Waarom hebben we nog steeds onderzoeken nodig om te erkennen dat racisme een echt probleem is?

Van de week zag ik een artikel langs komen in het AD waarin wéér eens uit een onderzoek naar voren kwam dat allochtonen met dezelfde capaciteiten als autochtonen worden benadeeld op scholen en op de arbeidsmarkt. Waarom hebben we deze onderzoeken nu eigenlijk nog nodig?

In het artikel van 24 september wordt gesteld dat hoogbegaafde allochtone meisjes maar 15% kans hebben om als hoogbegaafd herkend te worden terwijl hoogbegaafde autochtone jongens 60% kans hebben om herkend te worden als hoogbegaafd. Dat is een enorm groot verschil. Dit heeft vervolgens invloed op wat voor schooladvies ze krijgen en uiteindelijk hoe ze op de arbeidsmarkt terecht komen en welke kansen ze (niet) krijgen. 

Ik, en vrijwel alle niet-westerse allochtonen met mij, worden inmiddels moe van al die onderzoeken met conclusies die iedereen al heel lang kent en vervolgens het niet leidt naar een concrete oplossing.

Decennia 
Wij allochtonen roepen al decennialang dat we een lager schooladvies krijgen dan we zouden moeten krijgen. We roepen al decennia dat dat met racisme en vooroordelen te maken heeft. We roepen al decennia dat wat leraren tegen ons zeggen, eigenlijk niet kan. Hoe we tijdens sollicitaties worden geweigerd zonder echte redenen. Hoe we negatief worden beoordeeld op onze afkomst en huidskleur. Hoe we voor dom worden uitgemaakt alleen om onze afkomst. We zijn inmiddels schor geworden maar Nederland heeft nog onderzoekjes nodig. Maar waarom zo lang en zo vaak onderzoeken wat je al weet?

Conclusie 
Mijn conclusie? Omdat Nederland nog steeds in ontkenningsfase zit. Omdat Nederland een eigen witte conclusie belangrijker vindt dan eens goed aan te horen hoeveel van de allochtonen aangeven met racisme en discriminatie te maken hebben. Ook omdat Nederland dan kan zeggen “Zie je? We onderzoeken het. We zijn ermee bezig” terwijl ze daarna niks meer doen. Om een façade op te zetten om ons te misleiden. Stop eens met je onderzoeken, luister naar ons en kom in actie met de oplossingen die we aandragen. 

Misschien dat we dan sneller tot verbetering komen in plaats van steeds onze tijd te verspillen aan onderzoeken waarvan we de uitkomst al decennia weten. Er is namelijk echt geen Einstein voor nodig om te concluderen dat er heel veel mis is.