Waarom wil Eva Vlaardingerbroek dan geen open grenzen voor moslimvrouwen?

Daar galoppeerde ter gelegenheid van internationale vrouwendag zomaar een walkure WNL op zondag binnen. Eva Vlaardingerbroek, de Memphis Belle van het FvD, beklaagde zich over het feit dat zij in de media werd uitgemaakt voor dienstmaagd van radicaal rechts en Arisch prinsesje. Deze kwalificaties kwamen volgens haar uit de feministische hoek waar men zich met onbelangrijke zaken bezighoudt zoals het veranderen van straatnamen en gedoe over genderidentiteiten. Daarna kwam de al bijna twintig jaar gebruikelijke aap uit de mouw: tegelijk nemen zij het op vóór boerkadraagsters, deze vreselijke ‘vrouwenbevrijdsters’. Dat komt omdat zij de wereld verdelen in daders en slachtoffers. De moslims behoren onveranderlijk tot de laatste categorie. Daarom steunen zij het islamitisch patriarchaat en zo verraadden zij hun onderdrukte zusters.

Ja, Eva Vlaardingerbroek is de Hebe van extreem rechts. Zij vult de glazen van het FvD-volk met de bedwelmende drank van de Baudettiaanse waandenkbeelden, zoals destijds Hebe, de schenkster van de goden, nectar aanreikte als haar meesters strijdensmoe op de Olympus terugkeerden.

Ze had een feministe zien demonstreren met een bord waarop stond all refugees welcome. Eva Vlaardingerbroek stapte even over de kleinigheid heen dat er ¨alle vluchtelingen¨ stond en niet ¨alle migranten¨. Deze Brunhilde toonde zich de echo van haar Siegfried, Thierry Baudet, door het schrikbeeld op te roepen van horden jonge mannen uit een patriarchale cultuur die aan de Griekse grens klaar stonden om Europa te overspoelen. Zij schetste het fundamentele verschil tussen een fluitende bouwvakker en een Marokkaan op een scooter die je uitmaakt voor kech.

Nu komt het, dacht ik, aan het beeldscherm gekluisterd. Nu doet ze een voorstel waar die onderdrukte in een boerka gedwongen vrouwen werkelijk wat aan hebben. Hier en nu, op de ochtend van de achtste maart, geeft zij het nieuwe feminisme, het echte feminisme, het ware feminisme een concrete invulling. Ze gaat zeggen: laat de vrouwen met hun minderjarige kinderen toe. Open voor hen de grenzen. Heet ze welkom in onze vrije samenleving, waar zij in de open lucht hun lokken over de schouders kunnen laten vallen, zoals ik dat ook doe. Heet ze welkom in het land van de vrije toegang tot het onderwijs, juist ook voor vrouwen en meiden.

Raar eigenlijk. Dat stelde ze helemaal niet voor. Ze wilde de vrouwen onder de vluchtelingen in de macht van die patriarchale beesten laten, leek het wel. Ze vestigde haar hoop op de macho’s van de Griekse kustwacht. Ze kwam niet op voor het recht van de onderdrukte vrouwen in het Midden-Oosten om aan de mannelijke tirannie te ontsnappen. Nee, het leek wel of ze zulke vrouwen juist wil tegenhouden.

Ze zat daar gewoon de boel te besodemieteren.