Ulysse Ellian en Gert-Jan Segers schreven een initiatiefnota tegen antisemitisme, waar zij antisemitisme misbruiken om politieke doelen te bereiken. In de paragraaf over extreemrechts geven ze terechte voorbeelden van antisemitisme en ze onderbouwen hun argumenten met verwijzingen naar relevante onderzoeken en rapporten.
Maar hun paragraaf over links bevat geen onderbouwing. De enige voorbeelden waar zij namen en rugnummers noemen zijn fake: ‘Ook in moderne linkse bewegingen blijft antisemitisme een groot probleem,’ schrijven ze en ze noemen de Britse Labour Partij onder Jeremy Corbyn en de Nederlandse The Rights Forum (TRF). Deze voorbeelden slaan de plank totaal mis.
Labour
Over Labour geven ze nul onderbouwing en geen enkele voetnoot of verwijzing. In werkelijkheid was het antisemitisme binnen Labour niet groter dan bij rechts, noch groter dan bij de rest van de Britten.
De Home Affairs Select Committee van het Britse parlement deed een onderzoek naar antisemitisme in het VK en vond: “no reliable, empirical evidence to support the notion that there is a higher prevalence of antisemitic attitudes within the Labour Party than any other political party.”
In juli 2019 wees Andrew Feinstein, campagnevoerder voor corruptiebestrijding en uitvoerend directeur van Corruption Watch erop dat:
“Only a very small percentage of Labour members hold anti-semitic views and a YouGov poll in 2015 found Labour displayed the second least amount of any political party, second only to the Liberal Democrats. In 2017, two years into Jeremy Corbyn's leadership, the extent of anti-semitism in Labour had actually dropped, according to polling.”
Ook een onderzoek van het Institute for Jewish Policy Research concludeerde dat antisemitisme bij links niet groter is dan bij de rest van de Britse bevolking. Het onderzoek zegt dat:
“The most consistently found pattern across different surveys is heightened animosity towards Jews on the political right... The political left, captured by voting intention or actual voting for Labour, appears in these surveys as a more Jewish-friendly, or neutral, segment of the population.”
Volgens een YouGov survey in 2017 was antisemitisme binnen Labour op hetzelfde niveau als bij de Liberal Democrats en behoorlijk minder dan bij Tory’s en UKIP. Dus Ellian en Segers zouden deze rechtse partijen als voorbeeld moeten gebruiken.
(Zie Wikipedia, het briljante boek “Bad News for Labour: Antisemitism, the Party and Public Belief” van Greg Philo, Mike Berry, Justin Schlosberg, Antony Lerman and David Miller. Kijk ook de documentaires “The Labour Files” van Al Jazeera op youtube.)
The Rights Forum
Segers en Ellian noemen TRF maar liefst twee keer in hun document, hun enig ‘bewijs’ van antisemitisme is een verwijzing naar antwoorden op hun eigen Kamervragen. Echter, deze antwoorden bevatten geen enkel bewijs.
TRF heeft een Wob-verzoek bij de universiteiten ingediend over welke contacten ze hebben met pro-Israëlische lobby’s en met Israëlische instellingen die de illegale Israëlische nederzettingen bevorderen. Segers en Ellian eisten dat de regering dit Wob-verzoek antisemitisch noemt, niet beantwoordt en TRF verbiedt om zulke Wob-verzoeken in te dienen. Het antwoord willigt geen van hun eisen in en zegt nergens dat het Wob-verzoek antisemitisch is:
“In algemene zin begrijpt het kabinet de zorgen die Israëlische en Joodse organisaties alsook academici en de Nederlandse universiteiten hebben bij een dergelijk informatieverzoek. De stichting The Rights Forum heeft net als ieder ander het recht om bij een bestuursorgaan een verzoek om informatie op grond van de Wet openbaarheid van bestuur in te dienen. Transparantie bij de uitvoering van publieke taken wordt ook gezien als een essentieel onderdeel van de democratische rechtsstaat. Het is aan het instellingsbestuur van de universiteit dit verzoek langs de lijnen van de wet verder te behandelen.”
Dus Segers en Ellian misleiden omdat het bewijsmateriaal genoemd in hun voetnoot niet bewijst wat zij in hun initiatiefnota beweren.
Transparantie en informatievrijheid
Zoals het antwoord op hun Kamervragen zegt: de meeste universiteiten zijn staatsorganen en hun transparantie is vitaal voor de democratie en de rechtsstaat. Als mensen het recht hebben te weten wat de staatsorganen met de olielobby, tabakslobby en Sywert van Lienden bespreken, hebben ze ook het recht te weten wat de staat met de Israël-lobby afspreekt.
