‘Waarom zou een kind krijgen iets goeds zijn?’

De paus maakt zich zorgen om bewust kinderloze stellen die liever een kat of een hond nemen. Druktemaker Janneke de Bijl, zelf de helft van een bewust kinderloos stel met huisdieren, begrijpt de paus niet. “Ik ben inmiddels wel wat gewend hoor. Als vrouw zonder kinderen krijg je veel naar je hoofd. Op mijn vijftiende riep ik al dat ik later geen kinderen wilde, waarop volwassenen steevast reageerden met de opmerking: ‘Ik spreek jou over tien jaar nog weleens.’ Nu ik 39 ben, durven ze geen tien meer te zeggen.”

“Zelf zeg ik nooit tegen iemand met een hoogzwangere buik: ‘Jij kan ook niet meer terug hè? Straks krijg je spijt.’ Dat heeft ook geen zin, want ik ben in de minderheid en elke minderheid wordt nu eenmaal regelmatig ter verantwoording geroepen. Van iedereen had ik dan ook een vraag of opmerking over mijn kinderloosheid verwacht, behalve van de paus. Hij is een mede-bewust-kinderloze, en die mensen koester ik. Beiden hebben we gekozen voor een carrière in plaats van een gezin. Ons werk vraagt veel van ons en in onze vrije tijd willen we dan even geen baby’s of kardinalen aan ons hoofd. En zo komen we nog eens toe aan een goed boek, ook al verschillen we van mening over welke boeken dat zijn.”

“Stellen zonder kinderen zijn egoïstisch, zegt hij. Hoe kan het niet hebben van kinderen nou egoïstisch zijn? Wat is er mis met niet willen zorgen voor iemand die niet bestaat? Waarom zou een kind krijgen iets goeds zijn? Overbevolking is een van de grootste problemen van dit moment, en medeverantwoordelijk voor de klimaatcrisis. Sinds de jaren zestig is de wereldbevolking verdubbeld en rond 2100 verwachten we al met 11 miljard te zijn, waarvan een kwart is voortgekomen uit Douwe Bob.”