Waarom een Kleurrijke Top 100-lijst noodzakelijk is, nu meer dan ooit

De Top 100 als equivalent voor alle andere (top 100) lijsten in Nederland? Vaak krijgen we nog vragen als: waarom is deze Kleurrijke Top nodig anno 2016? Is het niet achterhaald om een aparte Top 100 te maken, waarbij de nadruk ligt op culturele diversiteit en de inzichtelijkheid van rolmodellen? Waarom een aparte lijst voor ‘allochtonen’? En is dat geen vorm van ‘racisme’, omdat we ons focussen op Nederlanders met een culturele achtergrond?

Mensen die dat vragen, hebben onze filosofie niet goed begrepen en dan leggen wij nog een keer uit waar De Kleurrijke Top 100 precies goed voor is. DIVERSITEIT. En wel in de breedste zin van het woord. Wat ons betreft is diversiteit het woord van het jaar, omdat we het afgelopen jaar erg ons best hebben gedaan als samenleving om langs elkaar heen te leven, bang voor elkaar te zijn, elkaar te haten en te veroordelen. Of dit nu rechts versus links is of gelovig versus niet-gelovig, of binnen de eigen gemeenschappen kritiek incasseren omdat jouw keuze niet de keuze is van de rest van het collectief.

Onze samenleving staat in brand en bestaat uit parallelle samenlevingen. Ooit begonnen met kleine haardvuurtjes door politici als Hans Janmaat en Pim Fortuyn, om aangewakkerd te worden door Geert Wilders en opiniemakers die vrijheid van meningsuiting misbruiken om rechtse en racistische geluiden mainstream te maken. Dat laatste lukt aardig en baart ons zorgen.

Dus ja, maken wij De Kleurrijke Top 100 als verbindende factor en ja, wij laten Nederlanders zien die al dan niet met een culturele achtergrond, het verschil maken. Die geloven in de kracht van diversiteit en verbinding. Rolmodellen. Helden.

Geen focus op inkomen of positie in het bedrijf; deze Top 100 gaat niet over ego of geld, deze lijst gaat over het principe van gelijkheid en broederschap. Termen die we in 2016 lijken te vergeten omdat iedereen bezig is om van zich af te bijten en het gevecht aangaat met de maatschappelijke, politieke en beeldbepalende ontwikkelingen. Terwijl de essentie van onze democratie gestoeld moet zijn op gelijkheid van mensen, zijn we vooral bezig met het bashen van Sylvana Simons, profileren we op huidskleur, worden mensen nog steeds minder vaak aangenomen omdat ze Fatima of Mohamed heten. Of gebruiken we vluchtelingen als smoes om racisme te legitimeren en moeten de grenzen dicht. Premier Rutte die zich schaamt voor hooligans, maar bij vloggers een mooie oud-Hollandsche klassieker als ‘pleur op’ roept. Minister Schippers die verbindend te werk gaat met het statement ‘onze cultuur is een stuk beter dan alle andere’. Of kiest de hoofdredacteur van de Volkskrant bij gebrek aan betere foto’s, voor een bebaarde moslim op de voorpagina over een veiligheidsactie bij Schiphol, om het beeld dat heersend is te bevestigen, om vervolgens geen verantwoordelijkheid te nemen voor zijn keuze. Om daarna de rechtszaak te verliezen die de moslim in kwestie had aangespannen. Framing is anno nu aan de orde van de dag.

De tijden veranderen. Er staat een kritische en mondige generatie op die het zat is om te blijven incasseren. Dat (extreem) rechts en andere excessen steeds vaker een groot platform krijgen en dat die boodschap steeds meer impact lijkt te krijgen. Dit mag niet gebeuren. Daarom begrijpen wij Nasrdin Dchar en zijn team van Ieder1 en daarom blijven wij deze Kleurrijke Top 100 maken – die al zes jaar voor iedereen is. Ongeacht kleur, seksuele voorkeur of religie. Voor ons is iedereen gelijk en is niemands cultuur superieur. Wij zijn blij dat er een grote zwijgende meerderheid is die steeds vaker van zich laat horen en die zich laat zien. De hoogste tijd wat ons betreft.

Er zijn tal van organisaties die zich al jaren bezig houden met diversiteit en inclusie. En mensen die zich al jaren inzetten voor meer kleur en gelijkheid op redacties en in het bedrijfsleven en die de scheve verhoudingen op maatschappelijk vlak aankaarten sinds jaar en dag. Die mensen zijn geen BN’ers en krijgen misschien geen duizenden mensen op de been, maar staan voor hetzelfde principe. We moeten ons als samenleving verenigen. Of we nu meelopen met een demonstratie, de politiek ingaan, opiniërend zaken aan de kaak stellen of onze houding tegenover de multiculturele samenleving en inherent hieraan onze kijkbril aanpassen; het wordt tijd voor de grote verandering. Dit is waar De Kleurrijke Top 100 voor staat. DIVERSITEIT. Want diversiteit is de REALITEIT en daar kunnen wij, mogen wij, als samenleving, van MP tot aan scholier, onze ogen niet voor sluiten.

Dus nee, deze top 100 is geen ‘allochtonenlijst’. Het is “de belangrijkste Top 100 in Nederland” , om Hedy d’Ancona te citeren. Of zoals de nummer 1 van dit jaar mooi zegt:

Daarom zien wij het ook als onze plicht om deze Kleurrijke Top 100 te blijven maken. Als antwoord op het cynisme en als hét antwoord op alle lijsten. Niet alleen omdat het kan, maar omdat het moet.

Raja Felgata en Khalid Ouaziz Hoofdredactie De Kleurrijke Top 100 Lancering van de 6e editie is op vrijdag 28 oktober in Pakhuis de Zwijger in Amsterdam.