Ik heb in mijn leven in collegezalen wat wezenloos gemummel gehoord dat door moest gaan voor een wetenschappelijk betoog.
Francisco van Jole heeft op deze site glashelder uiteengezet hoezeer onze samenleving zich te kort doet door mensen als dr. Gert Regterschot geen plek te gunnen in het arbeidsproces. De NRC zet in een uitvoerige reportage neer waarom deze ondanks zijn ontslag als docent aan de TU Eindhoven in 1995 toch onverdroten en met veel succes wiskundevakken geeft aan studenten, die anders volkomen waren vastgelopen.
De TU Eindhoven heeft bijna twee decennia gedoogd dat dr. Regterschot daarvoor de publieke ruimtes van de faculteit Bouwkunde gebruikte maar enkele jaren geleden is hem de toegang ontzegd. Belangrijk: Gert Regterschot vindt dat zijn contract ten onrechte is beëindigd ondanks het feit dat hij bij twee rechterlijke instanties bot ving. De wet heeft echter, zoals Francisco aantoont, in dit geval niet tot gerechtigheid geleid. Voor een singuliere persoonlijkheid als Gert Regterschot hoort aan een universiteit plaats te zijn.
De affaire kent echter nóg een aspect, dat minstens even belangrijk is: het falen van de faculteit Bouwkunde en misschien wel de hele universiteit om de lesstof – laten we dat schoolse woord maar gebruiken – op een effectieve manier over te brengen. Door een vroegere werkkring heb ik nogal vaak in collegezalen gezeten om daar voordrachten en congressen bij te wonen. Het is verbijsterend hoeveel wezenloos gemummel je dan te horen krijgt, dat door de sprekers beschouwd wordt als een wetenschappelijk betoog. Onoordeelkundig gebruik van powerpoint heeft dit alleen maar erger gemaakt.
Het viel mij daarbij steeds op hoeveel het betalend publiek – dat zijn studenten – bereid is over hun kant te laten gaan. Datzelfde geldt trouwens voor congresbezoekers. Ze verlaten niet uit protest de zaal. Ze dienen geen klacht in over wanprestatie bij de faculteitsleiding. Ze eisen niet hun collegeld terug terwijl er op de katheder toch een duidelijke wanprestatie wordt geleverd. Iedereen laat zulke brekebenen tot de pensioengerechtigde leeftijd hun gang gaan.
Volgens de NRC heeft dr. Regterschot zoveel toeloop omdat te veel studenten – in ieder geval bij Bouwkunde – de colleges wiskunde niet kunnen volgen. De universiteit beweert dat het vooral om doorstromers uit het hbo en uit het buitenland gaat. Hun beginniveau zou onvoldoende zijn. Dat is inderdaad het vaste smoesje waar slecht functionerende docenten en hoogleraren steevast mee aankomen. Als de TU Eindhoven vaststelt, dat studenten vanuit het hbo en het buitenland onvoldoende vooropleiding hebben, dan moet zij hen eenvoudigweg niet toelaten. Ook al is het niet helemaal voorstelbaar dat een iemand met een hbo-diploma uit de bèta-hoek minder van wiskunde snapt dan iemand met alleen maar atheneum. Als er zorgen bestaan over de wiskunde-kennis van toegelaten buitenlandse studenten, dan neem je ze een toets af.
Laat je zulke studenten wel toe, dan ben je verplicht het onderwijs kwantitatief en kwalitatief zo te veranderen, dat de toegelaten studenten het verwacht eindniveau wel kunnen halen. Aan dat eindniveau mag uiteraard niet gesleuteld worden. Als erg veel studenten een toets niet halen, dan blijkt daaruit over het algemeen niet dat de eisen hóóg waren en het niveau van de docenten eveneens. Dan was het onderwijs slecht en voor te velen onbegrijpelijk. Ook moeten wij ons dan de uitspraak in herinnering brengen van de Leidse professor Johan Andreas Dér Mouw: "Wie niet helder schrijft, heeft niet helder gedacht". Je hoeft alleen maar zijn kop te zien om te beseffen dat hij net zo min als dr. Regterschot aan een hedendaagse universiteit zou worden geduld.
Kennelijk faalt men aan de TU Eindhoven op dit gebied. Anders zou dr. Regterschot niet zoveel toeloop van wanhopige studenten hebben.
Dit gegeven is voor jonger mensen die naar een TU willen, wellicht een goed argument om Eindhoven voorlopig te mijden al weet je natuurlijk nooit of het elders zoveel beter is.
Voor het overige ben ik van mening dat het toeslagenschandaal niet uit de publieke aandacht mag verdwijnen en de affaire rond het Groninger aardgas evenmin.
Luister naar Het Geheugenpaleis, de wekelijkse podcast van Han van der Horst en John Knieriem over politiek en geschiedenis. Nu: standbeelden, goed en fout.