Waarom iedereen eens op safari zou moeten gaan

Zon. Eindelijk. Wij Nederlanders zijn heel goed in zaniken wanneer het kouder wordt, maar we sprinten ook graag richting het terras wanneer de eerste lentestralen zich bescheiden aandienen. Lekker weer zorgt voor lentekriebels, lentekriebels voor zomerkriebels en zomerkriebels voor hele lastige keuzes. ‘Wat wordt déze zomer mijn bestemming?’ is een levensvraag rond deze tijd. Maar geen zorgen, ik kies dit jaar voor u.

Safari. Iedereen denkt er wel een keer over na, want via-via hoor je er wel ’s wat over. En iedereen heeft ooit wel eens prachtige beelden van de Afrikaanse wildreservaten op National Geographic of BBC gezien. Waarschijnlijk vond ook ú die beelden indrukwekkend, of mooi, of wonderlijk, of in ieder geval iets in die richting. Nou, ik kan u vertellen: wanneer u daadwerkelijk in die wereldberoemde reservaten bent geweest, vindt u het niet alleen indrukwekkend, mooi en wonderlijk – u wordt verliefd als nooit tevoren.

Ik kan het weten, want ik ben nog steeds verliefd. Al bijna drie jaar lang, en ’t wordt met de dag ‘erger’. Verliefd op het goudgele gras van de savanne. Verliefd op de hongerige hyena’s die diep in de nacht rondom mijn tent liepen. Verliefd op de brede, pure glimlach van de doodarme Afrikanen. Verliefd op de hartelijkheid, de echtheid, de schoonheid. Op alles. Werkelijk waar álles. Afrika, wonderlijk Afrika, wat heb je toch met me gedaan? Ik mis je zo enorm. Het voelt als warme liefde, ware liefde, maar tegelijkertijd als een pijnlijke en onmogelijke afstandsrelatie. 

Ga op safari. Iedereen. Er bestaat niets mooiers. Echt. Ik ben nu nog een jonge student (21), met een inkomen net genoeg voor studieboeken, bier en zo nu en dan een winkelmiddagje, maar ooit, op een dag, keer ik terug. Terug naar mijn ware liefde. En ik weet het zeker: ze is met de jaren alleen maar mooier geworden. 

Yannick schreef het boek ‘Op weg naar de Serengeti’

Volg Yannick ook op Twitter