Waarom ik niet op GroenLinks zal stemmen

Toen ik Kauthar Bouchallikht op plaats 9 zag staan van de kandidatenlijst van GroenLinks schrok ik toch even. Niet vanwege haar naam, maar vanwege haar hoofddoekje. Niet dat ik iets tegen hoofddoekjes heb, mijn moeder droeg er ook één als het regende. Maar als een jonge vrouw zich met een hoofddoekje op de pasfoto laat zetten geeft zij daarmee aan dat zij de beginselen van de islam omarmt. Dat zijn de mijne niet, en zeker niet op het gebied van de man-vrouw verhoudingen. Ik zou vijftig jaar geleden ook vreemd heb opgekeken als de partij waar ik toen op stemde een geüniformeerde non op de kandidatenlijst had geplaatst. Maar goed, tijden veranderen en ik was blij te vernemen dat Bouchallikht zich inzet voor duurzaamheid. Zij werd in een zoomsessie aangeprezen als een groene activiste.

En toen kwam het bericht – van Carel Brendel – dat zij behalve GroenLinks-kandidaat voor de Tweede Kamer ook ondervoorzitter was van FEMYSO, een jongerenorganisatie die stevige banden onderhoudt met de Moslimbroederschap en Milli Görüs. FEMYSO wordt beschouwd als de jeugdorganisatie van de Moslimbroederschap. Ik schrok: want ik ben al geen aanhanger van de islamitische beginselen, maar zeker niet van de Moslimbroederschap of Milli Görüs. Bouchallikht blijkt dus ook groen te zijn in de betekenis die men daar in het Midden-Oosten aan geeft.

Maar het zou nog erger worden: op 11 november reageerde jij met de mededeling dat Kauthar Bouchallikht de beginselen van de Moslimbroederschap niet aanhangt en dat het feit dat zij bestuurslid is van de Federatie van Moslim Jongerenorganisaties nog niet betekent dat zij de beginselen van die organisaties deelt. Toen brak mijn klomp.

Maar het zou nóg erger worden: je vroeg je openlijk af of er ook zulke kritische vragen gesteld zouden zijn als het een ‘blanke man van 56 met een bolhoed’ betrof’. De suggestie is niet meer te missen: als je tegen de kandidatuur van Kauthar Bouchallikht bent, dan ben je een racist. En op 15 november verklaarde jij: ‘Er is een jonge generatie die tegelijkertijd moslim, klimaatactivist, feminist, LHBTIQ+’er, Nederlander, en nog veel meer kan zijn. Al deze identiteiten zijn met elkaar verbonden.’ Dat wist ik nog niet, maar ik vraag me wel af: HOE DAN? Intussen heeft Kauthar zich wel schielijk uit het bestuur van de FEMYSO teruggetrokken.

Op Joop neemt de leider van de Rotterdamse partij NIDA het voor haar op: “Waarom moet een moslim van GroenLinks zo nadrukkelijk afstand nemen van Milli Gorus of van de moslimbroederschap? Van welk gedachtegoed? Volgens de NOS streeft de moslimbroederschap naar ‘een democratische samenleving gebaseerd op islamitische principes’. Is dat zo eng of gevaarlijk? Moet een moslim daar afstand van nemen? Dan zeg ik: ik ben een moslimbroeder! En dan? (…)”. Hij vervolgt: “FEMYSO nam het begin deze maand in een open brief het nog op voor hun samenwerkingspartner CCIF, een onlangs door Macron verboden anti-islamofobie organisatie. En dan?” En dan niks. De leider van NIDA mag van mij van alles vinden, maar ik zal niet op hem stemmen.

Mijn ervaring met religieuze organisaties is dat zij over het algemeen minder vrijzinnig zijn dan ikzelf en ook minder tolerant. Dat geldt voor de Rooms-Katholieke Kerk, het geldt voor de Gereformeerde Kerk en het geldt ook voor de jeugdorganisatie van de Moslimbroederschap. Bestuursleden van FEMYSO of NIDA mogen van mij meedoen aan de Tweede Kamer verkiezingen, maar ik zal niet op ze stemmen.

Sterker nog, ik stem ook niet op een partij waarvan de politiek leider (dat ben jij Jesse!) suggereert dat ik een racist, seksist of islamofoob ben omdat ik mij in de Tweede Kamer niet door een bestuurslid van FEMYSO wil laten vertegenwoordigen. Zelfs niet als zij lesbisch zou zijn.

Ik stem daarom in maart volgend jaar voor het eerst in 30 jaar niet op GroenLinks. Ik overweeg mijn stem te geven aan Kadija Arib, niet omdat zij twee paspoorten heeft of omdat ze in het Rifgebergte geboren is of misschien LHBTIQ+’er is, maar omdat zij seculier links is en bovendien een verdomd goeie voorzitter van de Tweede Kamer!

Het ga je goed!