historisch-religieus recht van bestaan zou hebben, dan heeft het dat recht zelf afgebroken door het barbaarse geweld dat het gedurende het laatste jaar en de voorgaande jaren botviert in Palestina.

Dus ja, als die twee mantra’s vals zijn, niet gestaafd kunnen worden in feitelijk recht en historie, moeten we dan doorgaan met het leveren van wapens en het voortzetten van deze tragedie? Moeten politieke partijen in Nederland, die zo hoog van de toren blazen over mensenrechten en ethische kernwaarden, dan niet eindelijk hun verantwoordelijkheid nemen en de eer van hun morele kompas hooghouden? Het wordt tijd, het kan nog, maar de tijd dringt.