Iemand vroeg in een Wob-verzoek alle gesprekken aan tussen TRF en het Ministerie van Buitenlandse zaken. Noch Segers, noch Ellian, noch iemand anders protesteerde tegen dit verzoek. Dit bewijst dat de Nederlandse maatschappij het legitiem vindt om contacten tussen de lobby's en de overheid te controleren.
Sterker nog, als de regering toestaat dat de burgers weten wat de Palestina-lobby met de overheid bespreekt, maar verbiedt dat de burgers weten wat de staat met de Israël-lobby bespreekt, dan discrimineert de staat de Palestina-supporters. Ook schendt de staat de vrijheid van meningsuiting. Want deze vrijheid “betreft niet alleen de vrijheid meningen te uiten, maar ook om kennis te nemen van meningen van anderen. Het betreft dus een algemene informatievrijheid.”
Het Wob-verzoek van TRF is legitiem
Bovendien is het Wob-verzoek van TRF om twee redenen legitiem. Ten eerste, omdat alle landen drie juridische plichten hebben: 1. Israël NIET te helpen om bezet gebied te annexeren. 2. Te zorgen dat Israël humanitair recht respecteert. 3. De Palestijnen te helpen om hun zelfbeschikkingsrecht te vervullen. De westerse landen vervullen deze plichten slechts mondjesmaat en de burgers hebben het recht om te onderzoeken waarom de staat haar plichten verzuimt.
Ten tweede in de antwoorden op de Kamervragen zegt de minister: “De vrijheid van meningsuiting en academische vrijheid beschouwt het kabinet als essentiële onderdelen van de democratische rechtsstaat, daarom is het belangrijk dat universiteiten en academici hun ideeën en inzichten ongehinderd kunnen uitwisselen.”
Die vrijheid geldt ook voor de academici en studenten die voor de mensenrechten van de Palestijnen opkomen en die het standaard volkenrecht aanhangen: dat de nederzettingen illegaal zijn; dat de Palestijnen het recht op zelfbeschikking hebben; dat de Palestijnen het recht op het volledige territorium van de bezette gebieden hebben.
Israël-supporters schenden de rechten van de Palestina-supporters voortdurend. Ook de Israël-lobby doet dat door bij universiteiten onterechte klachten in te dienen. Sprekers en debatten op Nederlandse universiteiten worden verboden omdat ze het standaard volkenrecht en de rechten van de Palestijnen verdedigen. De European Legal Support Center heeft daarover een rapport geschreven. Daarom hebben studenten en academici TRF gevraagd om het WOB-verzoek in te dienen om hun rechten te verdedigen.
Dit is een wereldwijd fenomeen. Israël-supporters lobbyen om te voorkomen dat academici het standaard volkenrecht doceren. Bijvoorbeeld Valentina Azarova. Een rechter, die ook donateur was van de universiteit van Toronto, lobbyde om te voorkomen dat zij de functie van directeur van het “International Human Rights Program” kreeg. Deze rechter was ook lid van twee Joodse lobby’s. Azarova kwam erachter omdat iemand lekte. Dus slechts door transparantie kan men (zijn) rechten verdedigen.
Illegitiem resultaat
Bovendien, door TRF valselijk van antisemitisme te beschuldigen, intimideren Ellian en Segers het publiek, met mogelijk gevolg dat men de mensenrechten van de Palestina-supporters op de universiteiten niet meer verdedigt. Daarmee zorgen Ellian en Segers dat het standaard volkenrecht op universiteiten verzwegen wordt. Dit veroorzaakt een verandering in het volkenrecht in het algemeen en in nog meer anti-Palestijns beleid van de Westerse staten. Dit komt omdat huidige rechtsgeleerden op de universiteiten:
Als Ellian en Segers het standaard-volkenrecht kapot maken, zal Israël ongehinderd meer territorium illegaal kunnen annexeren en steeds meer Palestijnen kunnen verdrijven. Dus VVD en ChristenUnie weaponizen het antisemitisme om een illegitiem doel te bereiken.
In conclusie
Ellian en Segers beschuldigingen TRF van een strafbaar feit zonder bewijzen. Dit is ten eerste een schending van de meest fundamentele regel van het debat: wie stelt bewijst. Ten tweede is het een evident geval van smaad en laster. Daarmee misbruiken ze hun parlementaire immuniteit. TRF zou hen voor de rechter moeten slepen (zoals CIDI met Baudet deed) en eisen dat de rechter hen verbiedt om het Wob-verzoek in de toekomst als antisemitisch te beschouwen. We moeten niet toestaan dat twee regeringspartijen een burgerbeweging monddood maken.