Waarom BDS een goed idee is
Hoogleraren Erik Borgman en Arnold Huijgen uiten in Trouw kritiek op de 'hypocrisie' van Palestina-supporters, die zij ervan beschuldigen selectief te boycotten. Volgens hen boycotten deze supporters enkel producten uit de Palestijnse bezette gebieden, terwijl zij Chinese producten of olie van onderdrukkende regimes negeren. Borgman en Huijgen stellen dat er alleen gedemonstreerd wordt voor Palestijnen, niet voor andere slachtoffers van onderdrukking. Borgman en Huijgen leveren echter geen inhoudelijke argumenten, maar vallen terug op drogredenen.
In februari behandelde het Internationaal Gerechtshof opnieuw de Israëlische bezetting van Palestijnse gebieden. Nederland getuigde voor de rechters het volgende: Annexatie van bezet gebied is verboden. Een bezetting moet tijdelijk zijn en wordt illegaal als het niet meer noodzakelijk is voor zelfverdediging. Het is een oorlogsmisdaad om eigen burgers naar bezet gebied te verplaatsen. Derde landen hebben een aantal juridische plichten: Landen mogen geen illegale situaties erkennen of goedkeuren; Het is verboden ondersteuning te bieden die de schendingen kan voortzetten of verergeren; Landen moeten samenwerken om zware overtredingen te stoppen. Nederland beklemtoonde ook de verplichting van landen om te zorgen dat Israël humanitair recht naleeft.
De Adviesraad Internationale Vraagstukken concludeerde al in 2013 dat als Israël blijft weigeren een einde te maken aan de kolonisering van bezette gebieden, de internationale gemeenschap niet anders kan dan daden te laten volgen op woorden van protest. Dit kan leiden tot het beperken of bevriezen van relaties met Israël en een verbod op de import van producten uit Israëlische nederzettingen.
Borgman en Huijgen zouden moeten vertellen hoe Nederland haar juridische verplichtingen kan nakomen terwijl we producten uit bezette gebieden blijven kopen.
Zij lijken de betekenis van 'hypocrisie' niet te begrijpen. Hypocrisie houdt een dubbele standaard in waarbij men voordelen of nadelen toekent die onverdiend zijn. Palestina-supporters ontnemen Israël niets door te eisen dat het internationaal recht wordt nageleefd.
Integendeel, Borgman en Huijgen tonen zelf hypocrisie door van Palestina-supporters te eisen wat ze niet van anderen vragen, zoals Christenen voor Israël of AIPAC, die alleen opkomen voor Israël en niet voor andere onderdrukte groepen. Waarom heten ze ‘Christenen voor Israël’ en niet ‘Christenen voor alle zielige bezetters’? Waarom spendeert AIPAC 100 miljoen dollars aan pro-Israëlische politici en niet aan politici die voor andere doelen opkomen?
Mensen participeren in het publieke debat om specifieke doelen te bereiken, bijvoorbeeld inzake klimaat, walvissen, Joden, vrouwen, of gehandicapten. Het wordt geaccepteerd dat deze burgers het recht hebben hun argumenten publiekelijk te uiten, maar ook om zich enkel te focussen op hun eigen standpunten. Zo hoeven zeehondenverdedigers niet voor zeehondenjagers op te komen, noch zijn zij verplicht zich voor walvissen in te zetten. Vrouwenrechtenactivisten hoeven niet op te komen voor vrouwenmeppers en supporters van Joden of Israël zijn niet verplicht zich voor andere kwesties in te zetten.
Uitzonderlijk is de situatie rondom Palestina-supporters. Wanneer zij Israël bekritiseren, wordt vaak van hen geëist dat zij ook Palestijnen of Arabieren bekritiseren. Als zij opkomen voor Palestijnse slachtoffers, verwacht men dat zij ook aandacht besteden aan Israëlische slachtoffers. Sterker nog, er lijkt een verwachting te bestaan dat Palestina-supporters zich niet enkel voor Palestijnen inzetten, maar voor alle slachtoffers wereldwijd.
Laten we een gedachte-experiment doen: stel je voor dat een hardloper als eerste de finishlijn van de Olympische marathon passeert. De officials vertellen hem echter dat hij, om de gouden medaille te ontvangen, de marathon opnieuw moet lopen en vóór de tweede loper moet finishen. Dit is vergelijkbaar met de situatie van Palestina-supporters. Zij moeten veel meer inspanning leveren om hun argument als geldig erkend te krijgen, dan enkel het presenteren ervan. Het is tijd om de Palestina-supporters dezelfde rechten toe te kennen als alle andere politieke bewegingen.