Waarom kennen wij Palestijnse slachtoffers niet bij naam?

Een antwoord aan Ramsey Nasr

In de NRC schrijft de dichter/acteur Ramsey Nasr een emotioneel stuk over onze houding in het conflict tussen Israël en Hamas. Opnieuw wordt duidelijk: die man kan een potje schrijven. De kernzin in zijn betoog luidt: “Israëliërs kennen we bij naam. Daarom mogen ze met Palestijnen doen wat ze willen”. Hij verwijt de media dat ze wel de Israëlische slachtoffers als personen met een naam en een identiteit presenteren maar de Palestijnse doden en gewonden niet. Dit karakteriseert de houding van de meeste Nederlanders in het conflict.

Je zou verwachten dat Ramsey Nasr aan dit J´accuse minstens één link zou toevoegen naar lijsten met de namen van de afgelopen twee weken gevallen Palestijnse slachtoffers. Dat doet hij niet.

Daarom ben ik maar eens op zoek gegaan. Zulke overzichten zijn er niet. Misschien komen ze voor op webpagina’s van de VN-organisatie voor hulp aan slachtoffers Ochoa maar de uitgebreide gegevens zitten achter een wachtwoord en zijn alleen bestemd voor hulporganisaties. In februari identificeerde Middle East Eye wel 35 Palestijnen die sinds 2015 op de West Bank het leven verloren. Het Middle East Center publiceerde zo’n overzicht van alle gevallenen in de Gazastrip tussen 8 juli en oktober 2014. Dergelijke gegevens over de huidige oorlog waren niet te vinden. Ook de PLO beperkt zich tot het geven van cijfers. Hamas.ps/english bleek niet bereikbaar.

Direct na de pogrom van 7 oktober hebben de Israëlische autoriteiten zich veel moeite gegeven de identiteiten van de slachtoffers en de gijzelaars vast te stellen. Dat is ook gelukt. Zo kregen zij stuk voor stuk een gezicht en die werden door Israël gebruikt om sympathie te werven voor zijn zaak. Een goed voorbeeld daarvan zijn de billboards en affiches met foto’s van gijzelaars, die nu ook in Nederland worden verspreid.

Aan Palestijnse kant gebeurde dit niet. Hamas publiceerde tot nog toe geen lijsten met namen van slachtoffers maar beperkte zich tot het bekend maken van getallen. Wel lieten veel westerse media Gazanen aan het woord die net een Israëlische aanval hadden overleefd. Zij kregen een behoorlijk stuk van de zendtijd in de nieuwsprogramma’s. Ook komen regelmatig familieleden van Gazanen, die in het westen wonen, in beeld.

Al sinds 2007 oefent Hamas een dictatuur uit in de Gazastrook. De bevolking wordt streng gecontroleerd. Grote delen van het gebied zijn ondertunneld in het kader van de strijd. Tegelijk heeft Hamas nooit de moeite genomen een systeem van schuilkelders aan te leggen voor de bevolking. Luchtalarm wordt evenmin gehoord. Er bestaat geen distributiesysteem, waarbij schaarse goederen op de bon komen zodat een eerlijke verdeling tot stand komt zonder aanzien des persoons. Je hebt geen raketwetenschap nodig om dit tot stand te brengen. De ervaring uit de Tweede Wereldoorlog leert dat voedseldistributie ook in gebombardeerde steden blijft bestaan. Zo ontstaat de indruk dat Hamas weinig oog heeft voor individuen. In hoeverre wel een behoorlijke registratie van de bevolking met identificatiekaarten is opgebouwd, kon ik moeilijk vaststellen. Een Noors document uit 2012 wekt de indruk dat die toen nog sterk te wensen overliet.

Met andere woorden: het valt ook niet mee om aan de namen van Palestijnse slachtoffers te komen.

Toch heeft Ramsey Nasr gelijk als hij stelt, dat we moeten oppassen Palestijnen als nummers te zien, als statistieken en niet als mensen te zien. Juist omdat we hun namen niet kennen, moeten we daar alert voor zijn. Dat eisen de normen en waarden die wij als Nederlanders denken te delen.

Naschrift: Als U wel links hebt gevonden met namen en identiteiten van Palestijnse slachtoffers, deel die dan in een reactie. Ik laat me graag corrigeren.

Naschrift 2. De Sint Porphyriuskerk in Gaza heeft een voorlopige lijst gepubliceerd van de slachtoffers die vielen als gevolg van een Israëlische luchtaanval. Dit  zijn ze:
Sara Grace Al-Amsh; Viola Grace Al-Amash; Abdel Nour Sami Al-Souri; Tariq Sami Al-Souri; Lisa Walid Al-Souri; Suhail Ramez Al-Souri; Majd Ramez Al-Souri; Julie Ramez Al-Souri; Elaine Helmy Tarazi; Marwan Salim Tarazi; Nana Tarazi; Dr. Suleiman Jamil Tarazi; Sanaa Atallah Al-Amash; Alia Abdel Nour Al-SouriIssa; Tariq Al-Souri; Juliet Sobhi Al-Souri; George Sobhi Al-Souri.

Voor het overige ben ik van mening dat het toeslagenschandaal niet uit de publieke aandacht mag verdwijnen en de affaire rond het Groninger aardgas evenmin.

Beluister Het Geheugenpaleis, de wekelijkse podcast van Han van der Horst en John Knieriem over politiek en geschiedenis. Nu: de confessionele politiek