Waarom zijn we in Nederland niet in staat om te investeren in mensen met een beperking?

Toen Top-Craft  Sociale Werkvoorziening in Oldenzaal, voor de gemeenten Oldenzaal Losser en Dinkelland, werd opgeheven, kwamen de medewerkers van de sociale werkvoorziening bij de verschillende gemeenten in dienst.

De gemeente Oldenzaal gaf de medewerkers met SW-status die leidinggevenden waren bij Top-Craft, geen kansen en geen gelijkwaardige baan binnen de gemeente. Mensen werden op baantjes gezet onder hun niveau, bijvoorbeeld als conciërge of allround medewerker plantsoenen. Let wel: dit waren geschoolde medewerkers met niveau 3 of 4 van het MBO.

De gemeente Losser heeft ook al haar SW-voormannen vervangen door mensen van buiten. Hier wordt ook niet gekeken of mensen zich nog kunnen ontwikkelen naar het gevraagde niveau.

Onlangs heeft de gemeente Losser een vacature “Voorman groen” geplaatst waar men stil van wordt. Bij de functie-inhoud was te lezen: “Kortom, je bent een echt buitenmens, met leidinggevende vaardigheden en affiniteit met het werken met mensen uit de doelgroep SW.” Verder stond bij de functie-eisen: “Wij zoeken een collega die minimaal 2 jaar ervaring heeft als voorman en affiniteit heeft met het leidinggeven aan SW medewerkers.”

Affiniteit… Wat betekent dat? Gewoon leuk vinden? Bewezen vaardigheden, ervaring of opleiding zou er moeten staan.  Maar waarom eigenlijk niet direct met een eigen SW-achtergrond?

Als je de advertentie leest, dan willen ze mensen van buiten, met ervaring in het begeleiden van mensen met een SW-indicatie en met affiniteit met de doelgroep. Geen mensen uit de doelgroep dus! Daarnaast zou je toch willen dat er staat: mensen met een beperking worden van harte uitgenodigd om te solliciteren. Of: bij gelijke geschiktheid genieten mensen met een beperking de voorkeur.

Je leest dit soort formuleringen onder elke hedendaagse vacature, maar de gemeente Losser doet duidelijk niet mee met kansengelijkheid (de woordkeuze voor “man” is daar een ander bewijs van, maar dit terzijde). Zou het niet zo zijn dat mensen met een SW-status de meeste affiniteit hebben met de doelgroep, zouden mensen met een beperking zich niet het beste kunnen inleven in mensen die ook een beperking hebben?

We hebben in Nederland de mond vol van gelijke kansen en dat afwijzen op afkomst niet mag. We geven aan dat we iedereen, dus ook mensen met een beperking, heel hard nodig hebben om de BV Nederland te laten draaien. Waarom zijn we dan niet in staat om verder te kijken en te investeren in mensen met een beperking?

De Participatiewet is erop gericht mensen zo regulier mogelijk te laten werken. Deze wet is er op gericht om het arsenaal aan werknemers zo volledig mogelijk te benutten. Wanneer we dan niet willen investeren in mensen met een beperking, zijn we dat kapitaal aan het vernietigen.

Daarbij heeft de overheid, dus de gemeenten, een voorbeeldrol. Deze voorbeeldrol zou door Den Haag moeten worden opgelegd, net als destijds de Participatiewet is opgelegd. Daarbij zou ontwikkeling van mensen met een beperking voorop moeten staan, ontwikkeling naar een maximaal te bereiken niveau.

Niemand heeft om zijn handicap gevraagd, maar mensen vragen nu meer dan ooit om gelijke kansen. Wanneer wordt het nou een legitieme vraag die iedereen zonder gedoe mag stellen? Ikzelf heb die kans gekregen, want ik heb ook een beperking. Leren en ontwikkelen doe ik elke dag. Dat gun ik iedereen, ook mensen met een beperking.

Bij mijn functie van consulent is er niet gekeken wat ik niet kan, maar waar ik goed in ben. Dat is mensen verbinden, dat kan ik ook doen met een fysieke beperking. Als de BV Nederland nou ook eens gaat kijken met die bril, dan zijn we er.