Waar was Bokito nou?

Misschien is het u ooit opgevallen in een dierentuin dat er bij de gorilla’s altijd grote rust heerst. Dit is te danken aan de 200 kilo zware zilverrug gorilla: deze controleert de groep, zorgt voor rust en veiligheid en als er gedonder is in de groep, grijpt hij in en herstelt de rust. Met een beet in de nek of een flinke klap op de schouders laat hij weten dat het afgelopen moet zijn met het gedonder tussen de onderdanen.

Zo anders zijn chimpansees, vaak is er een wankele coalitie van mannen aan de top, die in sommige tijden meer oog hebben voor elkaar dan voor de rest van de groep en eventueel gevaar in de omgeving. De alfa man kijkt dan toe hoe de andere mannen elkaar bevechten, bijten, slaan, achtervolgen, bedriegen en liegen, alles in een strijd om de macht. De alfa man houdt zich gedeisd om niet zelf aangevallen te worden en zijn positie te verliezen. Een ordinaire machtstrijd, die veel onrust geeft en de groep kwetsbaar maakt. Met een einde waar de mannen hun wonden likken en zich opmaken voor een volgende aanval.

In Den Haag wordt de roep om een Bokito groter, waar was hij afgelopen dagen? Het leek erop dat Nederland geregeerd werd door een chimpanseekabinet: chimpansee Bos en chimpansee Verhagen vochten elkaar de tent uit, niemand greep in en telkens was er weer het wachten op het moment dat ze hun wonden moesten gaan likken. “Komt er een winnaar uit en gaat alfa man Balkenende dit wel overleven?” dat waren de vragen.

De Nederlandse politiek wordt gedomineerd door een machtstrijd tussen de jonge chimps die hun toekomstige positie in nieuwe kabinetten, bij de eigen achterban of voor een internationale topfunctie proberen veilig te stellen. De ervaring leert dat dit ten koste gaat van vingers en tenen, dat het soms levens kost en de verhoudingen flink op zijn kop zet. Het groepsbelang schuift daarbij naar de laatste plaats.

Waar was Bokito nou? Hunkerend kijken we uit naar een zilverrug leider die vier jaar rust kan houden en de groep aan het werk zet.