Wanneer neemt het Pensioenfonds Zorg & Welzijn de klimaatcrisis nu eindelijk eens écht serieus?
Als pensioendeelnemers uit de zorg & welzijnssectoren roepen wij op de wereldwijde dag van de Aarde ons pensioenfonds op tot het maken van toekomstbestendige keuzes.
Het IPCC-rapport dat in april uitkwam, benadrukt dat financiële stromen zich binnen enkele jaren moeten verplaatsen van fossiele energie naar hernieuwbare energie om nog te kunnen voldoen aan de 1,5 graad doelstelling van het Parijsakkoord. Met de huidige koers stevenen we volgens het rapport af op 3,2 graden opwarming.
Dit jaar is het Klimaatakkoord van Parijs, het eerste wereldwijde juridische klimaatakkoord, maar liefst 7 jaar oud. En nu pas gaat Pensioenfonds Zorg & Welzijn (PFZW) van fossiele bedrijven eisen dat ze zich gaan committeren aan de klimaatdoelen van Parijs, aldus Joanne Kellermann in de NRC. Hoewel wij het toejuichen dat ons pensioenfonds klimaatbeleid eist van de bedrijven waarin ze beleggen, is dit anno 2022 rijkelijk laat.
Zo is PFZW van plan om fossiele bedrijven nog twee jaar de tijd te geven om te laten zien dat ze geloofwaardige plannen hebben. Heldere eisen worden vooralsnog niet gesteld. Met hun immense marketingbudgetten komen fossiele bedrijven daar op papier een eind mee weg, maar de feiten spreken voor zich. Nog steeds gaat het gros van de investeringen van fossiele bedrijven naar méér fossiel en gaat slechts een klein percentage naar niet-fossiele projecten – van 3 procent bij gemiddeld alle fossiele bedrijven tot de komende jaren 11 procent bij Shell. Van plannen tot absolute reductie is geen sprake. En waar de rechter Shell heeft verplicht om zich in te zetten tot absolute reductie, gaat het oliebedrijf hier zelf tegen in beroep (!).
Zelfs het conservatieve energieagentschap IEA heeft aangegeven dat er geen ruimte is voor nieuwe fossiele projecten, als we een leefbare Aarde en het klimaatdoel van 1,5 graden binnen bereik willen houden. Hier trekken fossiele bedrijven zich niets van aan. PFZW zou simpelweg fossiele bedrijven die nieuwe fossiele projecten opzetten kunnen uitsluiten, als het zich echt verbindt aan een maximale temperatuurstijging van 1,5 graden. Maar dat doet PFZW niet.
Het wordt tijd dat de financiële sector daadwerkelijk de sturende kracht van geld gaat inzetten en ons geld weghaalt uit fossiel. Nog langer blijven praten geeft de fossiele sector een vrijbrief om nog meer klimaatschade toe te brengen. De financiële sector gaat door middel van gesprek de expansiedrift van deze sector niet beteugelen: dat is decennialang al niet gelukt. Wél kan het de sector moeilijker maken door de geldkraan dicht te draaien waardoor het lastiger wordt om aan kapitaal te komen. En belangrijker nog: daarmee geeft het net als ABP eerder deed een krachtig en realistisch signaal af dat expansiedrift van de fossiele sector door de politiek beteugeld moet worden, want vanuit de bedrijven zelf gaat het niet komen.
Wij als deelnemers zetten ons in voor gezondheid & welzijn en verlangen dat ook van ons pensioenfonds. Het fonds kan ons pensioengeld inzetten waar het daadwerkelijk verschil kan maken: door te investeren in klimaatoplossingen zodat we geen fossiele energie meer nodig hebben. Daarnaast zou het juist van niet-fossiele bedrijven, met name de grootafnemers van fossiel, moeten eisen dat ze met sterke klimaatplannen komen. Nu vergooit PFZW kostbare tijd en middelen aan een papieren schijnspel met fossiele bedrijven, terwijl ondertussen olie op het vuur wordt gegooid.
Anne Roosendaal, specialist ouderengeneeskunde i.o.,
Christine Kuiper Sr. Projectleider Movisie,
Mariam van Veen, geneeskundestudent, Vumc,
Koen Faber, coördinator Cordaid,
Thomas Lamers, dramaturg & filosoof,
Lieke Weima, predikant Protestantse Kerk,
Josee van der Veer, gepensioneerd verpleegkundige,
Gert-Jan Kok, werkplaatsleider verstandelijk gehandicapten,
Rozemarijn van 't Einde, geestelijk verzorger, Leger des Heils.
(Allen zijn pensioendeelnemer bij Pensioenfonds Zorg & Welzijn.)